مصرف شکر برای ورزشکاران اهمیت زیادی دارد

 

  • – اگر چند ساعتی است غذا نخورده‌اید، قند خونتان پایین آمده و نمی‌توانید با شدت و استقامت لازم تمرین کنید. بهتر است از خوراکی‌های دارای قندهای ساده، مثل موز یا شکلات تلخ، استفاده کنید.

شکر برای بدن حکم سریع‌ ترین منبع انرژی را دارد و به سرعت توسط مغز و عضلات مصرف می‌ شود. به همین دلیل هم خوردن آن پیش، در حین و پس از تمرین و ورزش مشکلی ندارد و حتی ضروری است. بدون وجود قند کافی در خون، شما نمی‌ توانید با شدت یا استقامتی که لازم است تمرین کنید و زودتر خسته می‌ شوید. زنان فعال نه‌ تنها نیازی به حذف شکر از برنامه غذایی خود ندارند، بلکه می‌ توانند از آن برای بهتر کردن عملکرد فیزیکی و رسیدن به سرعت و استقامت بیشتر استفاده کنند.

وقتی ورزش شیرین می‌ شود

– بدن ما تمام کربوهیدرات‌ ها، از جمله قند، را به شکل گلیکوژن در عضلات و کبد ذخیره می‌کند. وقتی شروع به ورزش و فعالیت فیزیکی می‌کنید، بدن این گلیکوژن را تجزیه کرده و انرژی خود را تامین می‌کند. اگر این فعالیت برای زمانی بیشتر از یک‌ ساعت ادامه داشته و به اندازه کافی شدید باشد، این ذخایر قندی به شدت کم شده و باعث خستگی و کاهش تمرکز فرد می‌شود. درست همین‌جا است که قند‌های ساده‌ هضم موجود در خوراکی‌های فرآوری‌ شده، مثل نوشیدنی‌ها و ژله های خوراکی ورزشی، می‌توانند به کمک شما بیایند. جالب است بدانید که بررسی مجموعه تحقیقاتی که در همین زمینه بر روی فوتبالیست‌های حرفه‌ای انجام شده نشان می‌دهد که مصرف این دست نوشیدنی‌ها باعث افزایش استقامت، بخصوص در نیمه دوم که خستگی شدید می‌شود، شده‌ است. این انرژی کمکی می‌تواند باعث بهبود مهارت‌ های شما هم بشود و باعث افزایش دقت حرکات شما شود. اما فقط ورزشکاران حرفه‌ ای نیستند که می‌توانند از این مزایا استفاده کنند، چرا که تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف شکر درست پیش از یک جلسه تمرین و ورزش باعث راحت‌ ترشدن آن برای شخص می‌شود.

– بدون سوخت کافی و مناسب برای بدن تمرین شما کیفیت لازم را نخواهد داشت و حتی ممکن است سلامت شما را هم به خطر بیاندازد. وقتی ذخایر کربوهیدرات بدن به اتمام برسند، سطح هورمون‌های استرس ازجمله کورتیزول در خون شما بالا می‌رود. این امر می‌تواند باعث احساس خستگی شده و در طول زمان باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شما شود. تحقیقات انجام شده بر روی ورزشکاران نشان می‌دهد که نوشیدن نوشابه‌های ورزشی در طول تمرین باعث ثابت ماندن سطح کورتیزول بدن و قوی ماندن سیستم ایمنی بدن آن‌ها شد. مصرف شکر می‌تواند خطر بیماری پس از تمرین را کاهش دهد و به بدن شما اجازه می‌دهد سریع‌ تر و بهتر پس از تمرین خود را بازسازی کند.

 

همه‌ چیز به زمان بندی بستگی دارد

نکته اصلی برای آنکه به بهترین‌ شکل از مزایای شکر برای بدن خود استفاده کنید، باید مصرف آن را به زمان‌های خاصی محدود کنید. برنامه از این قرار است؛

• قبل از تمرین:

– اگر چند ساعتی است غذا نخورده‌اید، قند خونتان پایین آمده و نمی‌توانید با شدت و استقامت لازم تمرین کنید. بهتر است از خوراکی‌های دارای قندهای ساده، مثل موز یا شکلات تلخ، استفاده کنید.

• در حین تمرین:

– در صورتی که تمرین شما بین ۷۵ تا ۹۰ دقیقه زمان می‌برد (یا مثلا برای یک‌ ساعت با شدت زیاد ادامه دارد) می‌توانید از ۳۰ تا ۶۰ گرم کربوهیدرات به ازای هر ساعت تمرین مصرف کنید. نوشیدنی‌های ورزشی از این جهت برای تامین این کربوهیدرات‌ها بهتر هستند که ترکیب مناسبی از قند و الکترولیت‌ها را در خود دارند.

• بعد از تمرین:

– شاید بدانید که بهترین چیز برای بازیابی بدن بعد از تمرین‌های فیزیکی پروتئین است، اما حضور کربوهیدرات‌ ها هم در این بین ضروری است. این کربوهیدرات‌ ها ذخایر گلیکوژن بدن را بازسازی می‌ کنند و باعث افزایش میزان انسولین خون می‌شوند. افزایش انسولین خون باعث حرکت بهتر و رسیدن میزان بیشتری از آمینو‌اسید‌ها، که اجزای سازنده پروتئین‌ها هستند، به عضلات بدن می‌شود. می‌توانید یک خوراکی دارای قند، مثل میوه را با یک منبع پروتئین مثل تخم‌مرغ یا خشکبار ترکیب کرده و در فاصله ۳۰ تا ۶۰ دقیقه پس از تمرین نوش‌جان کنید. یک روش خوب دیگر برای بازیابی بدن بعد از تمرین هم خوردن شیر کاکائو است که هم قند دارد و هم پروتئین.

 

کاهش وزن و تاثیر هورمون کورتیزول بر آن

هورمون کورتیزول یکی از جمله هورمون هایی می باشد که مرتبط است با کم کردن و کاهش وزن انسان.کاهش وزن برای برخی افراد می تواند بسیار دشوار باشد. کاهش وزن روندی خسته کننده است، به ویژه اگر همه چیز را درست انجام دهید، اما با روندی کند در کاهش کیلوهای اضافه مواجه باشید. اگر یک رژیم غذایی سالم را دنبال می کنید، اندازه وعده های غذایی خود را کنترل می کنید، به طور منظم ورزش می کنید، و نتیجه دلخواه برای کاهش وزن را کسب نمی کنید، ممکن است دلیلی اساسی برای این شرایط وجود داشته باشد.

کورتیزول، اغلب به هورمون استرس ارجاع داده می شود، یک هورمون استروئیدی است که از غدد آدرنال ترشح می شود. این هورمون به کنترل سطوح قند خون، تنظیم سوخت و ساز، و کاهش التهاب کمک می کند. کورتیزول با واکنش استرس بدن ارتباط مستقیم دارد، و در زمینه کاهش وزن بسیار مهم است.

هنگامی که در موقعیتی استرس‌زا قرار دارید، کورتیزول ترشح می شود. اگر زیر استرس مداوم قرار داشته باشید، کورتیزول به طور مداوم در بدن آزاد می شود. تولید بیش از اندازه این هورمون می تواند به تخریب عضلات، اثر منفی بر سوخت و ساز، و شکل گیری چربی شکمی منجر شود. کورتیزول بیش از اندازه در بدن، می تواند دلیلی بر ناتوانی شما در کاهش وزن به رغم تمام تلاش هایی که انجام می دهید، باشد.

نشانه های کورتیزول بالا در بدن

نوسانات خلقی.

خشم، اضطراب، افسردگی.

خستگی پایدار.

سردردهای مکرر.

افزایش وزن بدون توضیح مشخص.

مشکلات گوارشی.

تکرر ادرار، یبوست، یا اسهال.

اختلالات خواب.

از دست دادن حافظه.

تورم در صورت، دست ها یا پاها.

اختلالات قاعدگی.

کاهش میل جنسی.

کمردرد.

کاهش تمرکز.

چگونگی کاهش سطوح کورتیزول به صورت طبیعی

اگر به رغم تمام تلاش هایی که انجام می دهید در کاهش وزن ناموفق هستید و نشانه هایی که پیش از این به آنها اشاره شد برای شما آشنا هستند، ممکن است با تولید بیش از اندازه کورتیزول مواجه باشید. خوشبختانه، روش هایی طبیعی و سالم برای کاهش سطوح کورتیزول و بازگشت بدن به شرایط عادی وجود دارند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم.

کاهش استرس

گزینه نخست برای کاهش ترشح کورتیزول، کاهش میزان استرس است. این می تواند به معنای رفتن به تعطیلات، انجام سرگرمی های مورد علاقه در روزهای آخر هفته یا تنها یک پیاده روی ساده روزانه در پارک باشد. اگر در رابطه ای استرس‌زا قرار دارید، شاید زمان آن رسیده است تا به آن خاتمه دهید. اگر در حرفه ای مشغول به کار هستید که استرس زیادی به شما وارد می کند، بهتر است در پی شغلی جدید باشید. فعالیت هایی ساده مانند کتاب خواندن منظم، یا انجام یوگا می توانند در کاهش استرس موثر باشند. تنها کافی است تا روشی که بیشترین تاثیر را برای شما دارد، بیابید.

ورزش

پژوهش ها نشان داده اند که ورزش منظم – حدود 30 تا 60 دقیقه در بیشتر روزهای هفته – یکی از بهترین روش ها برای مدیریت استرس، ایجاد تعادل در هورمون ها، و خواب بهتر است. ورزش می تواند به عملکرد سوخت و ساز عادی، از قبیل ایجاد تعادل در سطوح قند خون، نیز کمک کند. توجه داشته باشید که نباید بیش از اندازه به خود فشار وارد کنید و باید از فعالیت ورزشی لذت ببرید تا سلامت و تعادل در ترشح هورمون ها را حفظ کنید.

خواب

خواب کافی برای کنترل تولید کورتیزول ضروری است. افرادی که کورتیزول بالایی در بدن آنها ترشح می شود، هنگام شب احساسی عجیب و اضطراب را تجربه می کنند و در طول روز خسته هستند. اگر در روند خواب خود با مشکل مواجه هستید می توانید استفاده از اسانس های آرامش بخش پیش از خواب را مد نظر قرار دهید. از جمله بهترین گزینه ها در این زمینه می توان به اسطوخودوس، بابونه رومی، و ترنج اشاره کرد.

رژیم غذایی ضد التهاب

سطوح قند خون که به خوبی مدیریت نشده اند می تواند به سطوح بالای کورتیزول و دیگر موارد عدم تعادل هورمونی منجر شود. یک رژیم غذایی ضد التهاب حاوی مقدار اندک غذاهای فرآوری شده و میزان بالای آنتی اکسیدان ها می تواند به ایجاد تعادل در هورمون ها و کنترل هوس غذا خوردن کمک کند و فرد را در مسیر کاهش وزن قرار دهد. برخی از بهترین مواد غذایی برای کاهش کورتیزول و تثبیت قند خون شامل میوه ها و سبزیجات، روغن نارگیل، روغن زیتون، مغزهای خوراکی، دانه ها، پروتئین بدون چربی، و مواد غذایی پروبیوتیک می شوند.

پرهیز از محرک ها

اگر از سطوح بالای کورتیزول برخوردار هستید، بهتر است از محرک هایی مانند قهوه، نوشیدنی های انرژی‌زا، سیگار، و هر چیزی که حاوی کافئین است، پرهیز کنید. کافئین نه تنها بر سطوح کورتیزول تاثیرگذار است، بلکه بر سطوح آدرنالین، آدنوزین، و دوپایمن نیز تاثیر می گذار است. مصرف مداوم کافئین میزان کورتیزول در بدن را افزایش می دهد و اختلال در سطوح هورمونی را به همراه دارد.

غذاهای مضر برای آکنه و جوش صورت

  • بررسی‌ها حاکی از آن است که مواد قندی و شکر باعث بروز التهاب در بدن می‌شوند و از آنجایی که آکنه نوعی اختلال التهابی ایجاد شده به‌شمار می‌رود، پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مستعد ابتلا به آکنه باید رژیم حاوی مواد ضدالتهاب را در دستور غذایی روزانه خود قرار دهند.

 

آکنه مساله پیچیده‌ای است که جنبه‌های مختلفی را دربرمی‌گیرد و معمولا دلایل مختلفی برای آن ذکر می‌شود و نمی‌توان تنها به یک دلیل برای بروز آکنه بسنده کرد. علاوه‌بر این، دلایل بروز آکنه در افراد مختلف با یکدیگر متفاوت است و یک عامل تحریک‌کننده ممکن است هیچ مشکلی برای فرد دیگری ایجاد نکند.

برخی محققان معتقدند بروز آکنه هیچ ارتباطی با شکل‌گیری آکنه ندارد، ولی عده‌ای نیز بر این باورند که شماری از مواد غذایی می‌توانند عاملی برای ایجاد آکنه به شمار روند.

مواد لبنی

تحقیقات صورت گرفته در آکادمی آمریکایی پوست‌شناسی نشان می‌دهد که شیر برخلاف فواید فراوانی که برای سلامت بدن دارد، تاثیر عکس روی ایجاد جوش و آکنه روی بدن و صورت به جا می‌گذارد و در واقع، ارتباط مستقیمی بین مصرف شیر و آکنه وجود دارد. به‌طور کلی مواد لبنی باعث شدت یافتن هورمون‌های مولد جوش در بدن می‌شود. از سوی دیگر، پزشکان به افرادی که مستعد ابتلا به آکنه هستند، توصیه می‌کنند به جای استفاده از شیر گاو که چربی بالایی دارد، از شیرهای گیاهی از قبیل شیره بادام، شیره برنج یا شیره نارگیل استفاده کنند که چربی کمتری دارد.

مواد قندی و شکر

بررسی‌ها حاکی از آن است که مواد قندی و شکر باعث بروز التهاب در بدن می‌شوند و از آنجایی که آکنه نوعی اختلال التهابی ایجاد شده به‌شمار می‌رود، پزشکان توصیه می‌کنند که افراد مستعد ابتلا به آکنه باید رژیم حاوی مواد ضدالتهاب را در دستور غذایی روزانه خود قرار دهند. البته این مساله به معنای حذف همیشگی شیرینی در مواد غذایی نیست، بلکه گنجاندن مواد حاوی قند طبیعی مانند انواع میوه‌ها به جای آبمیوه‌های آماده و صنعتی، خرما و عسل گزینه‌های شیرینی هستند که آنها را می‌توان جایگزین مواد قندی مصنوعی مانند قند و شکر کرد.

سویا

در دانه‌های سویا استروژن‌های گیاهی طبیعی یافت می‌شود. مقدار این استروژن‌های نوری یافت شده در سویا مانند استروژن طبیعی عمل می‌کند و در نتیجه مصرف آن باعث بروز آکنه می‌شود.

قهوه

نوشیدن یک فنجان قهوه ممکن است باعث شادابی و هوشیار شدن شما شود ولی به دلیل وجود اسید ارگانیک داخل دانه‌های قهوه، میزان هورمون «کورتیزول» افزایش می‌یابد. این هورمون به هورمون استرس شهره است و عملکردی همچون آندروژن دارد و به‌طور همزمان غدد چربی را تحریک کرده و باعث ایجاد التهاب می‌شود.

نان

مصرف نان باگت، نان شیرینی و به‌طور کلی نان‌هایی که از درصدی شیرینی برخوردارند، در افرادی که مستعد ابتلا به آکنه هستند، می‌تواند شرایط بروز آکنه را تشدید کند. بررسی‌ها حاکی از آن است که گندم باعث التهاب می‌شود و برای کاهش آکنه در بدن باید میزان التهاب را کاهش داد. با توجه به اینکه نان‌های صنعتی موجود در بازار حاوی شکر، روغن دانه سویا و شیر به‌عنوان سه محرک اصلی هستند، احتمال ایجاد آکنه تشدید و چند برابر می‌شود.

روغن نارگیل

طبق گزارش‌های رسیده، مصرف روغن نارگیل در افراد مستعد ابتلا به آکنه، علاوه‌بر ایجاد جوش‌های ریز در اطراف دهان، باعث شکل‌گیری التهاب به‌خصوص روی گونه‌ها می‌شود.

بادام زمینی

بادام زمینی حاوی هورمون «آندروژن» است که با افزایش تولید چربی‌های پوستی، ایجاد آکنه را به‌ویژه در افراد حساس و مستعد بالا می‌برد. علاوه‌بر این، احتمال بروز جوش‌های سرسفید در افرادی که بادام زمینی بیشتری مصرف می‌کنند، بالاتر از حد معمول است. افراد مبتلا به آکنه می‌توانند از بادام به‌عنوان جایگزین مناسبی برای بادام زمینی استفاده کنند.
پزشکان می‌گویند مواد غذایی تازه و مواد مغذی کامل مانند پروتئین، سبزیجات، چربی‌های سالم و غلات فاقد گلوتن ازجمله مواد غذایی سالمی محسوب می‌شوند که می‌توانند برای سلامت پوست مفید باشند.