برچسب: اضطراب

• اشتباه بسیاری افراد روانکاوی افکار و احساسات طرف مقابلشان است طوری رفتار می کنند که انگار می دانند طرفشان به چه چیز فکر می کند یا چه احساسی دارد. این کار سوءتفاهم بین دو طرف ایجاد می کند و اگر فرد اشتباه کند طرف مقابل عصبانی تر می شود.

کنار آمدن با احساسات دشوار است، کنار آمدن با عصبانیت دشوارتر است. خشم نوعی احساس است. اگر فرد موقع واکنش نشان دادن فکر نکند، مساله کوچکی را به یک مشکل بزرگ تبدیل خواهد کرد. باید بیاموزیم که در موقعیت های مختلف از فکرمان استفاده کنیم. این مسئله در دعوای زن و شوهرها بسیار مهم است. اگر طرفین سر یکدیگر فریاد بکشند، مشکل بیشتر می شود. در شرایطی که هر دو طرف از نظر احساسی تحریک شده اند اگر یکی از دو طرف از فکرش استفاده کند، می تواند مشکل را معقولانه ببیند و راه حلی برای کنارآمدن با آن پیدا کند. حتی ممکن است به این نتیجه برسد که اصلا مساله پیچیده ای وجود ندارد و در آرامش با روشی منطقی و عاقلانه مشکل را برطرف کند. در زیر به چند نمونه از رفتارها و الگوهای ارتباطی نادرست و مخرب اشاره می کنیم که هر مشاجره ای را بدتر می کند.

اجتناب از دعوا به طور کل

گاهی افراد به جای صحبت کردن در مورد مشکلات در یک جو آرام و توام با احترام مدت ها در مورد مشکل و دلیل ناراحتی خود به طرف مقابل چیزی نمی گویند و بعد آن را یک باره به صورت عصبانیتی غیرقابل کنترل بروز می دهند. این روش استرس شدیدی برای هر دو طرف ایجاد می کند. بهتر این است که به راحتی و با آرامش خاطر قبل از اینکه مشکل بزرگ و پیچیده شود در مورد مشکلاتتان باهم صحبت کنید.

حق به جانب بودن

اگر فکر کنید که در هر کاری روش شما درستاست. بدون شک رابطه تان خراب خواهد شد. انتظار داشته باشید که طرفتان هم مثل شما به قضایا نگاه کند. قبول کنید انسان ها با یکدیگر متفاوتند. همیشه به دنبال مصالحه باشید و فراموش نکنید هیچ وقت تنها یک روش «درست» یا «غلط» وجود ندارد و شاید هر دو نظر درست باشند.

حالت دفاعی گرفتن

بعضی ها به جای این که به گله و شکایت های طرف مقابل منطقی و صبورانه گوش کنند، سعی می کنند هرگونه اشتباه و خطای خود را انکار کنند. اما این روش باعث می شود طرف مقابل ناراحتی و شکایت خود را بیان نکند چراکه می داند بیان آنها فایده ای ندارد و نتیجه جز جمع شدن ناراحتی ها و بروز یک انفجار احساسی نیست.

روانکاوی

اشتباه بسیاری افراد روانکاوی افکار و احساسات طرف مقابلشان است طوری رفتار می کنند که انگار می دانند طرفشان به چه چیز فکر می کند یا چه احساسی دارد. این کار سوءتفاهم بین دو طرف ایجاد می کند و اگر فرد اشتباه کند طرف مقابل عصبانی تر می شود.

گوش ندادن

اشتباه بزرگ بعضی افراد این است که به جای گوش دادن به حرف های طرف مقابل صحبت های او را قطع می کنند، یا اگر سکوت کنند به آن چه خودشان می خواهند در جواب بگویند فکر می کنند. این کار باعث می شود نتوانید به خوبی از مشکل طرف مقابلتان مطلع شوید. گوش دادن و سکوت کردن هنگام صحبت های طرف مقابل بسیار مهم است. هنگامی که فرد عصبانی می بیند شما به صحبت های او با دقت و احترام گوش می کنید احساس بهتری پیدا کرده و سریع تر آرامش خود را به دست می آورد.

تقصیر را گردن دیگری انداختن

بعضی افراد هیچ وقت ضعف ها و اشتباهات خود را قبول نمی کنند و در برابر آن مقاومت می کنند و گمان می کنند با قبول ضعف هایشان از اعتبارشان کم می شود. به جای این رفتارها سعی کنید با مشکل خود منطقی برخورد کرده و حتی از طرف مقابلتان بخواهید شما را در حل مسئله کمک کند.

سعی در برنده شدن در دعوا

هدف از بحث بین دو نفر باید درک متقابل و رسیدن به توافق نظر یا راه حل باشد. اشتباهات طرف مقابلتان را به رخ او نکشید. احساسات او را دست کم نگیرید و روی نظر و عقیده خودتان پافشاری نکنید. این بدترین روش ممکن است.

تعمیم افراطی

هیچ وقت از جملات «تو همیشه…» یا «تو هیچ وقت…» استفاده نکنید. مثلا تو همیشه سرت شلوغه یا «تو هیچ وقت به من توجه نمی کنی» شروع نکنید. کمی فکر کنید آیا این جمله ها واقعیت دارند؟ همچنین هیچ وقت مشکلات قیمی را میان مشاجرات فعلی بیان کنید که مشاجره را بدتر می کنید.

حمله های شخصیتی

گاهی اوقات برخی افراد هر عمل منفی از طرف مقابل را جدی گرفته و آن را مشکل شخصیتی او تلقی می کنند. مثلا در مورد شوهری نامرتب، زن، نامنظم بودن مرد را یک اشکال شخصیتی در او قلمداد کرده و برچسب تنبلی و بی اهمیتی به خانه و خانواده به او می چسباند. به خاطر داشته باشید که در هر شرایطی برای طرف مقابلتان احترام قایل باشید حتی اگر بعضی از رفتارهای او را دوست ندارید.

بلند کردن صدا

مراقب لحن و تن صدایتان باشید. تلاش کنید یاد بگیرید تحت هر شرایطی با اطرافیانتان به نرمی و آهسته صحبت کنید. کمی با خودتان فکر کنید. واقعا فریادزدن چه مشکلی را حل می کند؟ بدون شک فریاد زدن فقط شرایط را بدتر می کند. اگر به آرامی صحبت کنید واکنش مشابهی دریافت خواهید کرد. عصبانیت قبل از هر چیزی به خودتان صدمه می زند.

سعی کنید این کارها را انجام دهید:

1 – از این جمله استفاده کنید: «می فهمم». این جمله در کشمکش های شدید و برای آرام کردن شرایط یا آشتی با طرف مقابل بسیار کارساز است.

2 – وقتی اوضاع وخیم است چند روز صبر کنید تا کمی آرام شوید. با گذشت زمان بهتر می توانید به مسایل نگاه کنید و بدون شک راه حل بهتری برای مشکل پیدا خواهید کرد.

3 – تصمیم بگیرید که در مواقع عصبانیت، رسمی و مودب حرف بنزید. به این ترتیب پس از حل مساله از رفتار خودتان پشیمان نخواهید شد.

و در نهایت :

حتی در میان بحث و کشمکش، محبت بهترین راه حل مشکلات است. اگر بین شما و همسرتان بحثی درگرفت بد نیست به او یادآور شوید که دوستش دارید. بدون شک با این کلام اوضاع بسیار بهتر می شود.

• رابطه تنگاتنگی بین اضطراب کودکان و نحوه تربیت والدین وجود دارد؛ والدینی که اصول تربیتی را رعایت می کنند؛ به موقع از تشویق و تنبیه استفاده می کنند و ارتباط کلامی و عاطفی مناسب با کودکان خود دارند کودکانشان کمتر اضطراب را تجربه خواهند کرد

اضطراب به مقدار کم برای رشد و تکامل انسان لازم است. انسان اگر اصلا اضطرابی نداشته باشد هیچ قدمی برای زندگی اش برنمی دارد؛ پس اضطراب به اندازه کم برای هر زندگی ای ضروری است ولی اگر بیشتر از حد لازم یا به صورت دائمی وجود داشته باشد به صورت بیماری درمی آید و باید فرد تحت درمان قرار گیرد.

پیشگیری

برای پیشگیری از ابتلا به اضطراب بهتر است به نکات زیر توجه کنید:

برنامه ریزی در زندگی: افراد باید در زندگی برنامه ریزی کوتاه مدت و بلندمدت داشته باشند. در برنامه ریزی کوتاه مدت فرد باید هر شب کارهای فردا را مرور کند و در برنامه ریزی بلندمدت باید برنامه های یک تا دو ماه آینده را بنویسد و سعی کند براساس آنها عمل کنند.

توقعات افراد باید براساس توانایی هایشان باشد و از خود و دیگران توقع بیش از حد نداشته باشند.

شرایط محیطی مناسب در زندگی: آشفتگی دعوا و کشمکش بیش از حد باعث می شود که افراد خانواده به مرور دچار اضطراب شدیدی شوند.

تغذیه مناسب و به موقع: افراد باید تغذیه مناسب و به موقع داشته باشند تا با بدنی قوی و سالم به کارهیا روزانه خود بپردازند.

استفاده بیشتر از اکسیژن: افراد باید سعی کنند به فضایب سبز مثل پارک ها بروند و نفس عمیق بکشند تا اکسیژن بیشتری به بدنشان برسد.

*دوش گرفتن نیز باعث آرامش بیشتری می شود؛ به همین خاطر سعی کنید روزی یکبار دوش بگیرید تا آرامش بیشتری پیدا کنید.

*خواب کافی اضطراب را کاهش می دهد.

*شنیدن موسیقی و دیدن فیلم های شاد اضطراب را کاهش داده و در ایجاد روحیه آرام و شاد در ا فراد تاثیرگذارند.

*ارتباط کلامی و عاطفی با دیگران موجب می شود که فرد تخلیه روحی و روانی شود و به این ترتیب آرامش بیشتری به دست آورد.

*تفریح و استراحت نقش بسیار مهمی در زندگی ایفا می کند و افراد باید همان گونه که برای کارهای روزانه برنامه ریزی می کنند یک برنامه ریزی درست و مناسبی برای تفریح داشته باشند و در روز و هفته ساعاتی را به تفریح و کارهای موردعلاقه خود اختصاص دهند.

رابطه تربیت والدین با اضطراب

رابطه تنگاتنگی بین اضطراب کودکان و نحوه تربیت والدین وجود دارد؛ والدینی که اصول تربیتی را رعایت می کنند؛ به موقع از تشویق و تنبیه استفاده می کنند و ارتباط کلامی و عاطفی مناسب با کودکان خود دارند کودکانشان کمتر اضطراب را تجربه خواهند کرد و برعکس والدینی که اصول تربیتی را رعایت نمی کنند و زندگی پرهیاهو و متشنجی دارند کودکانشان اضطراب بالایی را تجربه خواهند کرد و این اضطراب بالا روی عملکرد کوکان و والدین تاثیر منفی خواهد گذاشت.

اضطراب شب امتحان

دانش آموزانی که در طول سال تحصیلی علاقه ای به درست خواندن ندارند و تمام درس ها را برای شب امتحان یا دو شب قبل از امتحان می گذارند مسلما در زمان امتحان اضطراب زیادی خواهند د اشت و برعکس دانش آموزانی که در طول سال تحصیلی درس هایشانر ا می خوانند، شب امتحان دچار اضطراب زیادی نخواهند شد و اضطراب آنها در حد کم و طبیعی خواهد بود. توصیه می شود دانش آموزان برای کاهش اضطراب شب امتحان به موقع و به اندازه کافی غذا بخورند. در حین درس خواندن موزیک ملایمی در اتاق بگذارند و نفس عمیق بکشند تا بدنشان اکسیژن بیشتری دریافت کند.

هریک ساعتی که درس می خوانند حدود 5 تا 10 دقیقه استراحت کنند و پشت سر هم یک درس نخوانند، به طور مثال یک ساعت ریاضی 10 دقیقه استراحت، یک ساعت ادبیات 10 دقیقه استراحت و بعد از یک ساعت زبان 10 دقیقه استراحت داشته باشند. در طول روز یا قبل از خواب دوش بگیرند تا آرامش بیشتری پیدا کنند. از ساعت یک نیمه شب تا پنج صبح حتما بخوابند و اگر می خواهند درس بخوانند بعد از ساعت پنج صبح درس بخوانند چون از ساعت یک تا پنج صبح کارایی مغز پایین می آید و در نتیجه درس خواندن در این ساعات بازدهی کمتری دارد. سه تا دو ساعت قبل از امتحان اصلا کتاب را باز نکنند و به مرور درس ها نپردازند چون این مرور باعث به هم ریختگی اطلاعات می شود و همین امر موقع  امتحان سردرگمی ایجاد می کند و درنتیجه سوال ها را جا به جا پاسخ می دهند.

• تغییرات ساختاری، زمینه های متغیر اجتماعی، شغلی و عرصه فناوری های جدید همه در فرآیند افزایش استرس شغلی دخیل هستند. استرس شغلی دومین علت غیبت زنان از محیط کار است.

استرس شغلی یکی از مشکلات بزرگی است که سلامت افراد شاغل را تهدید می کند.برخی کارشناسان معتقدند که افزایش کشمکش های شغلی به میزان قابل توجهی با افزایش خطر ابتلا به افسردگی شدید رابطه مستقیم دارد و این تأثیر در زنان به مراتب بیشتر است. پژوهش های اخیر نیز نشان می دهد نبود حمایت های اجتماعی کافی در محیط کار موجب بروز افسردگی در زنان و مردان می شود، اما زنان شاغل بیش از مردان با عوارض بیمارگونه آن دست به گریبانند.
در حقیقت استرس و فعالیت شغلی زنان و وقت کمتری که آنان صرف سلامتی خود می کنند، موجب پائین آمدن ایمنی بدن زنان و ابتلای بیشتر آنان به برخی از اختلالات هورمونی می شود.

جدیدترین یافته های علمی نشان می دهد که استرس نقش مؤثری در اختلالات هورمونی دارد به طوری که می تواند موجب به هم خوردن نظم دوره های ماهیانه در زنان شود و عوارض دیگری در سنین بالاتر از جمله ابتلا به مشکلات روحی و ناباروری را به همراه داشته باشد.
همچنین بیماری O.C.P یا همان تخمدان های پلی کیستیک که منجر به رشد موهای زائد در صورت و بدن می شود نیز در این افراد بیشتر دیده می شود.

● زنان استرس شغلی را جدی بگیرند
استرس قسمت طبیعی زندگی ما است. اما اگر بیش از حد مجاز باشد ممکن است به صورت بیمارگونه جلوه کند و زندگی فرد را به خطر اندازد. داشتن استرس کم می تواند با به وجود آوردن انگیزش شغلی و بهبود عملکرد افراد مثبت و سازنده عمل کند ولی در صورتی که استرس فرد زیاد شود نه فقط با اضطراب و افسردگی همراه خواهد بود بلکه موجب وقوع بیماری های جسمانی از جمله حملات قلبی، زخم معده و سکته می شود.

تغییرات ساختاری، زمینه های متغیر اجتماعی، شغلی و عرصه فناوری های جدید همه در فرآیند افزایش استرس شغلی دخیل هستند. استرس شغلی دومین علت غیبت زنان از محیط کار است. مطالعه ای در آمریکا نشان می دهد که ۲۹ درصد افراد سطوح متفاوتی از استرس شغلی را تجربه کرده اند. همچنین برآورد شده است که در بریتانیا سالانه حدود ۴۰ میلیون روز کاری به علت استرس افراد بویژه زنان به هدر می رود. این امر هزینه سنگینی را بر جوامع وارد می کند به طوری که اتحادیه اروپا سالانه هزینه ای معادل ۲۰ میلیارد یورو به علت غیبت شغلی ناشی از استرس زیان می بیند. معمولاً افرادی که به علت استرس شغلی بالا، غیبت طولانی مدت از محیط کار خود داشته اند قادر نیستند به محیط کار خود برگردند.

● علائم وجود استرس
▪ علائم جسمانی: خستگی مفرط، سردرد، بی خوابی، تعریق
▪ علائم روانی: خشم پذیری، افسردگی و ناتوانی در تمرکز
▪ علائم رفتاری: کم تحملی، افزایش مصرف مواد، عملکرد ضعیف شغلی
بیشتر افراد خواهان کاهش استرس خود هستند ولی دقیقاً نمی دانند باید چه راهکارهایی را به کار گیرند تا سطح استرس خود را کاهش دهند بعضی از راه های کاهش استرس که متخصصان حوزه روان مطرح می کنند بدین قرار است:

● همواره مثبت فکر کنید
چگونگی تفکر شما نسبت به شرایط و وضعیت های گوناگون بر واکنش شما نسبت به محیط و شرایط مختلف تأثیر زیادی می گذارد. اگر شما بتوانید وضعیت ها و شرایط را مثبت ارزیابی کنید قادر خواهید بود سطح استرس خود را کاهش دهید. اما اگر شما دارای افکار منفی باشید سطح استرس در شما افزایش می یابد و در نتیجه به بدن خود آسیب می رسانید.

● مهارت های جدید بیاموزید
گاهی اوقات یادگیری یک مهارت جدید می تواند به شما در کاهش استرس کمک کند. برای مثال، یاد بگیرید چگونه به خواسته های همکاران، اعضای خانواده تان و دوستان با اعتماد به نفس و با جرأت پاسخ دهید. بدون این که موجب ناراحتی آنان و افزایش استرس در شما شود.

● مهارت مدیریت زمان را فراگیرید
مدیریت زمان موجب می شود تا شما از وقتتان به خوبی استفاده کنید و در نتیجه استرس ناشی از کمبود وقت را کاهش دهید.

● مهارت های حل مسئله را در خود افزایش دهید
این امر به شما در یافتن راه حل های مناسب برای برخورد و رویارویی با وقایع استرس زا کمک می کند.
▪ تغییرات مثبتی را در سبک زندگی تان به وجود بیاورید.
مرتباً ورزش کنید مثل پیاده روی و یا شنا کردن به آرامش روانی شما کمک می کند.
▪ از تکنیک های آرمیدگی مثل نفس عمیق کشیدن و شل کردن عضلات خود برای کاهش استرس استفاده کنید.
▪ زمانی را برای فعالیت های لذتبخش و آرامش بخش اختصاص دهید.
▪ با اعضای خانواده تان و دوستان صحبت کنید تا حمایت عاطفی مناسب را دریافت دارید.
▪ غذاهای مغذی و نیروبخش مصرف کنید.
▪ خواب کافی داشته باشید.

● کاهش استرس در محیط کار صمیمی
بعضی از عوامل استرس زای شغلی ناشی از محیط کار نامطلوب و مدیریت نکردن صحیح رئیسان و کارفرمایان در محیط کار است. بعضی از استرس زاهایی که در محیط کار وجود دارد و منجر به استرس شغلی در زنان می شود شامل اینهاست: وجود سروصدای زیاد در محیط کار، شیفت های کاری نامناسب، خواسته های متضاد شغلی از زنان، نبود نور کافی و غیره…

بنابراین لازم است مدیریت محیط کاری نکاتی را برای کاهش استرس کارکنان زن به کار گیرد. برای مثال:
-شرایط فیزیکی محیط کار باید بهبود یابد، درجه حرارت یا نور باید متناسب با شرایط و نیاز زنان باشد. همچنین باید تعداد آنان از حد مجاز تجاوز نکند و فاصله شخصی میان آنان رعایت شود.
-کیفیت هوا در محل کار باید با استفاده از تهویه هوای مطلوب بهبود یابد.
-برنامه ها و وظایف محوله باید متناسب با (استعدادها، مهارت ها و توانایی های) آنان باشد تا دچار استرس نشوند.
-باید فرصت هایی برای زنان فراهم شود تا در تصمیمات سازمان که به نوعی به آنها مربوط می شود شرکت کنند. البته باید به این امر توجه داشت که واگذاری تصمیم گیری در امور، متناسب با تخصص ها و توانایی های آنان باشد به طوری که به مدیریت لطمه نزند.
-مدیران باید خواسته های خود از زنان و وظایف محوله به آنها را به صورت آشکار و واضح مطرح کنند تا آنان با ابهام شغلی مواجه نشوند. -انسان ها دوست دارند که یک محیط کاری روشن، صریح و غیرمبهم داشته باشند. مطالعات نشان می دهد که عواملی مانند وضوح شغلی و مشخص بودن شغل رابطه مثبتی با کاهش استرس زنان دارند.
-مدیریت باید فضا و جوی صمیمی را به وجود بیاورد تا زنان راجع به مشکلات و ناراحتی های خود راحت تر با آنها صحبت کنند.