بیرون زدگی و دیسک کمر چطور درمان می شود

  • رعایت این موارد باعث می شود فشار بر روی دیسک های مختلف از جمله دیسک کمر، دیسک گردنوسایر قسمت ها وارد نشود.به طور کلی دیسک کمر بیماریی است که نگران کننده نبوده و با توجه به همکاری بیماربه راحتی درمان می گردد.

اگر بیمار مبتلا به دیسک کمر به موقع مراجعه کند و هنوز بیماری خیلی پیشرفت نکرده باشد، در اکثر این بیماران با دادن داروهای شل کننده و ضد التهاب، مراحل حاد بر طرف می شود.

مرحله بعدی درمان بیماران مبتلا به فتق دیسک کمر، انجام فیزیوتراپی می باشد. متعاقب آن با تقویت عضلات اطراف ستون فقرات به وسیله ورزش یا تحریکات الکتریکی، بار و فشار وارده به ستون فقرات را کم می کنیم تا مشکل بیماری کاهش یابد.

ولی اگر بیماری دیسک کمر در مراحل پیشرفته باشد و فرد دچار پارگی و بیرون زدگی و فشار روی ریشه عصبی شده باشد، در این مرحله نمی توان از روش های ذکر شده استفاده کرد. به عبارتی هر کدام از روش های درمانی، زمان و مورد خاصی باید داشته باشند تا نتیجه مطلوب گرفته شود.

آیا بعد از درمان دیسک کمر، امکان عود مجدد وجود دارد؟

در تمام روش های درمانی دیسک کمر، امکان عود مجدد وجود دارد، ولی معمولا عودها در سطوح بالاتر و پایین تر دیسک درمان شده ی قبلی اتفاق می افتد. البته گاهی ممکن است در همان سطح قبلی هم اتفاق بیفتد.

اگر بیمار مراحل درمان را به خوبی انجام دهد و ورزش هایی را که برایش تجویز شده ادامه دهد و وزن خود را نیز کاهش دهد، ممکن اســت تـــــــا آخر عمرهیچ مشکلی برایش پیش نیاید، ولی اگر مراحل درمانی را کامل انجام ندهد، امکان عود مجدد وجود دارد. در روش های جراحی هم به همین ترتیب می باشد.

وقتی بیمار عمل می شود، به او توصیه میشود که به تقویت عضلات بپردازد و در کنار تقویت عضلاتفیزیوتراپی را هم ادامه بدهد، نباید وزنه های سنگین را بلند کند و کارهای اشتباهی راکه قبلا انجام می داده تکرار کند. در غیر این صورت ممکن است در همان سطح اولیه و یا سطوح دیگر دچار در رفتگی دیسک شود.

روش های پیشنهادی درمان کمردرد:

۳روز استراحت مطلق.

۲هفته استراحت شامل کمترنشستن و کمتر ایستادن. چون دو حرکت نامبرده فشار داخل دیسک را افزایش داده و موجب افزایش بیرون زدگی آن می شود.

انجام۱۰ الی ۲۰جلسه فیزیوتراپی که ۱۰ جلسه اول هر روز و۱۰جلسه دوم یک روز در میان باشد.

همزمان با۱۰جلسه دوم هفته ای ۲بار پیاده روی درآب و استفاده از سونا و جکوزی توصیه می شود که بهتر است تا۲ماه ادامه پیدا کند. بعد ازآن هم پیاده روی در آب حداقل هفته ای یک بار در برنامه بیمار قرار داشته باشد.

تمرینات ورزشی توصیه شده توسط فیزیوتراپیست، بهتر است در تمام مدت زندگی انجام گردد.

توصیه کلی به افراد مبتلا و دیگر افراد غیر مبتلا

بهترین توصیه این است که پیش گیری بهتر از درمان می باشد. پس در مرحله اول باید سعی کنیم که اصلا مبتلا به این بیماری نشویم.

می بایستی در این ارتباط تمام مواردی که باعث پیش گیری از ایجاد این بیماری می شود را رعایت کنیم؛ از جمله ورزش کردن، کاهش وزن، عدم بلند کردن اجسام سنگین و هول دادن اجسامی مانند اتومبیل. ورزش ملایم روزانه داشته باشیم تا بدنمان همیشه در فرم ایده آل قرار گیرد و عضلات وضعیت طبیعی را حفظ نمایند و استخوان ها دچار پوکی نشوند.

همچنین باید تغذیه مناسبی داشته باشیم، از میوه جات و سبزی جات ولبنیات حتما در وعده های غذایی استفاده کنیم. در معرض نور خورشید به مقدار لازم قرار گیریم.

درست بنشینیم یا بخوابیم یا راه برویم؛ مثلا موقع مطالعه، پشت میز و صندلی قرار بگیریم و اگر می خواهیم تلویزیون نگاه کنیم، لم ندهیم یا کج نشویم و یا در تخت خواب و به حالت نیم خیز مطالعه نکنیم.

رعایت این موارد باعث می شود فشار بر روی دیسک های مختلف از جمله دیسک کمر، دیسک گردنوسایر قسمت ها وارد نشود.به طور کلی دیسک کمر بیماریی است که نگران کننده نبوده و با توجه به همکاری بیماربه راحتی درمان می گردد.

سنگ کلیه چیست چرا سنگ کلیه میگیریم

 

  • کارشناسان اثبات کرده اند که می توان از طریق مصرف خوراکی اکسید منیزیوم به همراه ویتامین B6 پیشگیری کرد. البته مصرف این دارو باید تحت نظر پزشک معالج انجام پذیرد. مصرف فسفات و آنتی بیوتیک ها نیز باید زیر نظر پزشک انجام پذیرد.

 

در آمریکا هر ساله تعداد ۳۰۰ هزار نفر به دلیل سنگ کلیه در بیمارستان ها بستری میشوند. این بیماری از سال های بسیار دور در بدن انسان وجود داشته. نمونه های سنگ کلیه حتی در مومیایی های مصر باستان نیز یافت می شود. خوب، سنگ کلیه چیست؟ و راه حل موثر در پیشگیری از آن چه می باشد.

سنگ کلیه از مواد مختلفی تشکیل می شود و و اشکال و سایزهای متفاوتی دارد (می تواند به صورت یک رشته موی میکروسکوپی باشد و یا آنقدر بزرگ شود که تمام کلیه را فرا بگیرد). در سه حال متفاوت شیمیایی موادی که در ادرار وجود دارند در هسته مرکزی کلیه جمع شده و باعث رشد سنگ می شوند. تقریبا در حدود ۸۰% از سنگ های کلیه از طریق ادرار دفع می شوند. اما اگر سنگ بیش از اندازه بزرگ باشد در درون کلیه باقی مانده و محل خروج ادرار را مسدود می کند. برای بهبود حال بیمار باید از معالجات پزشکی کمک گرفت.

چه چیز باعث بروز سنگ کلیه می شود؟

مجمع پزشکی تا کنون به هیچ گونه توضیح مستدلی در این زمینه دست نیافته است. اما گفته می شود که اختلات متابولیسمی، مواد معدنی، کالبدی، در این امر نقش مهمی را ایفا می کنند. تا حدودی به اثبات رسیده است که مسائل ژنتیکی نیز در این امر دخیل هستند. طرز زندگی نیز بر روی بروز بیماری تاثیر می گذارد. محل زندگی بیمارانی که دارای سنگ کلیه هستند معمولا در قسمت هایی با هوای گرم و مرطوب است تا هوای سرد. همچنین افرادی که تحرک کمی دارند بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری قرار می گیرند. رژیم غذایی نیز یکی از عوامل کلیدی به شمار میرود. غذاهای پر چاشنی مثل کاری و فلفل نیز خطر ابتلا به بیماری را افزایش میدهند. این امر از طریق مشاهده آداب غذایی فیجی قابل اثبات می باشد. افراد این منطقه معمولا از خوراک های بی طعم و شیرین استفاده می کنند به همین دلیل بیماری سنگ کلیه به ندرت در آنها دیده می شود. اما اغلب افراد هندوستانی که معمولا از غذاهای تند و کاری دار استفاده می کنند معمولا از بیماری سنگ کلیه رنج می برند.

در این قسمت راه هایی برای جلوگیری از سنگ کلیه را به شما معرفی می کنیم:

۱- نوشیدن آب فراوان به ویژه در آب و هوای مرطوب. سعی کنید روزی ۸ لیوان آب بنوشید.

۲- اگر شما زندگی بی تحرکی دارید سعی کنید کمی ورزش کنید، از راه رفتن در حوالی خانه شروع کنید و رفته رفته میزان تحرک خود را افزایش دهید.

۳-میزان مصرف روزانه خود را از لبنیات بیشتر کنید و مصرف غذاهای فلفلی را نیز کاهش دهید. همچنین از غذاهای حاوی کاری و چاشنی بیش از اندازه نیز خود داری کنید.

کارشناسان اثبات کرده اند که می توان از طریق مصرف خوراکی اکسید منیزیوم به همراه ویتامین B6 پیشگیری کرد. البته مصرف این دارو باید تحت نظر پزشک معالج انجام پذیرد. مصرف فسفات و آنتی بیوتیک ها نیز باید زیر نظر پزشک انجام پذیرد.

تا پیش از سال ۱۹۸۰ برای برداشتن سنگ کلیه از عمل های جراحی ماژور استفاده می شد. اما پیشرفت های پزشکی موجب شده است که در چند سال اخیر دیگر نیازی به این کار احساس نشود. درمان از طریق اشعه های آلترا سونیک ( فراصوتی) این امکان را فراهم میسازند که با کمی شکاف سنگ کلیه از میان برود. امواج اکستراکورپوریل نیز برای شکستن سنگ کلیه استفاده می شوند که در این صورت دیگر هیچ گونه نیازی به جراحی و بریدگی نمی باشد.

پیشرفت های پزشکی استرس مداوای سنگ کلیه را تا حد بسیار زیادی کاهش داده است. اگرچه بهتر است که سعی کنیم تا جایی که ممکن است از ابتلا به این بیماری پیشگیری کنیم. همچنین سعی کنید تا میزان کافی آب بنوشید. آیا درمانی از این ساده تر وجود دارد؟

کدام بهتر است / کشک ، ماست ، شیر ؟

  • کشک برعکس خامه است یعنی چربی پایین و پروتئین بالایی دارد. در روش‌های صنعتی- سنتی چربی شیر کاملا گرفته می‌شود و سایر مواد باقیمانده حرارت می‌بینند تا خشک شوند. کشک منبع خوب پروتئین است. کشک خشک حدود 70 درصد پروتئین مرغوب دارد و کشک تازه برحسب مقدار آب دارای پروتئین کمتری است.

 

در هرم موادغذایی، لبنیات جایگاه ویژه‌ای دارند و تاکید می‌شود هر فرد با توجه به سن و جنس خود، روزانه بین 2 تا 4 واحد شیر یا سایر لبنیات مصرف کند. با دکتر سیدعلی کشاورز، متخصص تغذیه و رژیم درمانی و مدیرگروه دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد خواص این گروه غذایی صحبت کرده‌ایم.

آقای دکتر! لبنیات چه خواصی دارند و چرا تاکید می‌شود كه هر روز باید آنها را در برنامه‌غذایی گنجاند؟

لبنیات شامل شیر، ماست، پنیر، دوغ، کشک و خامه گروهی از موادغذایی هستند که ارزش‌غذایی زیادی دارند به‌طوری که تقریبا تنها گروه از موادغذایی‌اند که با مصرف آنها قسمت اعظم نیازهای بدن برآورده می‌شود.

پروتئین لبنیات بسیار مرغوب و منحصربه فرد است، کلسیم مورد نیاز بدن را هم تامین و از بروز اختلالات و ضایعات استخوانی پیشگیری می‌کند و مصرف کافی آن در کودکان و نوجوانان نیز رشد قدی آنها را افزایش می‌دهد. لبنیات همچنین بهترین منبع انواع ویتامین‌ها از جمله ویتامین A و ویتامین‌های گروه B به‌ویژه B2 هستند.

مواد غذایی مختلفی که در این گروه قرار می‌گیرند، چه تفاوتی با هم دارند؟ مثلا شیر و ماست را از نظر ارزش غذایی با هم مقایسه کنید.

شیر و ماست از نظر ارزش تغذیه‌ای تفاوتی با هم ندارند. در حقیقت ماست، همان شیری است که قسمتی از قند آن تخمیر و به اسید لاکتیک تبدیل شده است. میزان ترشی ماست به مقدار این تخمیر بستگی دارد به‌طوری كه هر چقدر میزان بیشتری از قند ماست تخمیر شود، ماست ترش‌تر خواهد شد. از آنجا که شیر هنگام تبدیل شدن به ماست حرارت می‌بیند و آب آن تبخیر می‌شود، پس یک لیوان سرخالی ماست به اندازه یک لیوان شیر ارزش تغذیه‌ای دارد اما مقدار انرژی ماست کمی کمتر است. از سوی دیگر، کلسیم و عناصر معدنی نیز به دلیل اسیدلاکتیک موجود در ماست بهتر جذب می‌شوند.

شیر و پنیر چطور؟

در شیر 2 گروه پروتئین وجود دارد؛ پروتئین‌های محلول در آب که حدود (20 درصد پروتئین شیر گاو) و پروتئین‌های غیرمحلول در آب (حدود 80 درصد پروتئین شیر گاو). وقتی شیر به پنیر تبدیل می‌شود، 20 درصد پروتئین مرغوب محلول در آب وارد آب پنیر می‌شود و درواقع از بین می‌رود.

پس ارزش پروتئینی پنیر کمتر از شیر و ماست است اما از آنجا که فشرده می‌شود، معمولا کلسیم بیشتری دارد و به همین علت گفته می‌شود یک قوطی کبریت یا 30 تا 45 گرم پنیر به اندازه یک لیوان شیر دارای كلسیم است. در گذشته آب پنیر را دور می‌ریختند اما امروزه که معلوم شده بهترین کیفیت پروتئینی را دارد، آن را خشک می‌کنند و پروتئین‌هایی که در باشگاه‌های بدنسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد یا مکمل‌هایی که برای چاق و لاغری یا برای بیماران بدحال و بستری در آی‌سی‌یو تجویز می‌شود، از همین پروتئین تهیه می‌شود.

شیر 2.5 درصد چربی حدود 180-170 کیلوکالری انرژی دارد اما پنیرها بسیار با هم متفاوتند و با توجه به میزان آبی که دارند، درصد انرژی و کلسیم و سایر مواد مغذی‌شان متفاوت است؛ مثلا یک قوطی‌کبریت پنیر سنتی با 50-40 گرم وزن، معادل یک لیوان شیر انرژی دارد.

خامه چطور؟

چربی شیر به‌طور متوسط حدود 3.5 درصد است؛ شیرهای معمولی حدود 2.5 و شیرهای کم‌چرب 1.5 یا کمتر از 0.5 درصد. خامه حدود 20 درصد چربی دارد. با توجه به اینکه با مصرف هر گرم چربی 9 کیلوکالری انرژی به بدن می‌رسد، پس 100 گرم خامه یعنی 20 گرم چربی و حدود 180 کیلوکالری انرژی. این انرژی فقط به چربی خامه‌ مربوط می‌شود و باید انرژی قند و پروتئین موجود در خامه را هم در نظر بگیریم.

و کشک؟

کشک برعکس خامه است یعنی چربی پایین و پروتئین بالایی دارد. در روش‌های صنعتی- سنتی چربی شیر کاملا گرفته می‌شود و سایر مواد باقیمانده حرارت می‌بینند تا خشک شوند. کشک منبع خوب پروتئین است. کشک خشک حدود 70 درصد پروتئین مرغوب دارد و کشک تازه برحسب مقدار آب دارای پروتئین کمتری است.

روی برخی از شیرها نوشته شده «ماندگاری طولانی بدون مواد نگهدارنده»، این موضوع حقیقت دارد یا شعاری تبلیغاتی است؟

لبنیات به 2 صورت پاستوریزه و استریلیزه در بازار وجود دارند. شیر به 2 روش پاستوریزه می‌شود؛ در یک روش طی 30 دقیقه به شیر 60 درجه حرارت می‌دهند و در روش دوم 80-75 درجه حرارت طی 30-15 ثانیه به آن داده می‌شود و سپس شوک حرارتی می‌بیند. در پاستوریزاسیون، میکروب‌ها از بین می‌روند اما هاگ‌ها یا اسپورهای باکتری‌ها و میکروب‌ها باقی می‌مانند. درنتیجه لازم است حداکثر برای 3 تا 4 روز شیر پاستوریزه را در یخچال نگهداری کرد؛ یعنی ماندن بیش از این مدت باعث فساد شیر می‌شود.

در شیرهای پاستوریزه چون حرارت خیلی بالا نمی‌رود، تخریب مواد مغذی ناچیز است. در شیر پاستوریزه حدود 20 درصد از ویتامین B1 و 50 درصد ویتامین C تخریب می‌شود و بقیه ویتامین‌ها آسیب نمی‌بینند اما در شیر استریل، حرارت بالای 130 درجه است. در این حرارت علاوه بر میکروب‌های بیماری‌زا، تمام هاگ‌ها و اسپورها از بین می‌روند.

این شیر وقتی بسته‌بندی می‌شود، به نگهدارنده نیاز ندارد و لازم نیست تا زمانی که در آن باز نشده، در یخچال نگهداری شود اما وقتی در آن باز شد، حداکثر تا 72 ساعت می‌توان آن را در یخچال نگه داشت. در شیرهای استریل، 50 درصد ویتامین B1 و 80-70 درصد ویتامین C تخریب شده است. البته آسیبی که از نظر این 2 ویتامین می‌بیند، مهم نیست زیرا شیر منبع مهم این 2 ویتامین محسوب نمی‌شود!

آقای دکتر! هر گروه سنی- جنسی به چند واحد لبنیات در روز نیاز دارند؟

یک کودک بعد از اینکه از شیر گرفته می‌شود، حداقل به 3 واحد لبنیات در روز نیاز دارد. افراد بالغ نیز باید 3 واحد لبنیات در طول روز مصرف کنند. در دوران بارداری زنان در 3 ماهه دوم 4 واحد و در 3 ماهه سوم 5 واحد و درصورتی که دوقلو باردار باشند به 6 تا 7 واحد لبنیات نیاز دارند. در دوران شیردهی حداقل 5 تا 6 واحد لبنیات باید مصرف شود و افراد سالمند نیز حداقل باید 3 واحد از این گروه مصرف کنند. البته هر واحد لبنیات نیز برابر است با یک لیوان شیر یا یک لیوان ماست سرخالی یا یک قوطی کبریت پنیر.

لبنیات و انواع شیر و خواص آنها

46144_899

  • شیر گاو به دو شکل «شیر کامل» (whole milk) و شیر پس چرخ (skim milk) وجود دارد. اغلب ما از نوع دوم جداشده استفاده می کنیم. شیرگاو هم مانند انواع دیگر شیرها، ویژگی های مثبت و نکات منفی ای دارد.

برای لحظاتی چشم هایتان را ببندید و به کلمه «شیر» فکر کنید. در حین فکرکردن به سال های قبل برگردید؛ زمانی که بچه بودید. تصویر و تصور شما از این کلمه چیست؟ تصور من شیشه های شیر ساده است با عکس کله گاو و عبارت «صنایع شیر ایران» که زیر این کله گاه و عجیب و غریب نوشته شده و با فویل آلومینیومی پلمپ شده بود و در کنار آ« هم خاطره ای از شیرهای سه گوش یاد می آید؛ شیرهایی که بازهم همان کله گاوه عجیب روی آن به تعداد زیاد وجود داشت. من و خیلی از بچه های همسن من باید صبحانه یا زنگ تفریح یکی از آنها را می خوردیم. وقت تان تمام شد. تصورتان را نگفتید؟

حالا دوباره چشم هایتان را ببندید و به کلمه «شیر» فکر کنید. اما این بار زمان را عقب نبرید. در قفسه های سوپرمارکت ها بچرخید. حالا احتمالا انواع و اقسام شیر با طعم های مختلف و بسته بندی های متنوع جلوی چشمتان رژه می روند و همین مساله هم شاید انتخاب شیر مناسب را برایتان سخت می کند. برای همین رفتیم سراغ بررسی انواع شیر،هرچند بعضی از انواع آنها هنوز در کشور ما وجود ندارند اما خدا را چه دیدید، شاید چند وقت دیگر این نوع شیرها هم سر از قفسه سوپرمارکت های ما درآوردند. پس بهتر است درباره شان بدانیم.

همه می دانیم که محصولات لبنی به ویژه شیر سرشار از کلسیم و ویتامین D هستند. برخی از آنها هم با ترکیبات مغذی ای مانند انواع ویتامین ها و مواد معدنی غنی شده اند. اما همه اینها دلیل این نیست که انواع شیر مشابه هم بوده و نکات منفی و مثبت و تغذیه ای شان مانند هم است. بنابراین جدا از ویژگی های مشترک به بررسی ویژگی های تغذیه ای انواع شیر پرداخته ایم.

1- شیر مومو

شیر گاو به دو شکل «شیر کامل» (whole milk) و شیر پس چرخ (skim milk) وجود دارد. اغلب ما از نوع دوم جداشده استفاده می کنیم. شیرگاو هم مانند انواع دیگر شیرها، ویژگی های مثبت و نکات منفی ای دارد.

+شیر گاو به ویژه نوع پس چرخ آن دارای بالاترین مقدار کلسیم است. از نظر پروتئین نیزدو برابر انواع دیگر شیرها پروتئین دارد. البته در انواع مختلف شیر گاو، شامل شیر کامل، دو درصد، یک درصد و شیر پس چرخ، میزان پروتئین متفاوت است. این شیر به دلیل سازگاری با دستگاه گوارش انسان و مطلوب بودن طعم و عطر آن در رتبه بالاترین میزان مصرف در جهان ایستاده است.

– حساسیت به «لاکتوز» (قند شیر) یکی از مشکلاتی است که ممکن است افراد را از خوردن شیر گاو ناتوان کند. معده درد، دل پیچه، نفخ، اسهال و حالت تهوع از علائم حساسیت به لاکتوز است. این مشکل با مصرف شیرهای کم لاکتوز یا بدون لاکتوز قابل حل  است.

افراد مبتلا به مشکل حساسیت به لاکتوز می توانند بدون درگیری با هیچ مشکلی، روزانه 114 گرم شیر کم یا بدون لاکتوز بنوشند.اما هستند افرادی که حساسیت آنها به قدری بالاست که از شیرهای کم لاکتوز یا بدون لاکتوز نیز نمی توانند استفاده کنند. این افراد باید مصرف شیرهای دیگر را جایگزین کرده و برای رفع کمبود کلسیم از مکمل های آن استفاده کنند.

2- شیردانه لوبیایی

مردم ساکن کشورهای شرق دور از شیر سویا و سویا به وفور استفاده می کنند. البته این عادت به تدریج بین مردم سایر کشورها نیز رایج شده است؛ اما آنها پرچمدار نهضت شیر سویا هستند! شیر سویا خوراکی نه چندان تازه وارد در سوپرمارکت های بسیاری از کشورهای جهان و ازجمله  کشور خودمان است. این شیر به صورت ساده و طعم دار ارائه می شود.

+ شیر سویا که آن را اصطلاحا از «کشیدن شیره سویا» و رقیق کردن آن با آب تهیه می کنند، سرشار از پروتئین گیاهی، کلسیم و چربی های غیراشباع است. کالری این نوع شیر پایین بوده و دارای عطر و طعم خوب و متنوع است. این نوع شیر، می تواند جایگزین خوبی برای افراد دچار حساسیت به لاکتوز باشد. مصرف آن مانع از ابتلا به سرطان سینه در زنان می شود. بررسی ها نشان می دهد زنانی که روزانه 23 میلی گرم سویا دریافت کرده یا یک لیوان شیر سویا می خورند، یک سوم دیگران در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.

– برخی پژوهش ها نشان می دهد مصرف این نوع شیر مانع از جذب پروتئین حیوانی و مواد معدنی می شود. طعم شیر سویا برای بعضی دوست داشتنی نیست. به همین دلیل از خوردن آن امتناع می کنند. اما یکی از راهکارها استفاده از انواع طعم دار شیر سویا یا خوردن شیر سویا همراه عسل است.

3- شیر بادام

شیر بادام یا شیره بادام یکی از انواع شیرهای پرخاصیت گاهی اما اگران قیمت است که تولید آن به صورت محدود انجام می شود.

+ شیر بادام با فرایندی شبیه به «روغن کشی» از بادام استخراج شده و سپس با اب و شیرین کننده ها مخلوط می شود. این شیر گیاهی خواصی شبیه به شیر حیوانی دارد؛ به این ترتیب که مانند شیر حیوانی سرشار از انواع ویتامین ها، مواد معدنی و چربی مفید است. عطر و طعم آن خاص بوده و مخلوطی از طعم و عطر بادام و بوی خاص تلخ بادام است. شیر بادام می تواند جایگزین خوبی برای افارد حساس به لاکتوز باشد.

– میزان پروتئین شیر بادام بسیار پایین بوده و برابر یک گرم در هر فنجان است که این میزان در مقایسه با شیر سویا و شیر گاو که برای هر فنجان تا هشت گرم است، مقدار پایینی است. مصرف آن برای افراد حساس به آجیل و ویتامین B هم خطرناک است. در مواردی شیر بادام را با شکر زیاد مخلوط می کنند که به این ترتیب کالری و قند آن افزایش می یابد.

4- شیر محلی

+ این همان شیر «دهاتی، محلی یا خام» است؛ شیری که هیچ فرایند کارخانه ای اعم از پاستوریزاسیون و استرلیزاسیون روی آن انجام نشده است. این مساله، یعنی «بکر بودن» شیر باعث حفظ کیفیت غذایی آن می شود.

– از آنجا که این نوع شیر تحت هیچ فرایند میکروب زدایی و باکتری زدایی قرار نگرفته است، درصورت مصرف ان خطر ابتلا به «سالمونلا»، «تب مالت» و «ای.کولای» (E.Coli) دور از انتظار نیست. بنابراین بهتر است در صورت استفاده از این نوع شیر حتما آن را مدت 10 دقیقه بجوشانیم. از طرفی آن را از دامداری های مطمئن تهیه کنیم. با این همه بهتر است از این نوع شیر استفاده نکنیم.

5- شیر ارگانیک

+ این نوع شیر از دام هایی تهیه شده که با مواد غذایی ارگانیک تغذیه کرده اند. به همین دلیل در این نوع شیر باقیمانده هورمون ها، آنتی بیوتیک ها، سموم آفت کش و… وجود ندارد. از نظر تغذیه ای نیز کیفیت این شیر بالاست. در حال حاضر در اغلب کشورهای جهان از این نوع شیر استفاده می کنند.

– قیمت بالا و اطمینان از ارگانیک بودن واقعی این نوع شیر، دغدغه اصلی برای مصرف آن است.

6- محصول بزبز قندی

شیر بز یکی از نوشیدنی های رایج بین عشایر است. اما به تازگی در برخی از کشورهای جهان این نوع شیر نیز وارد سوپرمارکت ها شده است.

+ شیر بز از شیر گاو سهل الهظم تر است. به این دلیل است که ساختار پروتئین آن ساده تر از شیر گاو است. میزان کلسیم آن هم بیشتر از شیر گاو است. از طرفی میزان تریپتوفان – یکی از اسیدهای آمینه ضروری – آن نیز از شیر گاو بیشتر است.

– میزان لاکتوز آن بالاست. به همین دلیل مصرف آن برای افراد مبتلا به حساسیت لاکتوز مناسب نیست. طعم آن شیرین – شور است و عطر و طعم شیر گاو را ندارد. بوی آن تند بوده و از بین بردن بوی آن سخت است. البته اگر بتوان عطر و طعم آن را بهبود بخشید، مصرف آن از شیر گاو بهتر است.

7- شیر پولویی

شیر برنج یکی از شیرهای گیاهی است. این شیر یا شیره را از برنج قهوه ای یا برنج های کم کیفیت تر تهیه می کنند.

+ این نوع شیر را معمولا از برنج های اصطلاحا «دانه شکسته» یا «قهوه ای کم کیفیت» تهیه می کنند. اما این به معنی ارزش غذایی خیلی پایین این نوع شیر نیست و میزان چربی و کالری آن پایین است. طعم آن هم شبیه به طعم «وانیل» است. همچنین بدون لاکتوز بوده و مصرف آن برای افراد دارای حساسیت لاکتوز مفید است. خواص آن، شبیه به خواص شیر سویاست ولی عطر و طعم آن بهتر از شیر سویاست.

– این شیر از نظر تغذیه ای جزو شیرهای مغذی دسته بندی نمی شود؛ چون میزان ویتامین A و C و محتوای پروتئینی آن پایین است. به همین دلیل برای مصرف آن باید انواع غنی شده شیر برنج را استفاده کرد.