-
ترقی کار ضرابی باعث می شود که از زیر زمین کوچک خانه پدر خارج شود و با اجاره مکان جدیدی به عنوان کارگاه تولیدی و توسعه خط تولید خود با هشت دستگاه، فعالیت خود را به شکل جدی تری دنبال کند.
محمود ضرابی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به مسیر طی شده خود برای رسیدن به موفقیت های کنونی اشاره کرد و زمان آغاز فعالیت خود را 18 سالگی خواند.
ضرابی به بهانه کارآموزی به همت پدر خود وارد واحد جوراب بافی می شود و سه ماه بعد با پرکاری و علاقه خود شگفتی کارفرما را رقم می زند.
ضرابی پس از آشنایی با 2 مهندسی که بر روی دستگاه وارد شده از کشور چک اسلواکی فعالیت می کردند و آموزش دیدن در کنار دست آنان، نسبت به کار جوراب بافی علاقه بیشتری پیدا می کند و از میان چهار کارآموز حاضر در آن کارگاه برای ادامه کار انتخاب می شود.
سال 61 و بحبوحه جنگ بود، روزهایی که ضرابی به این فکر افتاد که کارگاه کوچکی راه اندازی کند و خود کارفرمای خود شود، از پدر کمک می گیرد و با خرید 2 دستگاه جوراب بافی تصمیم خود را عملیاتی می کند.
به گفته خودش، آن روزها فقط یک کارگر داشت، به سختی کارگاه اداره می شد اما وی مدیر فنی چهار کارخانه دیگر بود و هر آنچه از آنها به عنوان دستمزد دریافت می کرد، برای سرپا نگاه داشتن کارگاه خود به کار می گرفت.
ترقی کار ضرابی باعث می شود که از زیر زمین کوچک خانه پدر خارج شود و با اجاره مکان جدیدی به عنوان کارگاه تولیدی و توسعه خط تولید خود با هشت دستگاه، فعالیت خود را به شکل جدی تری دنبال کند.
ضرابی می گوید: این کارها را پس از آنکه در سال 64 عازم خدمت سربازی شدم و سال 66 بازگشتم شروع کردم، همان روزهایی که جوراب ها را به باکو و ارمنستان هم صادر می کردم.
ضرابی سال هاست در حوزه بسته بندی حرف اول را می زند، موفقیتی که ثمره فکری است که از همان روزهای اول برای بسته بندی شکل تر، تعریف کارتن، به کارگرفتن نفتالین و در نهایت بسته های شیک در سر پروارند و به عملیاتی کرد.
ضرابی پله های موفقیت را با سرعت طی می کرد که با قطعنامه پایان جنگ و پس از آن تحریم های جدید علیه ایران مواجه می شود، اما این تولیدکننده زنجانی نا امید نمی شود، به کار در سایر کارخانه ها مشغول می شود تا بتواند هزینه های کارگاه خود را تامین کند، روزهایی که با رکورد بزرگی مواجه بود.
ضرابی مقاومت کرد تا به رغم ضرر دهی بالای کارگاه خود، خط تولید متوقف نشود، روزهای سختی که تا سال 76 ادامه داشت، تا آنکه در همین سال مکان کنونی کارگاه خود در میدان استقلال را به مساحت 500 مترمربع خرید و کسب و کار خود را توسعه داد.
ضرابی می گوید: از سال 82 به فکر استفاده از فناوری نانو افتادم، زمانی که چنین فناوری در ایران وجود نداشت و من آن را در یک نمایشگاه خارجی دیده بودم.
ضرابی که از نخستین تولیدکنندگان محصولات نانو در کشور محسوب می شود، به روند پیشرفت فناوری نانو در کارگاه خود اشاره کرد و گفت: در روزهای نخست استفاده از این فناوری، محصول نهایی به شدت گران تمام می شد و به حتم کسی خریدار آن نبود.
وی اضافه کرد: به تدریج مطالعه و تحقیقات شرکت در این زمینه افزایش یافت، امکانات نبود و برای استفاده از محلول های نانو بر روی جوراب ها از زود پز استفاده می کردیم و نتیجه آن شد آنتی باکتریالی محصول تا چهار بار شستشو.
ضرابی ابراز کرد: با قیمت بالا و چهار بار شستشو نمی توانستیم محصول را به دست مردم برسانیم، این بود که همچنان تحقیقات ادامه پیدا کرد تا آنکه تا 10 بار شستشو تاثیر استفاده از محلول های نانو روی جوراب افزایش یافت.
این تولیدکننده پوشاک صادراتی نانوی زنجانی گفت: به تدریج فضا رقابتی شد و شرکت های دیگری محلول های نانوی جدید و مختلفی ارائه کردند، روی تمامی آنها تست زده شد و در نهایت ماندگاری محلول نانو بر روی محصول تا 30 بار شستشو به دست آمد.
ضرابی زمانی وارد بازار نانو شد که مردم شناختی از فناوری نانو نداشتند و نمی دانستند که با استفاده از این فناوری می توان محصولی آنتی باکتریال تولید کرد، جوراب هایی که به رغم ماندگاری زیاد در پای فرد، بوی بد تولید نمی کنند و حتی بوی خوش روی آنها تا مدت ها باقی می ماند.
واحد تحقیق و توسعه شرکت ضرابی همواره فعال است، ارتباط مستمری با دانشکده داروسازی و رابطه تنگاتنگی با ستاد نانوی کشور دارد.
امروز ضرابی که 60 درصد محصولات تولیدی خود اعم از جوراب و زیر پوش را صادر می کند، به فناوری نانوی ارگانیک دست یافته و محصولی تولید می کند که برای افراد دیابتی مفید است.
ضرابی در آخرین نمایشگاه نانوی کشور جزء منتخبان بود، تولیدکننده ای که برای نخستین بار در ایران توانست کیتین (گروهی از سخت پوستان دریایی) را به کار گیرد و نانوی ارگانیک برای محصولات خود استفاده کند.
ضرابی از طراحان حرفه ای برای طراحی بسته بندی محصولات خود استفاده کرده است به گونه ای که به گفته خود وی، امروز در برخی موارد حرف اول بسته بندی ایران را می زند، کیفیت محصول و بسته بندی که محصولات این شرکت را به برندی در جهان و ایران تبدیل کرده است.
اما ضرابی هم همانند بسیاری از تولیدکنندگان ایران از شرایط سخت اقتصادی گریبان گیر کشور رنج می برد و می گوید: هنوز موفق نشده ایم سیستم را به گونه ای تنظیم و مدیریت کنیم که قیمت محصول نهایی به حداقل برسد و بتوان در بازارهای جهانی رقابت کرد.
ضرابی می افزاید: مشکلات بسیاری پیش روی تولیدکننده وجود دارد، از قاچاق، سودهای بالای بانکی، سهم 33 درصد تامین اجتماعی و مالیات بر ارزش افزوده هر کدام در کنار تحریم ها به گونه ای فعالان اقتصادی و بنگاه داران را رنج می دهد.
این تولیدکننده زنجانی می گوید: باید متوجه بود که به هر میزان که از تولیدکننده حمایت، موانع پیشروی وی برداشته و مشوق های لازم ارائه شود، به همان میزان از گسترش بیکاری و رواج معضلات اجتماعی جلوگیری شده است.
وی تاکید دارد که اغلب معضلات اجتماعی ثمره بیکاری مردم است، باید تلاش کرد که تولید سرپا باشد و تولیدی ها نیروهای خود را حفظ کنند تا این معضل بیکاری مرتفع شود.
ضرابی رمز مقابله با بیکاری را همراهی مردم در خرید کالای ایرانی می داند و تصریح می کند: حتی اگر شده، کالای بی کیفیت ایرانی را بخریم تا کم کم آن واحد تولیدی هم برای ارتقای کیفیت خود تلاش کند و متوجه باشیم که امنیت شخصی ما و کشور در جلوگیری از بیکاری نیروهای کنونی کار تامین می شود.
محمود ضرابی تولیدکننده، صادرکننده، کارآفرین و فناور نمونه زنجانی مالک و مدیرعامل شرکت نانو مهیار با برند A.H.A است.
