اهمیت مکمل ها در دوران بارداری را جدی بگیریم

  • منابع غذایی حاوی ویتامین ث، اسید سیتریک و اسید اسکوربیک مانند آب پرتقال، انبه و طالبی، منابع حاوی اسید مالیک و اسید تارتاریک مثل هویج و سیبزمینی و محصولات تخمیری مثل سس سویا عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن هستند.

در دوران بارداری اهمیت نیاز به مکملها و مواد معدنی و ویتامینها بیش از پیش مطرح میشود . دلیل اصلی این اتفاق ویارای حاملگی و ویارهای صبحگاهی ست چراکه به دلیل ویار مادر باردار از خوردن مواد غذایی امتناع میکند و بسیاری از موادغذایی لازم به بدن وی نمیرسد .

اسید فولیک :
به گزارش شفا آنلاین:مصرف اسیدفولیک در طوی دوران بارداری <pregnancy period>بخصو طب هفته های اول بارداری بسیار اهمیت دارد . مصرف این قرص حتی از سه ماه قبل از اقدام به بارداری باید شروع شود و به محض شروع بارداری تا پایان این دوره همچنان مصررف ادامه یابد . اسیدفولیک برای شکل گیری و تکامل سیستم عصبی جنین لازم است و مصرف به موقع و صحیح آن از نقص لوله های عصبی جنین جلوگیری میکند . بنابراین مصرف قرص اسیدفولیک در کنار منابع غذایی غنی از آن مثل : بروکلی ، گل کلم ، شلغم، چغندر، اسفناج، غلات کامل،حبوبات ( لوبیاها، نخود، عدس، نخودفرنگی ) ، کیوی ، کاهو ، مغزها ( گردو ، بادام ، فندق ) ، جگر و کله پاچه و تخم مرغ و … ضروری می باشد .امروزه مکمل دیگری با نام یدوفولیک به بلزارر عرضه شده است که در کنار منبع اسید فولیک ، ید مورد نیاز بدن مادر باردار را نیر تامین میکند و جایگاه بهتری به عنوان مکمل نسبت به اسید فولیکهای سابق دارد .

آهن :
در دوران بارداری نیاز به آهن به ویژه در سه ماهه ی دوم و سوم بارداری افزایش می یابد . این میزان از نیاز به هیچ عنوان با هیچ ماده ی غذایی قابل جبران نیست و اهمیت مصرف مکمل آهن اینجا به خوبی مشخص است . خانمهای باردار حتما باید از پایان ماه چهارم بارداری یک عدد قرص سولفات فرو در روز مصرف کنند و تا سه الی چهار ماه پس از زایمان مصرف ان را ادامه دهند . کمبود آهن در مادران باردار میتواند منجر به محدودیت رشد جنین ، زایمان زودرس ، کم خونی جنین ، تولد نوزاد کوتاه قد ، کم خونی و نارسایی و کمبود وزن جنین شود .

منابع غنی آهن شامل :
گوشت قرمز ، ماهی ، جگر و زرده ی تخم مرغ ، سبزیهای برگ سبز مثل اسفناج و جعفری حبوبات و میوههای خشک مخصوصا برگه زردآلو و دانههای روغنی می باشد.

نکته :
منابع غذایی حاوی ویتامین ث، اسید سیتریک و اسید اسکوربیک مانند آب پرتقال، انبه و طالبی، منابع حاوی اسید مالیک و اسید تارتاریک مثل هویج و سیبزمینی و محصولات تخمیری مثل سس سویا عوامل افزایش دهنده جذب آهن در بدن هستند. به همین علت در کنار منابع آهن بهتر است دریافت شوند.