برچسب: فسفر

چرا باید فسفر مصرف کنیم | خواص و مضرات فسفر

VLUU L110, M110 / Samsung L110, M110

 

  • فسفر را می‌توان از طریق مواد غذایی تامین کرد. بنابراین امکان کمبود آن در بدن نادر است. همچنین وجود مقادیر بالا از فسفر در خون نیز نادر است . اما اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد، می‌تواند با کلسیم ترکیب شود تا رسوبی را در بافت‌های نرم همچون عضلات ایجاد نماید.

فسفر یک ماده معدنی است که بیش از ۱ درصد از وزن کل بدن را تشکیل می‌دهد. این ماده دومین ماده معدنی فراوان  در بدن است. فسفر تقریبا در هر سلولی وجود دارد. بیشتر فسفر موجود در بدن در  استخوان‌ها و دندان‌ها یافت می‌شود.

عملکرد فسفر:

اصلی ترین عملکرد فسفر در تشکیل استخوان‌ها و دندان‌هاست. این ماده نقش بسیار مهمی در نحوه استفاده بدن از کربوهیدرات‌ها و چربی‌ها بازی می‌کند. همچنین برای ایجاد پروتئین برای رشد، نگهداری و ترمیم سلول‌ها و بافت‌ها نیاز خواهد بود. فسفر  در ایجاد ATP نیز  کمک می کند. ATP مولکولی است که بدن برای ذخیره انرژی از آن استفاده می‌کند.

فسفر به همراه ویتامین B  کار می‌کند. همچنین مصرف فسفر برای تامین موارد زیر نیز ضروری است:

  • عملکرد صحیح کلیه‌ها
  • انقباضات عضلانی
  • ضربان قلب نرمال
  • سیگنالینگ عصبی

منابع غذایی حاوی فسفر:

اصلی ترین منبع غذایی حاوی فسفر، گروه غذایی پروتئین‌ها یعنی گوشت و شیر است. رژیم غذایی حاوی کلسیم و پروتئین می‌تواند فسفر مورد نیاز بدن را تامین کند. نان‌های ساخته شده از غلات کامل و حبوبات نیز حاوی مقادیر بالایی فسفر هستند. با اینحال، فسفر به گونه‌ای ذخیره شده است که توسط انسان‌ها جذب نمی‌شود. میوه‌ها و سبزیجات حاوی مقدار پایینی از فسفر هستند.

عوارض جانبی:

فسفر را می‌توان از طریق مواد غذایی تامین کرد. بنابراین امکان کمبود آن در بدن نادر است. همچنین وجود مقادیر بالا از فسفر در خون نیز نادر است . اما اگر چنین شرایطی وجود داشته باشد، می‌تواند با کلسیم ترکیب شود تا رسوبی را در بافت‌های نرم همچون عضلات ایجاد نماید.  مقدار بالای فسفر در خون تنها در افرادی با بیماری حاد کلیوی یا اختلال شدید در  تنظیم مقدار کلسیم دیده می‌شود.

مقدار مورد نیاز فسفر در سنین مختلف:

با توجه به توصیه‌های پزشکان،  مصرف روزانه فسفر به شرح زیر است:

  • ۰ تا ۶ ماهه:۱۰۰ میلی گرم در روز
  • ۷ الی ۱۲ ماهه: ۲۷۵ میلی گرم در روز
  • ۱ الی ۳ ساله: ۴۶۰ میلی گرم در روز
  • ۴ تا ۸ ساله: ۵۰۰ میلی گرم در روز
  • ۹ تا ۱۸ ساله: ۱۲۵۰ میلی گرم
  • بزرگسالان: ۷۰۰ میلی گرم در روز

زنان باردار یا شیرده:

  • کمتر از ۱۸ سال: ۱۲۵۰ میلی گرم در روز
  • بزرگتر از ۱۸ سال: ۷۰۰ میلی گرم در روز

 

با خواص دارویی و درمانی موز آشنا شویم

 

  • موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ میکند؛ انرژی زیادی دارد و چون نرم است غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن به شمار میرود اما غیر از آن این مزایا را نیز دارد:

موز گیاهی است علفی و مانند درختچه. برگهای آن بسیار بزرگ و پهن و گاهی تا 2 متر میرسد. گلهای آن مجتمع و به صورت سنبله است. میوه آن ابتدا سبز و بعد از رسیدن به رنگ زرد در میآید. موز از چهار هزار سال قبل در هندوستان کشت میشده است.

در سال 1482 پرتغالیها موز را در سواحل گینه پیدا کردند و به جزائر قناری بردند اما اکنون موز در تمام مناطق گرمسیر دنیا کشت میشود. موز را هنگامی که هنوز سبز است از درخت میچینند و به مناطق مختلف میفرستند و در آنجا بوسیله گرما دادن آن را میرسانند.

موز انواع مختلفی دارد. یک نوع آن بسیار درشت و نوعی از آن هم خیلی ریز است که مزه شیرینی دارد. در کشورهای استوایی معمولا موز را میپزند و همراه با برنج و لوبیا میخورند. در کشورهای آمریکای لاتین موز را ورقه ورقه کرده و در آفتاب خشک میکنند.

هنگامی که موز انتخاب می کنید باید پوست آن زرد و سفت و روی آن لکه های سیاه وجود داشته باشد. این لکه‌ها نشانه رسیده بودن موز است . موز نارس به دلیل داشتن نشاسته زیاد هضمش سنگین است اما برای نگهداری در زمان بیشتر مناسبتر است.

ترکیبات شیمیایی
قندی که در موز وجود دارد بسرعت قابل جذب است.

در صد گرم موز مواد زیر موجود است:

انرژی: 100 کالری

آب: 70 گرم

پروتئین: 0,8 گرم

چربی: 0,2 گرم

قند: 6,5 گرم

کلسیم: 8 میلی گرم

فسفر: 25 میلی گرم

آهن: 0,7 میلی گرم

سدیم: 1 میلی گرم

پتاسیم: 370 میلی گرم

ویتامین آ: 190 واحد

ویتامین ب 1 : 1,05 میلی گرم

ویتامین ب 0 : 06/2 میلی گرم

ویتامین ث: 10 میلی گرم.

در موز چند ماده شیمیایی بسیار مهم مانند سروتونین، نوراپی نفرین، دوپامین و کاته چولامین وجود دارد.

خواص داروئی
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است و خون را غلیظ میکند؛ انرژی زیادی دارد و چون نرم است غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن به شمار میرود اما غیر از آن این مزایا را نیز دارد:

1 به دلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه‌هاست.
2 موز ملین بوده و همچنین درمان خوبی برای اسهال و اسهال خونی است.
3 خونساز است. بنابراین اشخاص لاغر و کمخون حتما باید موز بخورند.
4 موز تقویت کننده معده و نیروی جنسی است.
5 برای درمان زخم معده و روده مفید است.
6 گرد موز داروی خوبی برای پائین آوردن کلسترول است.
7 شیره گلهای موز درمان کننده اسهال خونی است.
8 ضماد برگ درخت موز برای درمان و سوختگی مفید است.
9 ریشه موز دفع کننده کرم معده است.
10 موز نفاخ است و زیاد خوردن آن خصوصا در سردمزاجان تولید گاز معده میکند (برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد).
11 اثر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
12 برای درمان ضعف بدن موز را با عسل بخورید.
13 به دلیل دارا بودن قند زیاد، برای مبتلایان به مرض قند مضر است و این افراد نباید در خوردن آن افراط کنند.