دسته: آرایش و زیبایی

بسیاری از افرادی که اکستنشن مژه انجام می دهند نمی دانند پیامدی چون خشکی چشم را نیز به همراه دارد و این چندان پیامد خوبی نمی باشد.استفاده از اکستنشن مژه می‌تواند با عوارض مختلفی همراه باشد که البته برخی از آنها کمتر اتفاق می‌افتند. این عارضه‌ها عبارت‌اند از زخم فورسپس،

واکنش منفی بدن نسبت به حلال‌هایی که برای جدا کردن اکستنشن مژه استفاده می‌شوند و واکنش منفی نسبت به نوارچسب‌هایی که برای بسته نگه داشتن پلک‌ها در طی فرآیند متصل کردن اکستنشن مژه مورد استفاده قرار می‌گیرند. علاوه بر این، بعضی از پزشکان و محققان معتقدند

که استفاده از اکستنشن مژه می‌تواند خطر خشکی چشم را افزایش بدهد. درواقع، به نظر می‌رسد که اندازه طبیعی مژه‌ها برای محافظت از چشم‌ها در مقابل باد، گردوغبار و آلودگی‌های دیگر، مطلوب است و نیازی به بلندتر کردن این اندازه وجود ندارد. به‌گفته دکتر دیپیندر دالیوال (متخصص چشم‌پزشکی در دانشگاه پزشکی پتزبورگ)،

مژه‌های بلندتر و پُرتر دقیقا فضای بازی را ایجاد می‌کنند که با هر بار پلک زدن، جریان هوای بیشتری به سطح چشم وارد می‌شود و همین اتفاق می‌تواند فرد را با علائم خشکی چشم مواجه کند. برای محافظت خودتان در مقابل عوارض و آسیب‌های احتمالی، به این توصیه‌های آکادمی چشم‌پزشکی آمریکا (AAO) توجه کنید:

مطمئن شوید که متخصص زیبایی مورد نظر، هم مدرک معتبر و هم ابزارهای استاندارد را در اختیار دارد. مطمئن شوید که متخصص زیبایی مورد نظر، دست‌های خودش را قبل از شروع فعالیت به‌خوبی می‌شوید و اصول بهداشتی را رعایت می‌کند. قبل از شروع فعالیت، ترکیبات تشکیل‌دهنده اکستنشن مژه را بررسی کنید.

بسیاری از خانم هایی که اکستنشن مژه انجام می دهند و پس از مدتی از آن خسته می شوند می توانند به کمک بخار آب و همچنین روغن زیتون آن را نیز بردارند.اکستنشن مژه با استفاده از ماده خاصی به مژه‌ها متصل می‌شود که قدرت چسبندگی زیادی دارد و همین ویژگی می‌تواند جدا کردن اکستنشن مژه را،

بدون استفاده از ابزارها و روش‌های مناسب، به کار سخت و دشواری تبدیل کند. بنابراین، ‌بهترین کار برای جداسازی اکستنشن مژه، مراجعه به سالن‌های معتبر و کمک گرفتن از افرادی است که هم ابزارهای لازم و هم تجربه لازم برای چنین کاری را در اختیار دارند. اگر در شرایطی قرار دارید که نمی‌توانید

به سالن معتبر مراجعه کنید یا اساسا تمایلی به این کار ندارید، می‌توانید از روش‌های خانگی زیر برای جداسازی اکستنشن مژه استفاده کنید. روش استفاده از بخارآب و روغن زیتون ریمل مژه و آرایش چشم‌ها را کاملا پاک کنید. یک ظرف آب جوش آماده کنید. وقتی که جوشیدن آب متوقف شد، صورت‌تان را نزدیک به ظرف بگیرید

تا بخار آب به پوست صورت شما برخورد کند. انداختن حوله روی سر به جذب بخار کمک می‌کند. بعد از ۵ تا ۱۰ دقیقه، چند قطره از روغن زیتون را به سواب پنبه آغشته کنید و به آرامی روی مژه‌ها بکشید تا اکستنشن مژه از مژه‌های طبیعی شما جدا شود. در این حالت به چشم‌ها دست نزنید و مراقب باشید که روغن زیتون به داخل چشم‌ها نفوذ نکند. درنهایت هم پلک‌های خودتان را با آب گرم آب‌کشی کنید و بعد هم به‌آرامی آن‌ها را خشک کنید.

اکستنشن مژه از جمله کارهایی می باشد که خانم ها برای زیبایی چشمان خود نیز انجام می دهد پس با ما همراه باشید تا از اکستنشن مژه برای شما عزیزان بگوییم.بسیاری از مُدهای زیبایی با گذر زمان تغییر می‌کنند، اما بعضی از آن‌ها مانند استفاده از رژ لب یا داشتن مژه‌های بلند همیشه مورد توجه خانم‌ها قرار داشته‌اند

و بعید است که کنار گذاشته شوند. ریمل مژه، یکی از محبوب‌ترین و رایج‌ترین محصولات برای داشتن مژه‌های بلند است که در بسیاری از کیف‌های لوازم آرایش یافت می‌شود. با این‌حال، جایگزین‌های جدیدتر مثل اکستنشن مژه، در سال‌های اخیر روزبه‌روز بیشتر مورد استقبال قرار گرفته‌اند. به‌طور کلی،

روش‌های زیادی برای بلند کردن مژه‌ها وجود دارند. ساده‌ترین و ارزان‌ترین روش نیز ریمل مژه سنتی است. انواع دیگر عبارت‌اند از مژه مصنوعی، کاشت مژه، آرایش دائمی،‌ داروهای تقویت‌کننده رشد مژه و حتی فر مژه دائمی. برای روشن‌تر شدن مساله باید به این نکته توجه داشته باشید که اکستنشن مژه از نظر تخصصی، در هیچ کدام از گروه‌های بالا قرار نمی‌گیرد.

اکستنشن مژه از تارهای مجزایی تشکیل می‌شود که تار به تار یا در قالب گروه کوچکی از تارها به مژه‌های طبیعی متصل می‌شوند. این محصول هم طول مژه‌ها را افزایش می‌دهد و هم تراکم مژه‌ها را بالا می‌برد. بسیاری از اکستنشن‌های مژه با استفاده از الیاف مصنوعی ساخته می‌شوند و چسب‌های حرفه‌ای خاصی در تولید آن‌ها به کار می‌روند. حتی جنس بعضی از این محصولات از ابریشم است.

بوتاکس از جمله کارهایی می باشد که خانم ها برای زیبایی خود نیز انجام میدهند تا پوستی صاف و بدون چین و چروک داشته باشند.عوارض جانبی ناشی از تزریق بوتاکس،‌ مجموعه گسترده‌ای را تشکیل می‌دهند، اما باید توجه داشت که فقط در موارد بسیار نادر، همه این عوارض همراه با هم بروز پیدا می‌کنند.

با این‌حال، کمک گرفتن از راهنمایی‌های زیر می‌تواند این عوارض را به حداقل برساند یا حتی از آن‌ها کاملا جلوگیری کند: اول از همه مطمئن شوید که پزشک مورد نظر شما،‌ در زمینه تزریق بوتاکس کاملا حرفه‌ای و باتجربه است. بنابراین، آرایشگران یا مربی‌های ورزش هرگز نمی‌توانند فرد مناسبی برای تزریق بوتاکس باشند،

چون نه دانش پزشکی کافی دارند و نه از تجهیزات ضروری برخوردار هستند. افراد غیرحرفه‌ای در بعضی از موارد، از ترکیبات رقیق‌شده بوتاکس یا حتی ترکیبات تقلبی استفاده می‌کنند که در هر دو مورد به عوارض ناخوشایندی منجر می‌شود. نکته مهم بعدی این است که باید قبل از انجام دادن تزریق، پزشک را در جریان هر گونه بیماری خاص

یا مشکلات مربوط به سلامتی‌تان قرار بدهید. علاوه بر این، به پزشک بگویید که از کدام داروها، ویتامین‌ها، داروهای گیاهی و دیگر مکمل‌ها استفاده می‌کنید. ترکیب شدن بعضی از این عناصر با بوتاکس می‌تواند به عوارض جانبی خطرناک منجر شود. اطلاع دادن درباره آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی، شل‌کننده‌های عضلانی، داروهای سرماخوردگی و آلرژی و داروهای خواب واقعا ضروری است.

هر عمل زیبایی همانطور که می دانید عوارض خاص خودش را نیز دارد حالا ما می خواهیم برای شما عزیزان عوارض جانبی تزریق بوتاکس را نیز بگوییم.عوارض جانبی تزریق بوتاکس می‌تواند شامل چنین مواردی باشد: درد در ناحیه تزریق، عفونت، التهاب، تورم، قرمزی، خون‌ریزی و کبودی. البته ممکن است که بعضی از این علائم،

نشان‌دهنده واکنش‌های آلرژیک باشند. گروه دیگری از علائم آلرژی عبارت‌اند از خارش، آسم، خس‌خس سینه، بثورات پوستی، تاول قرمز، سرگیجه و حتی غش کردن. بنابراین، در صورت مواجه شدن با هر گونه مشکل تنفسی، احساس ضعیف شدید یا سرگیجه، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. در مواردی حتی خشکی دهان،

خستگی، سردرد و درد در ناحیه گردن نیز به‌عنوان عوارض جانبی تزریق بوتاکس گزارش شده‌اند. احتمالا نکاتی هم درباره عوارض جانبی دیگر شنیده‌اید، مانند بی‌حسی، ‌افتادگی پلک، اسپاسم‌های عضلانی یا انقباض عضله‌ها، و حرکت کردن ماده بوتاکس زیر پوست.

بی‌حسی، به معنای از بین رفتن احساس در ناحیه‌ای از بدن، واقعا از مسائل مرتبط با تزریق بوتاکس نیست، چون بوتاکس اساسا در گروه ترکیبات بی‌حس‌کننده قرار نمی‌گیرد. بنابراین، بی‌حسی همان ناتوانی در حرکت دادن عضله‌ها است که برای بعضی از افراد اتفاق می‌افتد.

البته این امکان وجود دارد که بوتاکس از ناحیه تزریق فراتر برود و بافت‌های اطراف را هم تحت تاثیر قرار بدهد. برای مثال، اگر بوتاکس در ناحیه پیشانی و نزدیک به ابرو یا پلک بالایی تزریق شده باشد، این قسمت‌ها نیز می‌توانند تحت تاثیر قرار بگیرند و موقتا دچار افتادگی شوند.

برای بسیاری از خانم ها سوال می باشد که تزریق بوتاکس هر چند وقت یکبار لازم است که انجام بدهند؟ پس با ما همراه باشید تا به سوال شما این پاسخ را بدهیم.شاید مدت‌زمان پایداری بوتاکس برای شما هم عجیب باشد، چون اثرات آن در بیشتر موارد بین ۳ تا ۴ ماه دوام می‌آورد.

با این‌حال، ‌عوامل مختلفی می‌توانند این دوره را کوتاه‌تر یا طولانی‌تر کنند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم: نقش سن در این زمینه واقعا مهم است. افراد مسن‌تر دارای تن عضلانی کمتر ممکن است که زودتر از افراد جوان دارای عضله‌های صورت قوی‌تر، به تزریق دوباره بوتاکس نیاز پیدا کنند.

ساختار صورت و حالت‌های چهره. استفاده از سیگار. نقش رژیم غذایی. مراقبت مطلوب از پوست؛ استفاده از فیشیال، میکرودرم‌ابریژن یا روش‌های مشابه دیگر. میزان تماس با نور خورشید و میزان آسیب‌های پوستی ناشی از نور خورشید. تعداد دفعات استفاده از بوتاکس؛ البته تاثیر این عامل در همه افراد یکسان نیست.

بدن بعضی از افراد نسبت به بوتاکس مقاوم می‌شود و به تجدید بوتاکس در فواصل کوتاه نیاز پیدا می‌کند، درحالی که بعضی از افراد دقیقا برعکس این حالت را تجربه می‌کنند. واقعا روشن نیست که کدام یک از این عوامل نسبت به بقیه مهم‌تر هستند، چون پزشکان در این زمینه با همدیگر توافق ندارند. بنابراین، درباره این عوامل از پزشک خودتان سوال کنید.

خانم های عزیز مخصوصا خانم هایی که که در دوران بارداری به سر می برند یا در دوران شیردهی می باشند بوتاکس برای آن ها ممنوع می باشد.سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، استفاده از بوتاکس را برای افراد ۱۸ تا ۶۵ سال تایید کرده است. با این‌حال، اگر با هر یک از مشکلات زیر مواجه هستید،

نباید از بوتاکس استفاده کنید: آلرژی داشتن نسبت به ترکیبات بوتاکس. آلرژی داشتن نسبت به سم بوتولینوم با برندهای تجاری Myobloc، Xeomin یا Dysport؛ و مواجه شدن با هر گونه عارضه جانبی بعد از مصرف این محصولات در گذشته. وجود عفونت پوستی یا هر مشکل پوستی دیگر در ناحیه تزریق بوتاکس.

مبتلا بودن به ALS (بیماری لو گریگ)، میاستنی گراویس، سندرم لامبرت-ایتون یا هر بیماری دیگری که عضله‌ها یا عصب‌ها را درگیر می‌کند. وجود مشکلات تنفسی مانند آسم. داشتن مشکل در بلعیدن مواد غذایی. داشتن مشکلات مربوط به خون‌ریزی. در پیش داشتن عمل جراحی مهم. انجام دادن عمل جراحی روی صورت قبل از تزریق بوتاکس.

ضعیف بودن عضله‌های پیشانی. داشتن افتادگی پلک. مصرف بعضی از داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌ها. محققان فکر می‌کنند که بوتاکس نمی‌تواند روی جنین یا نوزدان شیرخوار تاثیر منفی بگذارد. با این‌حال، به دلایل اخلاقی، هنوز مطالعات بالینی روی مادران باردار یا زنانی که تازه مادر شده‌اند، انجام نگرفته است. شرکت آلرگان (Allergan)، یکی از تولیدکننده‌های بوتاکس، به همه زنانی که قصد بارداری یا شیردهی دارند، توصیه می‌کند که بوتاکس تزریق نکنند.

برای بسیاری از شما سوال می باشد که بوتاکس چگونه صورت میگیرد و همچنین عملکرد آن بروی پوست چگونه می باشد.بیشتر مردم می‌دانند که امروزه از بوتاکس به‌عنوان یکی از روش‌های درمانی با هدف کاهش چین‌وچروک‌های پوستی استفاده می‌شود. در سال ۲۰۰۲ میلادی بود

که این روش محبوب و مشهور، برای بازگرداندن جوانی به پوست و کاهش نشانه‌های پیری وارد بازار همگانی شد. بوتاکس علاوه بر کاربرد ویژه‌اش در حوزه زیبایی، مصارف دیگری هم از منظر پزشکی دارد. فرمولاسیون بوتاکس با استفاده از ترکیب سمی موجود در باکتری بوتولیسم تنظیم می‌شود.

بوتاکس یا سم اونابوتولینوم نوع A، اولین بار در سال ۱۹۶۰ میلادی توسط یک چشم‌پزشک و برای درمان بیماران مبتلا به انحراف چشم مورد استفاده قرار گرفت. بوتاکس، عملکرد مثبتی برای درمان این بیماری چشم داشت، چون عضله‌های درگیر با انحراف چشم را از کار می‌انداخت. عملکرد بوتاکس در مقابله با چین‌وچروک‌ها نیز مشابه با عملکرد قبلی است. به‌گفته یکی از متخصصان، «دقیقا مثل تاثیر بوتاکس بر عضله‌های چشم،

عضله‌های مسبّب به‌وجود آمدن چین‌وچروک‌ها هم با استفاده از این ماده از کار می‌افتند. همین وضعیت، ظاهر جوان‌تر و زیباتری به پوست افراد می‌بخشد. برای افرادی که دنبال راه‌هایی با کم‌ترین حالت تهاجمی و راه‌هایی به غیر از جراحی می‌گردند، بوتاکس واقعا فوق‌العاده است». این روش درمانی در مطب پزشک انجام می‌شود و به بی‌حسی موضعی نیاز دارد. نتایج حاصل از آن هم معمولا بین ۳ تا ۴ ماه دوام می‌آورند.