اهمیت مکمل ها در دوران بارداری را جدی بگیریم

  • منابع غذایی حاوی ویتامین ث، اسید سیتریک و اسید اسکوربیک مانند آب پرتقال، انبه و طالبی، منابع حاوی اسید مالیک و اسید تارتاریک مثل هویج و سیبزمینی و محصولات تخمیری مثل سس سویا عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن هستند.

در دوران بارداری اهمیت نیاز به مکملها و مواد معدنی و ویتامینها بیش از پیش مطرح میشود . دلیل اصلی این اتفاق ویارای حاملگی و ویارهای صبحگاهی ست چراکه به دلیل ویار مادر باردار از خوردن مواد غذایی امتناع میکند و بسیاری از موادغذایی لازم به بدن وی نمیرسد .

اسید فولیک :
به گزارش شفا آنلاین:مصرف اسیدفولیک در طوی دوران بارداری <pregnancy period>بخصو طب هفته های اول بارداری بسیار اهمیت دارد . مصرف این قرص حتی از سه ماه قبل از اقدام به بارداری باید شروع شود و به محض شروع بارداری تا پایان این دوره همچنان مصررف ادامه یابد . اسیدفولیک برای شکل گیری و تکامل سیستم عصبی جنین لازم است و مصرف به موقع و صحیح آن از نقص لوله های عصبی جنین جلوگیری میکند . بنابراین مصرف قرص اسیدفولیک در کنار منابع غذایی غنی از آن مثل : بروکلی ، گل کلم ، شلغم، چغندر، اسفناج، غلات کامل،حبوبات ( لوبیاها، نخود، عدس، نخودفرنگی ) ، کیوی ، کاهو ، مغزها ( گردو ، بادام ، فندق ) ، جگر و کله پاچه و تخم مرغ و … ضروری می باشد .امروزه مکمل دیگری با نام یدوفولیک به بلزارر عرضه شده است که در کنار منبع اسید فولیک ، ید مورد نیاز بدن مادر باردار را نیر تامین میکند و جایگاه بهتری به عنوان مکمل نسبت به اسید فولیکهای سابق دارد .

آهن :
در دوران بارداری نیاز به آهن به ویژه در سه ماهه ی دوم و سوم بارداری افزایش می یابد . این میزان از نیاز به هیچ عنوان با هیچ ماده ی غذایی قابل جبران نیست و اهمیت مصرف مکمل آهن اینجا به خوبی مشخص است . خانمهای باردار حتما باید از پایان ماه چهارم بارداری یک عدد قرص سولفات فرو در روز مصرف کنند و تا سه الی چهار ماه پس از زایمان مصرف ان را ادامه دهند . کمبود آهن در مادران باردار میتواند منجر به محدودیت رشد جنین ، زایمان زودرس ، کم خونی جنین ، تولد نوزاد کوتاه قد ، کم خونی و نارسایی و کمبود وزن جنین شود .

منابع غنی آهن شامل :
گوشت قرمز ، ماهی ، جگر و زرده ی تخم مرغ ، سبزیهای برگ سبز مثل اسفناج و جعفری حبوبات و میوههای خشک مخصوصا برگه زردآلو و دانههای روغنی می باشد.

نکته :
منابع غذایی حاوی ویتامین ث، اسید سیتریک و اسید اسکوربیک مانند آب پرتقال، انبه و طالبی، منابع حاوی اسید مالیک و اسید تارتاریک مثل هویج و سیبزمینی و محصولات تخمیری مثل سس سویا عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن هستند. به همین علت در کنار منابع آهن بهتر است دریافت شوند.

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *