دبی چه رستوران ها و غذاهایی دارد

 

 

غذا خوردن در بیرون از منزل یکی از جنبه های متداول زندگی شهر دبی می باشد. غذا و رستوران های دبی متنوع و با کیفیت هستند و با توجه به ارزانی بلیط دبی و هجوم گردشگران، متناسب با هر سلیقه ای می باشند. دبی غذای منحصر به فردی ندارد، بنابراین غذاهای محلی پرطرفدار و خوش مزه نواحی اطراف خود در خاورمیانه را ارائه می دهد. رستوران های مدیترانه ای و به خصوص لبنانی، در این خطه حرف اول را می زنند. رستوران های عربی، سوری، مصری و مراکشی هم که اختلاطی از غذاهای عربی و آفریقایی هستند، هم در رتبه بعدی قرار دارند. پس از آن، رستوران های هندی و پاکستانی به دلیل مهاجرت هندی ها و پاکستانی ها به سرزمین امارات جایگاه سوم را دارند، بعد از آن هم رستوران های ملل غذاهای بسیار متنوعی را ارائه می دهند.

غذاهای دبی تلفیقی از سبک غذای جنوب ایران، لبنان، مراکش و عربستان است. فلافل و شاورما را از لبنان گرفته اند، کباب کوبیده، چنجه و جوجه را از ایران و غذاهای آبگوشتی را از عربستان و مراکش برداشت کرده اند. البته چند غذای محلی هم دارند که بیشتر در عروسی های اماراتی ها سرو می شود؛ مثل خوراک شتر (که لقب بزرگ ترین بشقاب غذای جهان را دارد و شامل یک شتر کامل پخته به همراه کلی مخلفات است)، کباب شتر، خبیص (نوعی دسر) و کبسه (غذایی برنجی) که غذاهای محلی اماراتی هاست. اما امروزه بیشتر امارات نشین ها هم از غذاهای ملل استفاده می کنند و نمی توان غذایی را مختص امارات دانست.
در این بخش به معرفی محبوب ترین غذهای دبی می پردازیم:

foodds-800x200

۱. کباب شاورما (Shawarma)
شاورما مثل کبابک ترکی، ورقه های گوشت گوسفند یا مرغ است. البته برخی رستوران ها شاورمای گوساله، ماهی و بوقلمون نیز دارند. آشپز ورقه های نازک کباب شده گوشت را لای نان پیتا (نان گرد لبنانی) پیچیده و بر روی آن هم مخلفاتی مانند کاهو، خیارشور و ترشی می ریزد و به همراه سس های متنوعی مانند سس سیر، سس قرمز و سس مایونز سرو می کند. قیمت شاورما معمولاً ۸ درهم به بالاست.
۲. مناقیش (Manaqish)
مناقیش یک جور مینی پیتزای لبنانی خوش مزه است که طعم متفاوتی دارد. چندین مدل مناقیش در رستوران ها و کافه های لبنانی سرو می شود. مناقیش زعتر، مناقیش پنیر، مناقیش لبنه و مناقیش گوشت و مرغ و بوقلمون. قیمت آن هم از ۵ تا ۲۰ درهم است.
۳. غذاهای لبنانی
در دبی یکی از بهترین غذاهای لبنانی خارج از لبنان را تجربه خواهید کرد. در یک رستوران لبنانی به عنوان سالاد، فتوش و تبوله و به عنوان پیش غذا حمص، باباغوش و مطبل سفارش دهید. اگر یک اسنک گرم هم دوست دارید، سمبوسه، فلافل و کبه انتخاب خوبی است. برای غذای اصلی هم کباب های لبنانی بی نظیر است. اگر تعدادتان زیاد است، معمولاً رستوران های لبنانی یک سینی دارند که در آن ۱۵ مدل کباب را به صورت تکه تکه شده در آن سرو می کنند. برای یک شام لبنانی حداقل ۵۰ تا ۶۰ درهم باید هزینه کنید.
۴. شیرینی دارچینی سینابون (Cinnabon)
سینابون اسم غذا نیست؛ اسم یک شیرینی فروشی زنجیره ای است که البته یک شیرینی دارچینی مشهور نیز به همین نام دارد که نماد این برند محسوب می شود. سینابون یک شیرینی معطر دارچینی است که به همرا چای معطری که در این فروشگاه سرو می شود، ترکیب هیجان انگیزی است. در سینابون سه مدل اصلی شیرینی وجود دارد. سینابون، پکان بون، چوکوبون که اولی با دارچین، دومی با فندق و سومی با شکلات است. قیمت شان هم بین ۱۳ تا ۱۵ درهم است.

منبع پین تا پین

آشنایی با فرهنگ و گردشگری غذایی کشور بلغارستان

387b0bd79c21ee01dfd82467a22ba02c

  • زبان بلغاری زبانی هندواروپایی و از شاخه اسلاوی جنوبی است که نزدیک‌ترین به آن زبان مقدونی است و گویشوران آن با گویشوران زبان مقدونی درک مطلب می‌کنند. در زبان بلغاری کهن و معاصر صدها واژه فارسی وجود دارد که در مکالمات روزمره به‌کار می‌رود

 

غذاهای بلغاری

در سفر به بلغارستان هیچ نگرانی از بابت غذا خوردن نخواهید داشت؛ قیمت های مناسب خوراکی ها به شما اجازه می دهد رستوران های متنوع این کشور را امتحان کنید و به آسودگی از غذایتان لذت ببرید. انواع رستوران ها با غذاهای دریایی، ترکی، یونانی و انواع فست فود (KFC-MC) در سواحل ماسه های طلایی موجود است.
غذاهای بلغاری نوعی غذای اروپای شرقی اند که از آشپزی ترکی و یونانی هم تأثیر گرفته اند. این غذاها به علت شرایط آب و هوایی و جغرافیایی منطقه دارای سبزیجات، گیاهان دارویی و میوه های مختلف هستند.
انواع سوپ های سرد و گرم در اینجا وجود دارد که «Tarator» از سوپ های سرد معروفشان است. یکی از سالادهای خاص این کشور که شوپسکا (Shopska) نام دارد، مخلوطی از گوجه فرنگی، خیار، پیاز و فلفل خام یا کباب شده است که به همراه نمک و روغن زیتون طعمش را در خاطرتان جاودانه می کند.
موساکا (Moussaka) هم یکی از غذاهای معروف بلغارستان است که شامل سیب زمینی پخته، گوشت قیمه شده و نوعی سس مخصوص است. شیرینی های گوناگونی هم تهیه می شود که از آن جمله می توان به بانیتسا (Banitsa) اشاره کرد.
دو نوع پنیر سنتی در بلغارستان وجود دارد، اولی Kashkaval است که زرد رنگ و شبیه به پنیر آلمانی Dutch Gouda است و دوم پنیر معروف Sirene است که نوعی از پنیر فتا می باشد و از نظر مزه شبیه پنیر فتای یونانی است. این پنیر از شیر گوسفند ساخته می شود، اما گاهی از شیر گاو یا بز یا مخلوط اینها هم استفاده می گردد.
یک ماست محلی بلغاری که معروفیت خاصی دارد Kiselo Mlyako نام دارد. این ماست معمولاً از شیر گوسفند یا گاو درست می شود اما گاهی از شیر بوفالو هم استفاده می گردد که طعم ویژه ای به آن می دهد.
بیش از ششصد چشمه آب معدنی در بلغارستان وجود دارد که مزه کردن آنها می توان (بهترین و طبیعی ترین و جالب ترین تجربه ها باشد. دو نوشیدنی محلی در بلغارستان وجود دارد) یکی دوغ محلی که به آن Ayran می گویند و دیگری نوشیدنی به نام boza است که از ارزن درست می شود..

تمدن و فرهنگ بلغارستان

تاریخ تمدن در بلغارستان کنونی به ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز میگردد، ساکنان اولیه این منطقه اقوام تراکیان بودند. نام بلغارستان برگرفته از بلغارها است که مردمی ترک بودند که از استپ های شمال دریای سیاه به آنجا مهاجرت کردند و بر قبایل اسلاو غلبه نمودند و در سال ۶۸۱ میلادی اولین پادشاهی بلغاری را بنا نهادند.
پادشاهی دوم بلغاری که در سال ۱۱۸۶ در ولیکو تارنووو تأسیس شد، دوباره مرزهای قبلی را برقرار ساخت و عصر طلایی جدیدی آغاز شد که در طی آن قلمرو بلغار با سه دریای سیاه، دریای آدریاتیک و دریای اژه هم مرز بود. در سال ۱۳۹۶، پس از یک جنگ طولانی، کشور به سلطه عثمانی ها درآمد. ابتدای قرن هجدهم سرآغازی بر دوره احیای بلغارستان بود که با شکوفایی کلیسا، ادبیات و فرهنگ بلغاری مشخص می گردد.
عناصر اصلی فرهنگ سنتی بلغارستان از میراث تراکیه‌ای، اسلاوی و بلغار تشکیل شده‌اند و نفوذ فرهنگی یونانی، رومی، عثمانی، ایرانی و سلتی نیز در فرهنگ این کشور دیده می‌شود.
نمونه سازهای سنتی بلغارستان عبارتند از کاوال (فلوتی که از ته دمیده می‌شود)، دودوک (سوت بلغاری)، کاباگیوا (نی‌انبان)، گادولکا (ساز زهی قوس‌دار) و توپان (طبل استوانه‌ای دو سر).
هفتاد درصد عطر رز در بازارهای بین‌المللی از بلغارستان می‌آید و جشن رزها در نیمه اول ژوئن در دره گل سرخ برگزار می‌شود. (در بلغارستان مرکزی در نزدیکی شهرهای کازانلوک و کارلوود). این جشن شامل یک گردهمایی شاد همراه با رزچینی همگانی است.
۸۳% جمعیت بلغارستان را بلغارها و ۱۰% را ترک‌ها و کولی‌ها تشکیل می‌دهند. بسیاری از دانشمندان ریشه بلغارها را از قبایل ترک زبان آسیای میانه (احتمالاً به همراه رگه‌های ایرانی) می‌دانند. همچنین گروه‌هایی از روس‌ها، رومانی‌ها، ارمنی‌ها، یونانی‌ها و سایر اقلیت‌های کوچک نیز در این کشور به سر می‌برند. زبان رسمی کشور، بلغاری است اگرچه جوانان بلغاری امروزه تکلم به انگلیسی را ترجیح می‌دهند.
۷۶ %جمعیت پیرو آیین مسیحیت نوع ارتدوکس هستند و ۱۰% جمعیت را مسلمانان تشکیل می‌دهند و ۸/۱۱ درصد بی‌دین هستند. در بلغارستان هشتاد هزار مسلمان علوی وجود دارد. گسترش اسلام در بلغارستان را می‌توان در تصرف این کشور توسط امپراتوری عثمانی ریشه‌یابی کرد.
زبان بلغاری زبانی هندواروپایی و از شاخه اسلاوی جنوبی است که نزدیک‌ترین به آن زبان مقدونی است و گویشوران آن با گویشوران زبان مقدونی درک مطلب می‌کنند. در زبان بلغاری کهن و معاصر صدها واژه فارسی وجود دارد که در مکالمات روزمره به‌کار می‌رود. تعداد این واژه‌ها حدود ۱۰۰۰ عدد است که بیشتر از طریق زبان ترکی و در دوره تسلط ۵۰۰ ساله عثمانی بر این کشور، وارد این زبان شده ‌است.

منبع قدس گشت

همه مزایای گردشگری غذایی ایران

387b0bd79c21ee01dfd82467a22ba02c

 

 

  •  در ایران نیز مانند هر کشور دیگری، انواع مختلفی از غذاهای سنتی و بومی وجود دارد که تاریخچه هرکدام بسیار پرمعناست؛ غذاهایی که با توجه به ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی و فرهنگی همان منطقه، طبخ و مصرف می‌شود.
خوراک می‌تواند ترکیبی از جنبه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، بیولوژیک و گردشگری مقاصد را نمایان سازد. امروزه بسیاری از کشورها شروع به ترویج گردشگری مواد غذایی به منظور افزایش رقابت مقصد گردشگری خود کرده‌اند و مواد غذایی به طور فزاینده به عنوان بخش مهمی از بازار گردشگری فرهنگی به رسمیت شناخته شده است.

غذا یکی از محرک‌های اولیه سفر است. گردشگری خوراک، این امکان را فراهم می‌کند که گردشگران از تمام حواس پنج‌گانه خود (بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه) برای لذت بردن از تجربه‌هایشان استفاده کنند. خوردن و نوشیدن، تجربه‌های به یادماندنی سفر را ایجاد می‌کند و گردشگران از طریق غذاخوردن و نوشیدن در مقصد برای محصولات فرهنگی هزینه می‌کنند.

بنا بر گزارش سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) بیش از یک سوم مخارج گردشگری صرف غذا می‌شود. آمار این گزارش همچنان نشان می‌دهد، سهم بخش خوراک و آشامیدنی در گردش مالی و اشتغال صنعت گردشگری بسته به هدف سفر از 12 تا 49 درصد متغیر است. به عبارتی، غذا و نوشیدنی از منابع مهم در اقتصاد، فرهنگ و پایداری مقاصد گردشگری است که می‌تواند پتانسیل قوی برای تنوع‌زایی مقاصد باشد.

در ایران نیز مانند هر کشور دیگری، انواع مختلفی از غذاهای سنتی و بومی وجود دارد که تاریخچه هرکدام بسیار پرمعناست؛ غذاهایی که با توجه به ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی و فرهنگی همان منطقه، طبخ و مصرف می‌شود. در میان کشورهای خاورمیانه و آسیای غربی، ایران یکی از منحصربه فردترین روش‌های طبخ غذا را دارد. غذای سنتی در ایران طی سالیان دراز، نه‌تنها تحت تأثیر فرهنگ غذایی کشورهای همسایه‌ای چون قفقاز، یونان، روسیه و منطقه خاور نزدیک بوده، بلکه به‌طور بسیار مشهودی، فرهنگ غذایی کشورهای همسایه مانند ترکیه را نیز متأثر از خود کرده است. در طبخ غذای سنتی ایرانیان، برخی مواد گیاهی جایگاه خاصی داشتند؛‌ مانند آلو، انار، به، آلوبخارا، زردآلو و کشمش. یک بشقاب ایرانی، به‌طور عمده شامل برنج و گوشت‌هایی نظیر گوشت بره، مرغ یا ماهی؛ سبزیجاتی چون پیاز، جعفری و انواع گیاهان و مغزها بوده و برای ایجاد طعم و مزه بهتر در غذا، از طعم‌دهنده‌هایی مانند زعفران، لیموعمانی و دارچین استفاده می‌شده است.

با توجه به فواید و کارکردهای گردشگری خوراک و همچنین وجود قابلیت‌های چشمگیر و تنوع مواد غذایی محلی و سنتی در مناطق مختلف کشورمان، پرداختن به این مقوله بسیار با اهمیت است که می‌توان از راه‌های مختلف آن را ترویج کرد. به طور مثال، برگزاری جشن‌ها و جشنواره‌های غذایی یکی از راهکارهایی است که به افزایش هویت محلی جامعه مقصد کمک می‌کند و از این رو مشارکت بیشتر جامعه محلی را به همراه دارد.

در کنار برپایی جشنواره‌ها می‌توان به برگزاری همایش‌های تخصصی در این زمینه نیز اشاره کرد که اتفاقا یکی از آنها با عنوان گردشگری خوراک و توسعه پایدار گردشگری در قالب دو محور اصلی گردشگری خوراک به عنوان یک مزیت برای توسعه و گردشگری درآمد و اشتغال برگزار شد. مدیران گردشگری می‌توانند از دستاوردهای علمی این گونه همایش‌ها به عنوان چراغ راهی برای بهره‌گیری هر چه بیشتر از مزیت‌های گردشگری خوراک برای افزایش جلب گردشگر به کشور بهره گیرند و درآمدهای ارزی ایران را افزایش دهند.