رویش دندان عقل و دردسرهای آن

با رویش دندان عقل دردسرهای بسیاری هم نیز شروع میشود پس قبل از ش اسمش دندان عقل است اما به تنها چیزی که ربط ندارد همان عقل است. فقط کافی است اتفاقی برایش بیفتد یا کمی رشدش با بقیه دندا‌ن‌ها متفاوت باشد، اینجاست که همه چیز خراب می‌شود و فقط یک دندانپزشک است که می‌تواند شما را نجات بدهد. انسان‌ها سه دندان کرسی بزرگ دارند که دو تا از آنها روند رویشی‌شان مانند سایر دندان‌هاست. کرسی اول حدود 6سالگی و کرسی دوم جزء آخرین دندان‌هایی است که رشد می‌کند که حدود 12 تا 13سالگی است.

اما کرسی سوم دندانی است که دیرتر از دندان‌های دیگر در‌می‌آید، یعنی زمانی که رویش همه دندان‌‌ها کامل می‌شود؛ به‌همین دلیل به دندان عقل معروف است. شاید این جمله زیاد به گوش‌تان خورده باشد که می‌گویند «فرد عقل رس شده است» یعنی دندان عقل‌اش درآمده است و دیگر بچه نیست اما همین دندان عقل بلاهایی سر بقیه دندان‌ها می‌آورد که شاید خیلی از آنها خبر نداشته باشید. دکتر علیرضا آشوری، دندانپزشک درباره این دندان و چگونگی کنار آمدن با آن  توضیحات بیشتری می‌دهد.

 دردسرهای رویش دندان عقل

همه دندان‌ها به‌طور کامل ‌و سر موعد رشد می‌کنند، اما دندان عقل مثل دندان‌های دیگر نیست و رشدش در هر فرد متفاوت است. دندان عقل احتمال دارد به سه حالت رشد کند؛ یکی اینکه ممکن است دندان کامل رشد کند، مثل بقیه دندان‌ها یعنی از داخل لثه کاملا خارج شود و طوری که دندان در محل خودش قابل رویت است. در این حالت می‌توان گفت حداقل مشکل را با دندان عقل داریم. حالت دیگر این است که یک بخش از تاج دندان عقل از داخل لثه بیرون می‌زند اما بخش دیگر آن زیر لثه باقی می‌ماند که به این حالت، دندان‌های نیمه روییده گفته می‌شود که جزء دندان عقل‌های دردسرساز هستند. حالت سوم اصلا دندان عقل رشد نمی‌کند و کاملا نهفته است و دیده نمی‌شود.

شاید باعث پوسیدگی دندان دیگر شود

دندان عقل که کامل رشد می‌کند، عمده‌ترین مشکلی که می‌توان در این مواقع به آن اشاره کرد، تمیز کردن این دندان به‌خصوص دندان عقل فک بالاست که کار بسیار دشواری است، چراکه این دندان‌ها در انتهای لثه قرار گرفته‌اند و دسترسی به آنها برای نخ دندان ‌کشیدن و مسواک زدن کار آسانی نیست، بنابراین می‌توان به این نتیجه رسید که احتمال پوسیدگی در این دسته از دندان‌ها زیاد است.

اما علاوه بر پوسیدگی خود دندان عقل، احتمال پوسیدگی دندان کرسی دوم به‌دلیل گیرکردن مواد غذایی بین این دو دندان افزایش پیدا می‌کند، ‌در‌نتیجه بیشترین مشکلی که با این دسته از دندان‌های عقل داریم خطر پوسیدگی خود دندان و دندان جلویی آن است. وقتی دندان عقلی دچار پوسیدگی شود ترمیم آن به‌دلیل گفته شده، کار بسیار دشواری برای دندانپزشک است. ابزار‌های دندانپزشکی به سختی در این ناحیه از دهان قرار می‌گیرند، به‌علاوه دید دندانپزشک هم کامل نیست حتی اگر بیمار دهانش را به‌خوبی باز نگه دارد. در نتیجه درمان دندان عقل پوسیده کار بسیار سختی است.

گوش‌تان درد می‌کند؛ پای دندان عقل وسط است

یکی دیگر از مشکلاتی که ممکن است ‌با دندان‌های عقل کاملا روییده شده مواجه شویم این است که این دندان تماس‌های نابجایی با دندان‌های مقابل خود دارد؛ یعنی دندان فک بالا با فک پایین تماس درست و صحیح ندارد.  این کار می‌تواند به مرور زمان به مفصل فک آسیب وارد کند که در این مواقع فرد در ناحیه مفصل و حتی در ناحیه گوش احساس درد می‌کند.خیلی اوقات مشاهده شده افراد به‌دلیل گوش‌درد به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه می‌کنند، در‌صورتی که متخصصان بعد از معاینه، بیمار را به دندانپزشک ارجاع می‌دهند؛ چرا‌که علت اصلی این دسته از گوش‌دردها ناشی از دندان عقل است.

البته لازم به ذکر است که این درد گوش حتی در دندان‌های نهفته عقل هم رخ می‌دهد، به‌دلیل مشکلات نام برده شده به‌خصوص در‌مورد پوسیدگی‌های شدید، توصیه دندانپزشک کشیدن این دندان یعنی دندان عقل است، البته به شرط آنکه دندان‌های کرسی اول و دوم سالم و شرایط مناسبی داشته باشند. همچنین درمان دندان عقل پوسیده درمان مطلوبی به‌دلیل شرایط گفته شده، نخواهد بود، برای همین بهتر است کشیده شود.

لثه‌های‌تان در خطر است!

وقتی می‌گوییم دندان عقلی نیمه نهفته است، یعنی یک بخش از آن داخل لثه و بخشی دیگر از آن از لثه بیرون زده است. این دسته از دندان‌های عقل خطرناک‌ترین دندان‌ها هستند و بیشترین مشکل را با این دسته از دندان‌های عقل داریم؛ چرا‌که احتمال عفونت در اطراف تاج این دندان‌ها زیاد است.

همچنین احتمال پوسیدگی در این دندان‌ها  نیز وجود دارد چرا‌که  غذا زیر لثه باقی می‌ماند و چون نیمه نهفته هستند، تمیز نگه داشتن این دسته از دندان‌های عقل از حالت اول (‌رویش کامل) سخت‌تر است؛ اما از آن بدتر باعث عفونت بافت‌های اطراف تاج دندان می‌شود که این عفونت ممکن است از یک التهاب ساده لثه شروع شود اما در آخر احتمال دارد فرد را به اتاق عمل بکشاند، به‌همین ‌دلیل می‌توان گفت این عفونت بسیار خطرناک است؛

پس بی‌توجهی به این دسته از دندان‌های عقل می‌تواند پیامدهای خطرناکی به‌دنبال داشته باشد و علاوه بر آسیب رساندن به ساختار فکی به سمت گلو برود و ساختار‌های حیاتی تنفسی را هم درگیر کند. اگر دندانی حداکثر بین دو تا سه ماه در یک شرایط ثابت باقی بماند، این دندان دیگر بیشتر از این قادر به رویش نیست و نباید انتظار داشت که بعد از مدتی از این حالت خارج شود، بنابراین توصیه می‌شود دندان‌های نیمه نهفته از دندان خارج شوند.

وقتی دندان عقل در دهان‌تان پنهان شده!

دندان‌های عقل نهفته به دو دسته تقسیم می‌شوند. ممکن است در بعضی افراد کل دندان داخل استخوان قرار گرفته باشد یا اینکه تاج دندان از استخوان بالاتر باشد ولی داخل لثه پنهان شده باشد. با این حال در هر دو صورت دندان عقل نهفته است و ما قادر به دیدن تاج دندان داخل دهان نیستیم. دندان‌های عقل نهفته در اکثر موارد باید از دهان خارج شوند. فقط در یک حالت دندان عقل را از دهان شخص خارج نمی‌کنیم و آن هم زمانی است که نیاز به یک جراحی سنگین همراه با عوارض باشد.

در این مواقع دندان عقل در جایی از دهان قرار گرفته که خارج کردن آن از دهان با مشکلات زیادی همراه است، در این مواقع اگر دندان عقل نهفته با مشکلی همراه نباشد ترجیح بر این است که جراحی انجام نشود. یکی دیگر از دلایلی که این دسته از دندان‌های عقل را خارج نمی‌کنیم سن بیمار است، اگر سن بیمار بالا باشد و مشکلات قلبی و فشارخون حادی داشته باشد، دندان عقل را از لثه خارج نمی‌کنیم، اما غیر از موارد نام برده شده ترجیح بر این است که دندان عقل به‌خصوص آنهایی که در استخوان نهفته هستند، خارج شوند.

کیست‌هایی که  دندان عقل نهفته به ارمغان می‌آورد

چرا دندان عقل نهفته شده را حتی با آنکه مشکلی ندارند باید از دهان خارج کنیم؟ در پاسخ به این سوال باید ابتدا به نظریه به‌هم ریختن دندان‌ها اشاره کنم، چراکه گروهی  از دندانپزشکان بر این عقیده هستند که دندان عقلی که نهفته باشد باعث به‌هم ریختگی دندان‌ها می‌شود.  اما اصلی‌ترین دلیلی که باعث می‌شود دندان عقل نهفته را خارج ‌کنند این است که احتمال دارد در بعضی شرایط به کیست یا تومور تبدیل شود.

البته خود دندان تبدیل به کیست نمی‌شود، بلکه اطراف دندان عقل این کیست یا تومورها تشکیل می‌شوند، به‌همین دلیل اکثر دندانپزشک‌ها برای پیشگیری از وقوع این عارضه دندان عقل را بیرون می‌آورند. اما همان‌طور که گفته شد افرادی هستند که با توجه به شرایطی که دارند، دندانپزشک قادر به خارج‌کردن دندان عقل از دهان نیست. در این مواقع ما دندان عقل را تحت کنترل داریم و طی چکاپ‌های تعیین‌شده دندان را معاینه می‌کنیم.

با یکی از عوارض جراحی فک آشنا شوید

پارستزی، ممکن است بر اثر کشیدن دندان‌های عقل فک پایین ایجاد شود. عارضه پارستزی ممکن است در دندان عقل روییده هم به‌وجود آید، اما این عارضه بیشتر در دندان‌های عقل نهفته رخ می‌دهد. پارستزی (‌به‌معنی احساس گزگز و مورمور یا داغ شدن در ناحیه‌ای از بدن است) یعنی زمانی که دندان را از دهان خارج می‌کنیم به‌صورت ناخواسته عصب فک آسیب می‌بیند، چرا‌که ریشه‌های دندان نزدیک به این عصب هستند.  این آسیب‌دیدگی باعث بی‌حسی در لب پایین می‌شود. واقعیت قضیه این است که جلوگیری از وقوع این اتفاق کار بسیار دشواری است.روع این دردسرها مطلب زیر را دنبال کنید.

چرا ناخن سیاه می شود | دلیل سیاه شدن ناخن پا چیست ؟

  • افتادن یک جسم سنگین روی پا می تواند رگ های خونی زیر ناخن را پاره کند و خون در زیر ناخن جمع شود. این نوع سیاهی ناخن که به آن هماتوم زیر ناخن می گویند، به آسانی قابل تشخیص است، چون بلافاصله بعد از حادثه ظاهر می شود.

بیشتر دوندگان با ناخن سیاه پا آشنا هستند. مشکلی که شامل کبودی، تاول یا خونریزی زیر ناخن ناشی از ترومای تکراری است. اما همه موارد سیاه شدن ناخن مربوط به تروما نخواهد بود و در موارد خاص، تیرگی ناخن می تواند نشانه ی خطرناکی باشد. در این مطلب به دلایل خوش خیم و بدخیم این حالت اشاره خواهیم کرد.
آسیب تکراری

به گزارش سلامت نیوز به نقل از تبیان، شایع ترین علت سیاه شدن ناخن پا، ترومای (آسیب) تکراری است که می تواند ناشی از دویدن یا پوشیدن هر نوع کفش نامناسب یا تنگ باشد. اگر بعد از ورزش یا پوشیدن کفش بسیار تنگ یا بسیار گشاد، ناخن تان سیاه شد، دلیل آن تروما است. ترومای تکراری از نوع خفیف (کمی تغییر رنگ سیاه و آبی در ناخن و بدون درد) تا شدید (تغییر رنگ شدید و تاول بزرگ خونی در زیر ناخن) متغیر است.

در موارد خفیف هیچ درمانی نیاز نیست و ناخن به مرور زمان رشد می کند. ولی در موارد شدید، تاول زیر ناخن باعث جدا شدن بخشی از ناخن یا کل آن می شود. اگر کل ناخن جدا شود، بخش مرده به حساب می آید و نباید تلاش کنید تا آن را دوباره سرجایش قرار دهید. این حالت بسیار دردناک خواهد بود. اگر جدا شدن ناخن در انگشت بزرگ پا باشد، رشد ناخن به زمان طولانی تقریبا یک ساله نیاز دارد، اما اگر جدا شدن ناخن مربوط به انگشت کوچک پا باشد، رشد آن حدود 3 تا 6 ماه زمان نیاز دارد.

عفونت قارچی انگشتان پا مانند مشکل پای ورزشکار، می تواند به ناخن پا گسترش یافته و سایه هایی از رنگ زرد، قهوه ای، بنفش، آبی، سبز و سیاه ایجاد کند

اگر ترومای تکراری مجددا پیش بیاید، ناخن جدید نیز ممکن است کبود شده و به طور کامل جدا شود. برای جلوگیری از این مشکل به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند ناخن مرده را تمیز کند و یا کاملا بردارد تا فضای کافی برای رشد ناخن جدید فراهم شود. همچنین اگر پوست اطراف ناخن قرمز و ملتهب شد و ترشحاتی داشت، باید نزد پزشک بروید.این ممکن است نشانه ای از عفونت باشد.
هماتوم زیر ناخن

افتادن یک جسم سنگین روی پا می تواند رگ های خونی زیر ناخن را پاره کند و خون در زیر ناخن جمع شود. این نوع سیاهی ناخن که به آن هماتوم زیر ناخن می گویند، به آسانی قابل تشخیص است، چون بلافاصله بعد از حادثه ظاهر می شود.

جمع شدن خون در زیر ناخن، باعث ایجاد احساس تپش دردناک می شود که می توان توسط پزشک با یک شی مانند یک سوزن نازک این خون را خارج کرد. این کار، فشار و درد و سیاهی ناخن را از بین می برد و همیشه باید توسط یک پزشک انجام شود. انجام این کار در خانه مشقت بار و غیربهداشتی است.
عفونت های قارچی

عفونت قارچی انگشتان پا مانند مشکل پای ورزشکار، می تواند به ناخن پا گسترش یافته و سایه هایی از رنگ زرد، قهوه ای، بنفش، آبی، سبز و سیاه ایجاد کند. این محدوده رنگ منحصر به قارچ است که در زیر ناخن ایجاد می شود. قارچ مانند یک ماده ی سفید گچی در خطوط بستر ناخن قرار می گیرد و اغلب بوی بدی به همراه دارد.

اگر فکر می کنید دچار عفونت قارچی شده اید، با پزشک صحبت کنید. او می تواند با برش و نمونه برداری از بخشی از ناخن مشکل را تأیید کند. گزینه های درمانی بسته به شدت عفونت متغیر می باشد. در موارد خفیف، اغلب با داروهای موضعی درمان صورت می گیرد، در حالی که در مورد قارچ های تهاجمی تر نیاز به داروهای خوراکی و یا حتی درمان با لیزر وجود دارد.
سرطان پوست

ملانوم (خطرناک ترین نوع سرطان پوست) می تواند در زیر بستر ناخن بر روی صفحه ناخن رشد کند و باعث افزایش رنگدانه های پوست شود. یکی از نشانه های این سرطان، تغییر رنگ است که فراتر از ناخن و روی کوتیکول گسترش می یابد.

گاهی تغییر رنگ ناخن صرفا یک مشکل پوستی است. معمولا این نوع تغییر رنگ در انگشتان متعددی از پا دیده می شود

اگر شما هیچ ترومایی ندارید و ناخن تان به آهستگی شروع به تغییر رنگ کرد، به خصوص اگر رنگ فراتر از ناخن تان پیش رفت، باید به پزشک مراجعه کنید. در حالی که ملانوم می تواند کشنده باشد، ولی اگر زود تشخیص داده شود، قابل درمان است.
رنگ پوست

گاهی تغییر رنگ ناخن صرفا یک مشکل پوستی است. در زیر ناخن نیز مانند هر قسمت دیگر بدن پوست وجود دارد و می تواند در هر زمانی دچار تغییر رنگ شود. معمولا این نوع تغییر رنگ متقارن است و در انگشتان متعددی از پا دیده می شود، برای مثال انگشت کوچک هر دو پا ممکن است تغییر رنگ دهند و شبیه هم شوند.

یکی دیگر از نشانه های بارز، تغییر رنگ مشابه در هر دو انگشت شست دست است. این علائم می تواند به تشخیص ناخن های خوش خیم سیاه از آنهایی که بدخیم هستند و معمولا فقط در یک ناخن دیده می شوند، کمک کند. با این حال توصیه می شود با مشاهده ی هر گونه تغییر رنگ ناخن به پزشک مراجعه کنید.
سلامت نیوز: علل سیاه شدن ناخن پا

علائم سینوزیت / چطور بفهمم سینوزیت دارم

  • * خطر بروز عفونتهای تنفسی فوقانی را کاهش دهید.تماس خود را با افرادی که دچار سرماخوردگی هستند کاهش دهید.دستهای خود را متناوبا با آب و صابون بشویید، این کار به خصوص قبل از خوردن اهمیت زیادی دارد.

می دانید بیماری سینوزیت در اثر چه عواملی ایجاد می شود؟ اصلا این بیماری، به کدام بخش از بدن، مرتبط است؟ چرا افرادی که به این بیماری دچار هستند، در فصل سرما، احساس درد بیشتری می کنند؟ علائم این بیماری چیست؟ با هم به بررسی این بیماری می پردازیم.

 سینوزیت چیست؟
به حفره هایی که در اطراف بینی و در سایر قسمتهای صورت در استخوانها وجود دارند و در آنها هوا وجود دارد،سینوس گفته می شود.در سینوزیت حاد سینوسها ملتهب و متورم می شوند.التهاب و تورم سینوسها در تخلیه ی ترشحات اختلال ایجاد می کند و موجب افزایش ترشح مایع مخاطی می شود.این بیماری شایع است و تنفس عادی فرد، ا ز طریق بینی را با مشکل مواجه می کند.اگر دچا ر سینوزیت شوید ممکن است نواحی اطراف بینی و چشمها متورم شوند و احساس کنید صورت شما کمی متورم شده است. ممکن است در صورت خود درد ضربان داری حس کنید و یا دچار سردرد شوید.بیشتر اوقات سینوزیت حاد به دنبال سرماخوردگی رخ میدهد.
سایر عللی که موجب ایجاد سینوزیت می شوند شامل :
ویروسها که بیشتر سینوزیتها را ایجاد می کنند،باکتریها،آلرژی و حساسیتها ، پولیپ و تومورهای بینی ، انحراف بینی ، عفونتهای قارچی و در مواردی عفونتهای دندانی هستند.درمان سینوزیت حاد به عامل ایجاد کننده بستگی دارد.التهاب سینوسها اگر ادامه پیدا کند ممکن است به عفونتهای شدید و عوارض جدی تری منجر شود.در مواردی که سینوزیت بیشتر از ۸ هفته طول بکشد یا مکررا عود کند به آن سینوزیت مزمن گفته می شود.
علایم سینوزیت کدامند؟
علایم سینوزیت حاد شامل این موارد است:
* ترشحات غلیظ زرد یا سبز رنگ از بینی یا پشت حلق.
* احتقان یا انسداد بینی که موجب مشکل در تنفس از طریق بینی می شود.
* درد ،حساسیت به لمس،تورم یا احساس فشار در اطراف چشمها،گونه ها،بینی یا پیشانی.
* درد در فک فوقانی و دندانها.
* کاهش حس بویایی و چشایی.
* سرفه که ممکن است شبها بدتر شود .
برخی علایم دیگر ممکن است شامل این موارد باشند:
درد گوش، گلو درد، بوی بد دهان، خستگی، تحریک پذیری، تب، تهوع.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر شما علایم سینوزیت خفیف را دارید،می توانید ابتدا اقدامات اولیه و درمانهای اولیه خانگی را شروع کنید و در صورتی که هر یک از موارد زیر برایتان رخ داد به پزشک خود مراجعه کنید:
* در صورتی که علایم شما طی چند روز بهبود نیابد و یا بدتر شود.
* اگر تب بالای ۱/۳۸ سانتیگراد داشته باشید.
* در صورتی که سابقه ی سینوزیت مکرر یا سابقه ی سینوزیت مزمن دارید.
اگر دچار علائم زیر شدید فورا به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است این علائم نشان دهنده ی عفونتی جدی باشند:
* درد شدید یا تورم اطراف چشمها، تورم در پیشانی، سردرد شدید، احساس گیجی، دوبینی یا هرگونه تغییر در دید طبیعی، خشکی یا سفتی گردن، تنگی نفس.
عوامل خطر برای ابتلا به سینوزیت کدامند؟
اگر دچار یکی از شرایط زیر هستید خطر ابتلا به سینوزیت در شما افزایش می یابد:
* تب یونجه یا اختلال حساسیتی دیگری که سینوسها را تحت تاثیر قرار دهد.
* اختلالات ساختاری در بینی مانند انحراف تیغه ی بینی، پولیپ یا تومورها.
* برخی بیماریها مانند سیستیک فیبروزیس ، ریفلاکس اسید معده به مری و اختلالات سیستم ایمنی مانند نقص در ایمنوگلبولینها و پادتنها.
* مواجهه ی مکرر با هوای آلوده مانند سیگار کشیدن.
عوارض سینوزیت حاد کدامند؟
حمله ی آسم : سینوزیت می تواند به عنوان آغازگر حمله ی آسم عمل کند.
سینوزیت مزمن: سینوزیت حاد می تواند به سینوزیت مزمن تبدیل شود.اگر علائم سینوزیت بیش از ۸ هفته به طول بیانجامد سینوزیت مزمن روی داده است.
مننژیت: ممکن است عفونت به مغز نیز گسترش یابد و موجب بروز مننژیت شود.
مشکلات بینایی: اگر عفونت به حفره ی چشم گسترش پیدا کند ممکن است به کاهش بینایی و حتی در مواردی به نابینایی منجر شود.این حالت یک اورژانس پزشکی است و برای پیشگیری از آسیب دائمی چشم نیاز به درمان فوری دارد.
آسیب عروقی :عفونت می تواند به سیاهرگهایی که اطراف سینوسها قرار دارند انتشار پیدا کند و موجب ایجاد تداخل در جریان خون مغز شود و فرد را در معرض خطر سکته ی مغزی قرار دهد.
عفونت گوش : عفونت حاد سینوسها می تواند همراه با عفونت گوش ایجاد شود.
پیشگیری:
با انجام این اقدامات می توانید از خطر بروز سینوزیت بکاهید:
* خطر بروز عفونتهای تنفسی فوقانی را کاهش دهید.تماس خود را با افرادی که دچار سرماخوردگی هستند کاهش دهید.دستهای خود را متناوبا با آب و صابون بشویید، این کار به خصوص قبل از خوردن اهمیت زیادی دارد.
* حساسیت و آلرژی خود را کنترل کنید.اگر دچا ر حساسیت هستید به پزشک مراجعه کنید تا علائم شما کنترل شود.
* از سیگار کشیدن و قرار گرفتن در هوای آلوده جتناب کنید.همه ی دخانیات می توانند موجب تحریک و التهاب راههای هوایی فوقانی،بینی و ریه ها شوند.
* از مرطوب کننده های هوا و بخور مرطوب استفاده کنید.اگر هوایی که تنفس می کنید خشک باشد برای پیشگیری از التهاب سینوسها هوا را مرطوب کنید.دستگاههای مرطوب کننده را مرتبا تمیز کنید و از عاری بودن آنها از گرد و غبار اطمینان حاصل کنید.
درمانهای اولیه ی خانگی :
این اقدامات می توانند به تسکین علائم سینوزیت کمک کنند:
* به اندازه ی کافی استراحت کنید. این عمل موجب می شود بدن شما بهتر با عفونت مبارزه کند و زودتر بهبود یابید.
* مایعات فراوان بنوشید. این کار ترشحات مخاطی را رقیق تر می کند و تخلیه آنها را آسانتر می کند. از مصرف نوشیدنیهای حاوی کافئین و الکل خودداری کنید چون تورم مخاط بینی و سینوسها را تشدید می کنند.
* بینی خود را بخور بدهید.با یک حوله ی بزرگ سر خود را بپوشانید و بخاری که از آب داغ بلند میشود را تنفس کنید.البته باید مراقب دمای بخار آب باشید تا سوزاننده نباشد.می توانید از دوش آب گرم استفاده کنید و در هوای گرم و مرطوب آن تنفس کنید.این کار به کاهش تورم و درد و تخلیه ی ترشحات مخاطی کمک می کند.
* از کمپرس آب گرم بر روی صورت استفاده کنید.از حوله های گرم برای کمپرس صورت گونه ها و اطراف چشمها استفاده کنید. این عمل درد را کاهش می دهد.
* بینی خود را شستشو دهید.با آب جوشیده ی سرد شده همراه کمی نمک و یا با سرم شستشو، بینی خود را شستشو دهید.برای این کار می توانید از سرنگ نیز استفاده کنید. شستشوی بینی به بهبودی شما کمک می کند.
* هنگام خواب سر خود را بالاتر قرار دهید.این عمل به تخلیه ی سینوسها کمک می کند و گرفتگی و احتقان بینی را کاهش می دهد.
درمان :
در بیشتر موارد سینوزیت به درمان دارویی نیاز ندارد چون اغلب به وسیله ی ویروسهای سرماخوردگی ایجاد می شود.درمانهایی که پیشتر از این به آنها اشاره شد برای درمان این موارد مناسب است و سرعت بهبودی را افزایش می دهد.
در موارد دیگر ممکن است پزشک شما از درمان های زیر استفاده کند.بسته به علائم شما شستشو دهنده های بینی،داروهای ضد احتقان و گرفتگی بینی،اسپری های ضد التهاب استروئیدی و مسکنها ممکن است تجویز شوند.
آنتی بیوتیکها معمولا در عفونتهای باکتریال شدید،عود کننده،یا مقاوم تجویز می شوند.در صورتی که پزشک برای شما آنتی بیوتیک تجویز کرد اتمام دوره ی درمان و مصرف کامل داروها اهمیت زیادی پیدا می کند و این به این معنی است که شما باید به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز داروها را مصرف کنید.حتی اگر علائم شما بهتر شد نباید درمان را متوقف کنید.اگر درمان را زودتر قطع کنید ممکن است بیماری شما عود کند.

عفونت را با زردچوبه درمان کنیم

  • از این آنتی بیوتیک برای درمان و مقابله با انواع قارچ ها یاد می شود که خواص ضد ویروسی بی نظیری دارد امروزه یک عادت شده است زمانی که ما بیمار می شویم یا بدنمان عفونت می کند به سرعت به دکتر مراجعه میکنیم تا با داروهای شیمیایی آن را درمان کنیم.

به کمک این مقاله ما آنتی بیوتیک طبیعی را به شما معرفی خواهیم کرد که به وسیله آن با عفونت های بدنتان مبارزه کنید برای اطلاع از چگونه آماده کردن این آنتی بیوتیک مطالب زیر را بخوانیددرمان عفونت

درمان عفونت

دستورالعملی که ما در ادامه به شما معرفی خواهیم کرد تاکنون یکی از بهترین آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت ها بوده است و یا می شود گفت بهترین درمان برای مبارزه با عفونت ها می باشد.

 

 

 

این دستورالعمل مخصوص آن دسته از افرادی می باشد که میخواهند سیستم ایمنی قوی داشته باشد و به وسیله آن بتواند که در برابر تمامی بیماری ها دفاع کنند

از این آنتی بیوتیک برای درمان و مقابله با انواع قارچ ها یاد می شود که خواص ضد ویروسی بی نظیری دارد امروزه یک عادت شده است زمانی که ما بیمار می شویم یا بدنمان عفونت می کند به سرعت به دکتر مراجعه میکنیم تا با داروهای شیمیایی آن را درمان کنیم.

در این مقاله به شما چگونه فراهم کردن آنتی بیوتیکی که با استفاده از آن به هیچ یک از داروهای شیمیایی نیاز ندارید ، را آموزش خواهیم داد ، اگر می خواهید یاد بگیرید مطالب زیر را بخوانید.

مواد لازم :

2 قاشق آب زرد چوبه

استفاده از آب زردچوبه برای تهیه آنتی بیوتیک و درمان عفونت

2 قاشق ترب کوهی رنده شده

زنجبیل 1/4 فنجان

2 عدد فلفل تند

پیاز خرد شده 1/4 فنجان

سرکه سیب 700 میلی لیتر

 روش تهیه آنتی بیوتیک طبیعی برای درمان عفونت

در ادامه ما روش تهیه این دستورالعمل را ذکر خواهیم کرد.

قدم اول :قبل از آماده سازی این آنتی بیوتیک ابتدا از دستکش استفاده کنید.

قدم دوم : تمام موارد بالا را در کاسه بریزید (بجز سرکه سیب) سپس خوب مخلوط کنید.

قدم سوم :هنگامی که به خوبی هم زدید تمام مخلوط را در یک ظرف بریزید.

قدم چهارم :سرکه سیب را اضافه کنید و درب شیشه را ببندید و آن را هم تکان دهید که به خوبی جذب شود.

قدم پنجم :ظرف مخلوط باید در جای خشک و خنک به مدت 14 روز نگهداری شود و آن را روزی یک بارهم بزنید.

قدم ششم : بعد از 14 روز درب شیشه را باز کنید و مایع آنرا داخل لیوان بریزید.

نکات استفاده از این مایع شما می توانید این مایع را پس از هر بار غذا خوردنتان مصرف کنید ، پس از مصرف این محلول ممکن است که کمی احساس سوزش در بدنتان مشاهده کنید در این صورت توصیه می شود که کمی لیمو و پرتقال بخورید تا این احساس سوزش در بدنتان کاهش یابد.

شما نیز می توانید این محلول را داخل دهانتان بریزید و آنرا غرغره کنید ( هر روز دو یا سه بار این کار را انجام دهید ) این محلول یکی از بهترین آنتی بیوتیک های خانگی شناخته شده تاکنون است و خانم های باردار و کودکان نیز می توانند استفاده کنند.

عفونت واژن را کم اهمیت ندانیم

  • واژینوز باکتریال در واقع یک سندرم ناشی از عدم تعادل انواع مختلف باکتری ها در واژن است.  در مهبل (واژن) موجودات سالم متعددی وجود دارند که به طور طبیعی زندگی می کنند. اکثریت این موجودات سالم حدود 95 درصد متعلق به یک نوع باکتری به نام لاکتوباسیلوس است.

 

شاید به هزاران دلیل عفونت های ناحیه واژن نادیده گرفته شوند و حتی این سهل انگاری به بیماری های خطرناک تر  و از دست دادن سلامت عمومی بدن منجر شود. اما زمانی که در مورد این بیماری اطلاعات بیشتری داشته باشیم شاید بهتر با آن مقابله کنیم و سلامت کلی بدن خود را حفظ کنیم.

واژینوز باکتریال (BV)  یکی از شایع ترین نوع عفونت های واژن است که به عنوان واژینیت شناخته شده است. دو عفونت دیگر  یکی می تریکومونا است که  یک بیماری مسری جنسی است و  دیگری به نام عفونت های قارچی معمول شناخته شده است.

واژینوز باکتریال اغلب نادیده گرفته می شود و یا تشخیص داده نمی شود. با این حال. همان طور که حدود یک سوم از زنان در ایالات متحده دارای واژینوز باکتریال هستند. با توجه و تحقیقات بیشتر نشان می دهد که BV  اگر درمان نشود می تواند به عوارض قابل توجهی، از جمله زایمان زودرس، عفونت پس از زایمان، بیماری التهابی لگن (PID)، عوارض بعد از جراحی (بعد از سقط، هیسترکتومی، سزارین)، افزایش آسیب پذیری نسبت به عفونت HIV و احتمالا ناباروری منجر شود.

واژینوز باکتریال در حال حاضر یک بیماری مقاربتی در نظر گرفته می شود. زنانی که یک شریک جنسی جدید  دارند در معرض خطر واژینوز باکتریال هستند. گرچه گاهی این بیماری هرگز تشخیص داده نمی شود. دوش واژینال نیز به نظر می رسد باعث افزایش خطر ابتلا به واژینوز باکتریال شود که نباید از آن غافل شوید.

انواع مختلفی از لاکتوباسیلوس وجود دارد که حداقل یکی از آنها مسئول حفظ pH  مهبل (واژن) در سطوح طبیعی است. هنگامی که این سطوح نامتعادل شوند، میکروارگانیسم های خاص ممکن است به صورت غیر نرمال منجر به عفونت درجه پایین شوند که اغلب باعث تولید ترشحات غیر طبیعی واژن می شوند.

واژینوز باکتریال در گذشته با نام های مختلف ، از جمله واژینیت غیر اختصاصی و گاردنرلا واژینالیس واژینیت نامیده شده است. به خاطر داشته باشید، در گذشته این بیماری شاید نام ساده ای داشته است اما هیچ چیز ساده ای در مورد این بیماری وجود ندارد که بتوان آن را بی ضرر دانست. همان طور که قبلا به یک باور تبدیل شده بود که این بیماری بی خطر است.

واژینوز باکتریال در واقع یک سندرم ناشی از عدم تعادل انواع مختلف باکتری ها در واژن است.  در مهبل (واژن) موجودات سالم متعددی وجود دارند که به طور طبیعی زندگی می کنند. اکثریت این موجودات سالم حدود 95 درصد متعلق به یک نوع باکتری به نام لاکتوباسیلوس است.

تشخیص عفونت واژن:

با توجه به نتایج منفی که در حال حاضر به واژینوز باکتریال (BV) مرتبط است، مهم این است که زنان تست این بیماری را انجام دهند و درمان شوند. اما بررسی ها نشان می دهند که اکثر متخصصان مراقبت های بهداشتی به طور معمول تست را برای تشخیص و یا درمان واژینوز باکتریال انجام نمی دهند.  با این حال حدود 29 درصد از زنان بین 14 تا 49 سال و 50 درصد از زنان آمریکایی آفریقایی تبار واژینوز باکتریال دارند.

علامت شایع واژینوز باکتریال:

یکی از اصلی ترین علامت های واژینوز باکتریال داشتن ترشحات و بوی ناخوشایند واژن است. زنان ممکن است به راحتی واژینوز باکتریال را به عنوان یک عفونت قارچی ساده که توسط رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکانس ایجاد شده است اشتباه بگیرند. با این حال، واژینوز باکتریال نیاز به درمان های مختلف دارد. بنابراین مهم است که شما بتوانید ابتدا تشخیص دقیقی از آن داشته باشید. علاوه بر این، شما ممکن است بیش از یک نوع  مشکل واژینیت همان زمان داشته باشید. به طوری که داشتن یک عفونت قارچی به این معنا نیست که شما نمی توانید واژینوز باکتریال را نیز داشته باشید. با این حال این امر و داشتن علامت حتماً باید پیگیری و درمان شود تا از عوارض سنگین آن جلوگیری شود.

عوارض مسواک نزدن چیست

  • پیوره یعنی عفونت سنوج نگهدارنده دندانی علت اصلی پیوره تجمع پلاک میکروبی در ناحیه حاشیه شیار لثه است. وقتی پلاک میکروبی در این ناحیه تشکیل می شود درگیری میکروارگانیسم ها در ناحیه و استفاده آنها از مواد غذایی که هم از شیار لثه وارد می شود و هم در محیط دهان وجود دارد، باعث رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها می شود.

 

 

بهزاد هوشمند – جراح لثه درباره آبسه دندان و چگونگی ایجاد آن به برخی سئوالات در این زمینه پاسخ داد.

آبسه وضعیتی است که به دنبال عفونت دندانی و درگیر شدن مغز دندان یا پالپ دندان که آن هم به دنبال پوسیدگی، مجموعه داخل پالپ یا اطلاقک عصب دندان و بعد کانال ریشه درگیر می شود و بعد از طریق انتهای کانال، عفونت به اطراف ریشه می رسد و در نهایت تجمع میکرو ارگانیسم ها و عدم تعادل میکرو ارگانیسم ها و تداخل میکروبی که در آن جا اتفاق می افتد، منجر می شود به یک فرایند حاد تحت عنوان عفونت اطراف ریشه و نهایتا اگر شرایط دیگر هم مهیا شود، تبدیل به آبسه می شود.

آبسه یعنی یک پروسه حاد یعنی تجمع چرک در یک مجموعه با علائم حاد و منشاء آن چند میکروبی است. بخش دیگری از آبسه را ما در ناحیه دهان ناشی از عفونت های بافت های نگهدارنده دندان تقسیم بندی می کنیم. مجموعه لثه و ریشه که دندان را به استخوان فک متصل می کند، به دنبال عدم رعایت بهداشت، فرد را وارد پرسه آبسه دندان می کند و این دو مورد از شایعترین عفونتهای ناحیه دهان هستند.

پوسیدگی دندان و بیماری لثه عامل شایعترین عفونت های تجربه شده توسط بشر هستند. البته در کنار این ها ما آبسه های غیر دندانی هم داریم. که علت تشکیل آبسه که در دهان ، فک و صورت است، در مجاورت ارگان های اطراف فک و دهان است. مثلا از سینوس عفونت به دندان منتقل می‌شود. گاه این عفونت ها سیستم متابولیک بدن را به هم می ریزد که این موارد اورژانس محسوب می شود و باید مراجعه به دندانپزشک صورت گیرد.

آیا عفونت دندان عقل هم عارضه ای ایجاد می کند؟

این عفونت ممکن است به عقب تر یعنی فضای حلق برود یا به سمت پایین تر یعنی کف دهان، زیر زبان برود یا از آن جا پایین از رفته و به مدیاستین و قفسه صدری بیمار هم برسد. پس لازم است عفونتها را جدی بگیریم البته پیشگیری مقدم بر درمان است گاه برخی بیماری ها شرایط مستعدتر می‌کند گاه برخی عادات نادرست بهداشتی و تغذیه ای، شرایط را برای بیماری لثه فراهم می کند.

چگونه می توان از بروز پیوره پیشگیری کرد؟

پیوره یعنی عفونت سنوج نگهدارنده دندانی علت اصلی پیوره تجمع پلاک میکروبی در ناحیه حاشیه شیار لثه است. وقتی پلاک میکروبی در این ناحیه تشکیل می شود درگیری میکروارگانیسم ها در ناحیه و استفاده آنها از مواد غذایی که هم از شیار لثه وارد می شود و هم در محیط دهان وجود دارد، باعث رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها می شود.

این میکروارگانسیم ها محصولاتشان را به داخل شیار لثه می ریزند و به دنبال آن الیافی که باعث چسبیدن لثه به دندان می شود، سست شده و آهسته آهسته در محل، کیسه ای درست می شود و لثه از دندان جدا می شود و در کیسه میکروارگانسیم ها تجمع می یابند و از نظر محیطی اکسیژن هم به کیسه نمی رسد.

در نتیجه میکروارگانیسم های بی هوازی رشد می کنند و محصولات آنها استخوان فک را تخریب می کند و فرایند بیماری شروع می شود و دندان فرد لق می شود. پس، عامل اصلی پلاک میکروبی است و بهترین راه پیشگیری مسواک زدن روزانه است است یعنی رعایت بهداشت دهان و دندان.

 

 

علائم علت و پیشگیری و درمان عفونت مخمری واژینال

 

  • در واژن سالم تعداد زیادی باکتری و به تعداد کمی مخمر وجود دارد. لاکتوباسیلوس اسیدو فیولوس (Lactobacillus acidophilus) یکی ازانواع باکتری های مفید موجود دراین ناحیه است که رشدارگانیسم های دیگر مثل مخمرها راکنترل می کنند.

 

این مخمر نوعی قارچ است که  به طور طبیعی و به مقدار کم درناحیه واژن وجود دارد. در صورت رشد زیاد این مخمر، عفونت ناحیه واژینال ایجاد می شود. این عفونت بیماری رایجی است گرچه ممکن است دردسر ساز باشد ولی مشکل جدی به وجود نمی آورد و درمان آن ساده است

علت عفونت مخمری ناحیه واژینال چیست؟ Vaginal Yeast Infection

بیشتر عفونت های مخمری توسط یک نوع  مخمر به نام  Candida albicans ایجاد می شوند. کاندیدا آلبیکانس (Candida albicans) یک قارچ و مخمر و عامل ایجاد عفونت‌های برفک دهان و واژینیت قارچی است.

کاندیدا آلبیکانس بصورت همزیست، بر روی پوست و در دهان، دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی می‌روید. این قارچ میکروسکوپی جزو میکروارگانیسمهای تشکیل دهنده فلورمیکروبی بدن هستند و بطور طبیعی بصورت هم‌زیستی مسالمت آمیز با ما زندگی می‌کنند و بیماری ایجاد نمی‌کنند.

بهم خوردن تعادل محیط زیست فلورمیکروبی بدن سبب رشد بی رویه این قارچ می‌شود که در مواردی باعث ایجاد عفونتهای شدید مخاطی و جلدی، کاندیدیازیس واژن ، برفک دهان یا سایر بیماریهای قارچی می‌گردد.

در واژن سالم تعداد زیادی باکتری و به تعداد کمی مخمر وجود دارد. لاکتوباسیلوس اسیدو فیولوس (Lactobacillus acidophilus) یکی ازانواع باکتری های مفید موجود دراین ناحیه است که رشدارگانیسم های دیگر مثل مخمرها راکنترل می کنند.

هنگامی که تعادل این ارگانیسم ها به هم می خورد، مخمرهای موجود در واژینال بیشتر رشد کرده و سبب بروز بیماری می شوند. گاهی اوقات استفاده از آنتی بیوتیک ها سبب بروز این عدم تعادل می شود. سطح استروژن بالا که در اثر بارداری به وجود می آید و یا استفاده از هورمون ها نیز می تواند این توازن را بر هم زند. به همین ترتیب برخی بیماری های خاص نظیر دیابت و یا ایدز نیز می تواند باعث بر هم خوردن تعادل میکروارگانیسمی ناحیه واژن شود.

 

نشانه های عفونت مخمری واژینال چیست؟

درعفونت مخمری، خارش یا درد در ناحیه واژن و یا سوزش در موقع ادرار و یا درد در موقع مقاربت، از نشانه های این بیماری است. این علائم در هفته قبل از زمان پریود بیشتر است.

 

راه های تشخیص عفونت مخمری واژینال چیست؟

دربسیاری ازموارد ممکن است این بیماری اشتباه تشخیص داده شود، بنابراین مراجعه به پزشک به هنگام بارداری در زمان حاملگی و یا زمانی که برای اولین بار این عفونت عارض می شود، لازم و ضروری می باشد.

 

راه های درمان عفونت مخمری واژینال چیست؟

اگر بیمار قبلا عفونت مخمری داشته است می تواند نشانه  های بیماری را تشخیص داده و در صورتیکه باردار نباشد با استفاده از داروهایی که بدون نیاز به نسخه پزشک در داروخانه  ها به فروش می رسند به درمان خود اقدام نماید. بیمار می  تواند از کرم های ضد قارچ، شیاف های مخصوص واژن و یا کپسول های ضد قارچ  استفاده نماید. عفونت های قارچی طی دوران بارداری معمول هستند، ولی در این موارد حتما” لازم است با پزشک مشورت گردد.

در تعداد زیادی از زنان، عفونت  ها ممکن است چندین بار در سال اتفاق بیافتد. اگر خانمی در سال بیش از ۴ بار دچار عفونت گردد، لازم است به پزشک مراجعه کند. با انجام برخی آزمایشات ممکن است بیماری شما، دیابت  تشخیص داده شود.

همچنین شایان ذکر است که روغن هایی که  جهت ساخت  کرم ها  یا شیاف ها  استفاده می گردند باعث از بین رفتن لاتکس کاندوم می شوند.

 

راه های جلوگیری از ایجاد عفونت مخمری در ناحیه واژینال چیست؟

– داشتن روابط جنسی سالم

– رژیم غذایی مناسب و سالم

– کاهش استرس

– پوشیدن لباس های زیر آزاد و راحت

– پرهیز از مصرف خوشبوکننده های زنانه نا مناسب

– رعایت صحیح و دقیق نکات بهداشتی و استفاده از یک شوینده ملایم بعد از دستشویی

– خوردن منظم لبنیات دارای لاکتوباسیلوس (یک باکتری کاملا مفید) به ویژه ماست

– استفاده از یک شوینده ملایم بعد از قاعدگی و یا مقاربت جنسی

 

چه فاکتورهایی ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش می دهد؟

فاکتورهای معمولی که باعث افزایش عفونت مخمری واژینال می شوند عبارتند از:

– استفاده از آنتی بیوتیک ها، این داروها باکتری های مفید را در ناحیه تناسلی از بین برده، تعادل بین مخمرها و باکتری ها را بر هم می زنند. و در نتیجه مخمرها در واژن بیشتر رشد می کنند.

– بیماری هایی مانند دیابت و ایدز مشکلاتی را در سیستم ایمنی ایجاد کرده، تعادل بین مخمرها و باکتری ها را در ناحیه تناسلی بر هم می زنند؛ و باعث رشد بیشتر مخمرها در واژن می شوند.

– استفاده از داروهای کورتیکو استروئید نیز سیستم ایمنی بدن را ضعیف کرده و خطر ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش می دهند.

– همچنین حاملگی می تواند خطر ابتلا به عفونت مخمری واژینال را افزایش دهد زیرا تغییرات هورمون ها می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند.

– پوشیدن لباس های زیر تنگ و لباس های زیر غیر جاذب که باعث نگه داشتن رطوبت و گرما در ناحیه واژن می شوند.

– استفاده از اسپری های زنانه و یا عطر در ناحیه واژینال

– استفاده از فشار آب در هنگام شستشوی ناحیه واژینال

 

چه بیماری هایی علائم مشابه با عفونت مخمری واژینال دارند؟

علائم عفونت مخمری واژینال خارش و ترشح در ناحیه واژینال است. بیماری های دیگری که مشابه عفونت مخمری واژینال ایجاد خارش در این ناحیه می کنند عبارتند است:

– ورم پوست (حساسیت در پوست که معمولاً توسط یک ماده شیمیایی مانند صابون و یا شوینده ها ایجاد می-شود.)

– واکنش های آلرژیک

– سرایت بیماری ها از طریق مقاربت. بیماری هایی مانند تبخال دستگاه تناسلی، زگیل های دستگاه تناسلی (ویروس برآمدگی پوستی یا ایدز) یا ورم مهبل (در اثر بیماری تریکوموناس)

– کرمک ها

– ورم مهبل آترونیک (یک حالت معمول در یائسگی زنان)

– پسوریایس آسیب سیستم ایمنی بدن، از قبیل عفونت یا ایدز

 

بیماری های دیگری که مشابه عفونت مخمری واژینال ایجاد ترشح در این ناحیه می کنند عبارتند است:

– باکتری vaginosis از انواع دیگر عفونت واژینال است که معمولا در اثر عدم تعادل ارگانیسم های واژن اتفاق می-افتد.

– انتفال بیماری از طریق جنسی از قبیل تریکوموناس، کلامیدیا، سوزاک، تبخال مهبل

– التهاب گردنه

– ورم مهبل آترونیک

 

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت وجود علائم زیر، فورا به پزشک مراجعه کنید:

– درد شکم و تب بالاتر از ۳۸ درجه سانتیگراد همراه با ترشح واژینال.

– حاملگی و داشتن علائم عفونت واژینال و یا داشتن یک عفونت ادراری

 

در صورت داشتن علائم زیر ظرف مدت یک هفته به پزشک مراجعه نمائید:

– ترشح غیر عادی در واژن

– خارش غیر معمول ناحیه واژینال

– درد در طول مقاربت

– درد در موقع ادرار

 

چه کسانی بیشتر در معرض عفونت های مخمری واژینال هستند؟

عفونت های مخمری واژینال یکی از شایع ترین نوع عفونت واژینال در زنان است و علائم  مشابهی با  بیماری vaginosis  دارد به طوریکه طبق بررسی های به عمل آمده:

– در طول زندگی ۷۵% از زنان حداقل یک بار اتفاق می افتد.

– در طول زندگی ۴۰%- ۴۵% از زنان حداقل دو یا چند عفونت ایجاد می شود.

– کمتر از ۵% از زنان دچار عفونت مزمن و عفونت برگشت پذیر می شوند.

– وجود بیش از حد مخمر در واژن به این منظور نیست که شما عفونت مخمری خواهید داشت. بیشتر زنان بیشتر از حالت طبیعی در ناحیه واژنشان مخمر دارند، اما هیچ مشکلی ندارند.

 

بعضی از زنان مستعد گرفتن عفونت مخمری واژینال هستند. زیرا مشکلات سیستم ایمنی و یا مشکلات دیگری که تعادل طبیعی بین مخمرها و باکتری ها را بر هم می زند دارند. این قبیل زنان کسانی هستند که:

– سطح استروژن بالا: بالا رفتن میزان استروژن معمولا در اثر بارداری و هورمون درمانی لست.

– کنترل ضعیف دیابت: تغییر در مقدار سطح قند خون در تعادل ارگانیسم های واژن موثر بوده و سبب رشد بیش از حد مخمرها می شوند.

– بعضی از بیماری ها از قبیل سرطان یا ایدز، در ایجاد این نوع عفونت ها موثر هستند.

– استفاده از آنتی بیوتیک ها

 

برای عفونت های مخمری واژینال، چه درمانی نیاز است؟

عفونت های مخمری واژینال اغلب به خودی خود درمان می شوند. معمولا وقتی قاعدگی شروع می شود، خون قاعدگی باعث بالا رفتن pH ناحیه واژینال شده و میزان مخمرها را کاهش می دهد، زیرا مخمرها در این pH نمی توانند رشد کنند.

 

فقط در موارد زیر استفاده از داروهای بدون نسخه پیشنهاد می گردد:

– در صورت حامله نبودن

– اطمینان از اینکه علائم بیماری مربوط به عفونت مخمری است

– نداشتن بیماری مقاربتی

– نداشتن عفونت برگشت پذیر

 

نکته هایی که باید در مورد درمان عفونت های مخمری واژینال بدانیم:

– به دلیل مشابهت علائم عفونت مخمری واژینال با سایر بیماری ها (مانند بیماری های مقاربتی) ریسک خود درمانی بالا است.

– در موارد خفیف عفونت مخمری واژینال و در صورت اطمینان از اینکه علائم بیماری مربوط به این بیماری است، می توان از قرص های واژینال یا کپسول های اسید بوریک بدون مراجعه به پزشک استفاده نمود.

– داروهای درمان عفونت مخمری در موقع خواب به کار می روند. داروها برای ۱ تا ۷ روز (بسته به نوع آنها) استفاده می شوند. این داروها حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد این نوع عفونت را درمان می کنند.

– در موارد شدید، علائم عفونت مخمری واژینال، ۲یا ۴ بار در طول سال تکرار می شود. این مشکل در ۵% از زنان وجود دارد. در این صورت آزمایشات بیشتر و درمان متفاوتی مورد نیاز می باشد و حتما باید به پزشک مراجعه نمود

– پزشک ممکن است جهت تشخیص صحیح بیماری آزمایش کشت میکروبی تجویز نماید و یا آزمایشاتی برای وجود بیماری هایی که بدن را نسبت به عفونت آسیب پذیر می کند انجام دهد.

– در صورت خود درمانی حتما باید به پزشک  اطلاع داده شود. این اطلاعات در درمان موثر است.

– درزنانی که از داروهای ضد انعقاد خون وارفارین (مانند coumadin) و داروهای ضد مخمر واژن (مانند monistat) استفاده می کنند، ممکن است افزایش خون مردگی و خون مردگی غیر عادی به وجود آید.

– در صورت استفاده از وارفارین حتما موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.

– در افرادی که بیماری ایدز دارند، درمان عفونت مخمری یکسان است ولی ممکن است طولانی تر باشد و یا نیاز به تکرار داشته باشد.

 

عفونت مخمری واژینال در طول بارداری چیست؟

– عفونت مخمری واژینال در طول بارداری مشکل شایعی است که به علت بالا رفتن طبیعی سطح استروژن به وجود می آید. اگر چه وجود این بیماری در طول بارداری خطرناک نیست ولی ممکن است غیر قابل تحمل باشد.

– در صورت بارداری وداشتن نشانه های عفونت، باید مطمئن شد که عفونت های دیگری مانند Baterial vaginos و یا بیماری های مقاربتی مانند سوزاک و یا Chlamydia وجود ندارد. وجود این بیماری ها در طول بارداری خطرناک بوده و باید درمان شوند.

– در صورت بارداری بدون تجویز پزشک از دارو استفاده نکنید.

 

راه های کمک به درمان عفونت مخمری واژینال چیست؟

– استفاده از میوه ها، سبزیجات، حبوبات و محصولات لبنی بدون چربی. تغذیه صحیح به کارکرد بهتر سیستم ایمنی بدن کمک می کند.

– استفاده از پد به جای تامپون در مدتی که از دارو جهت درمان عفونت استفاده می شود. زیرا تامپون ها داروها را جذب می کنند

– استفاده نکردن از صابون در ناحیه واژن

– در صورت داشتن مقاربت دردناک، از ژل چرب کننده برای کاهش حساسیت استفاده نمایید

– در صورت استفاده از کرم ضد قارچ و یا شیاف، نباید از کاندوم جهت جلوگیری از بچه دار شدن استفاده کرد. زیرا این داروها روغنی بوده و باعث از بین رفتن لاتکس کاندوم می شوند.

– اگر ناحیه تناسلی التهاب دارد و دردناک است، نشستن در آب گرم مفید خواهد بود.

– از خاراندن ناحیه تناسلی که دچار عفونت شده خودداری نمایید.

نگهداری گربه برای سلامتی زنان باردار خطر دارد

 

 

  •   اگر در موارد نادري، يك فرد كاملا سالم به اين بيماري مبتلا شود، بيماري او معمولا خفيف خواهد بود. توكسوپلاسموز در اين افراد چيزي شبيه به آنفلوانزا است كه علائم آن درد عضلاني و تب است.

تماس با فضولات گربه، مصرف گوشت آلوده كه خوب پخته نشده باشد، خوردن ميوه و سبزي‌ هاي آلوده ي نشُسته، استفاده از لبنيات پاستوريزه نشده، تخم مرغ خام و آب تصفيه نشده احتمال ابتلاي افراد به اين بيماري را افزايش مي ‌دهند.

 

توكسوپلاسموز يك بيماري عفوني انگلي است كه در سراسر جهان حتي در كشورهاي پيشرفته يافت مي ‌شود.
تماس با فضولات گربه، مصرف گوشت آلوده كه خوب پخته نشده باشد، خوردن ميوه و سبزي‌ هاي آلوده نشُسته، استفاده از لبنيات پاستوريزه نشده، تخم مرغ خام و آب تصفيه نشده احتمال ابتلاي  افراد به اين بيماري را افزايش مي ‌دهند.
با توجه به افزايش روزافزون گرايش به نگهداري حيوانات خانگي، به‌ خصوص گربه و نقش مؤثر اين حيوان در انتقال انگل بيماري و خطرات جدي ابتلاي مادران باردار به اين بيماري، مطالعه اين مطلب خالي از فايده نخواهد بود.
به ‌رغم اين كه عفونت با انگل توكسوپلاسموز رايج است، اما بسياري از افراد سالم نيازي به درمان دارويي پيدا نمي كنند.

سيستم ايمني بدن در حالت سلامت مي ‌تواند با اين بيماري مقابله كند.
با اين وجود توكسوپلاسموز مي ‌تواند براي جمعيت ‌هاي خاصي به‌ شدت خطرناك باشد، نوزادان مادراني كه در طول بارداريبه اين بيماري مبتلا شده‌ اند و بيماراني كه سيستم ايمني‌ شان به هر دليلي ضعيف شده(مثل مبتلايان به ايدز يا سرطان) در زمره اين افراد هستند.
اگر در موارد نادري، يك فرد كاملا سالم به اين بيماري مبتلا شود، بيماري او معمولا خفيف خواهد بود. توكسوپلاسموز در اين افراد چيزي شبيه به آنفلوانزا است كه علائم آن درد عضلاني و تب است.
افرادي كه سيستم ايمني بدن شان دچار مشكل است، علائم شديد تري نظير گيجي و تشنج را تجربه خواهند كرد.

مادراني كه به انگل توكسوپلاسما آلوده گردند، صاحب نوزاداني مي ‌شوند كه به‌ تدريج برخي علائم را بروز خواهند داد. اين اتفاق اغلب چند ماه تا چند سال بعد از تولد رخ مي دهد. اين علائم عبارتند از:
* بزرگي سر، كبد يا طحال
* تشنج
* عفونت‌هاي چشمي
* زردي پوست و سفيده ي چشم
* تأخير رشد
اگر انگل از طريق مادر به جنين منتقل شود، عوارض بسيار خطرناكي نظير سقط جنين، مرده ‌زايي و مشكلات شديد زايمان را به دنبال خواهد داشت.
بنابراين مادراني كه با انگل توكسوپلاسما تماس داشته ‌اند، بايد در اسرع وقت به پزشك مراجعه كنند تا از عدم ‌انتقال انگل به جنين خود مطمئن شوند.
خانم‌هاي باردار يا كساني كه سيستم ايمني بدن‌شان ضعيف شد،ه مثل بيماران سرطاني كه تحت شيمي درماني هستند، بايد اين روش‌ هاي پيشگيري را به دقت رعايت كنند:

1- تا حد امكان از حيواناتي نظير گربه دوري كنيد و حيوان خانگي نداشته باشيد.
* اگر در منزل شما گربه نگهداري مي ‌شود، حداقل سعي كنيد خودتان جعبه او را تميز نكنيد و از افراد ديگر بخواهيد اين كار را انجام دهند.
* از گربه هاي ولگرد دوري كنيد، بسياري از گربه هاي مبتلا فاقد علائم ظاهري بيماري هستند.
* اگر گربه داريد، حتما او را به دامپزشكي ببريد تا از سلامتش مطمئن شويد.
* گربه بايد فقط در محدوده خانه رفت ‌و آمد كند و نبايد از خانه خارج شود.
* به گربه، غذاي سالم يا كنسرو بدهيد.

2- اگر به باغباني و پرورش گل و گياه علاقه داريد، حتما از دستكش‌ هاي مخصوص اين‌ كار استفاده كنيد.
گرچه اين فعاليت‌ها بسيار مفرح و آرامش ‌دهنده هستند، ولي ممكن است شما را در معرض انگل توكسوپلاسما قرار دهند. يكي از منابع اصلي اين انگل خاك است. بنابراين در هنگام كار از دستكش مخصوص استفاده كرده و بعد از آن دست‌ هاي خود را با آب گرم و صابون به دقت بشوييد.
3- از خوردن گوشت نيم ‌پز يا خام خودداري كنيد.
* تمام گوشت ‌هاي قرمز بايد حتما در حرارت 71 درجه سانتي گراد پخته شوند، به نحوي كه هيچ قسمت صورتي روي گوشت باقي نماند و آب قرمزرنگ هم از آن تراوش نكند.
* گوشت را هرگز قبل از پخت كامل، نچشيد.
* بعد از بريدن و قطعه قطعه كردن يا چرخ كردن گوشت خام حتما لوازم استفاده شده را با دقت بشوييد.
* سطوحي را كه گوشت روي آن قرار گرفته است، ضدعفوني كنيد.
* بعد از دست زدن به گوشت خام، دست ‌هاي خود را با آب و صابون بشوييد.

4- تمام ميوه‌ها و سبزيجات را بشوييد.
* اگر امكان دارد ميوه و سبزي را ضد عفوني كنيد.
* سطح ميوه‌ها را با برس يا لوازم مشابه تميز كنيد تا احتمال انتقال عفونت به حداقل برسد.
5- از مصرف لبنيات غيرپاستوريزه پرهيز كنيد.

6- به‌ هيچ ‌وجه تخم مرغ خام يا آب تصفيه نشده نخوريد.

درمان توكسوپلاسموز بعد از انجام آزمايش ‌هاي دقيق امكان پذير خواهد بود. اگر بيمار يك مادر باردار باشد براي بررسي ابتلاي جنين آزمايش‌ هاي ديگري نيز انجام خواهد شد. بيماري با مصرف آنتي بيوتيك و مكمل ‌هاي آهن قابل درمان است.

علائم و درمان عفونت ریه چیست ؟

  • ذات الریه (پنومونی): ذات الریه شابع‌ترین عفونت ریوی است که می‌تواند قارچی،‌ باکتریایی یا ویروسی باشد. بسیاری از بیماران پس از آنفولانزا دچار این بیماری می‌شوند. این بیماری در حقیقت همان التهاب ریه می‌باشد که با یک عفونت ایجاد می‌شود.

 

عفونت ریه بیماری‌ای است که باعث التهاب بافت ریه در قفسه‌ی سینه می‌شود و می‌تواند در اثر عوامل انگلی، باکتریایی، ویروسی یا قارچی در قسمت تحتانی دستگاه تنفسی بوجود آید. این بیماری در مواردی می‌تواند باعث عفونت گوش گردد. بسته به اینکه عفونت در کدام قسمت از دستگاه تنفسی شما بروز کند، به نام‌ همان بخش نامگذاری می‌شود. بخش فوقانی سیستم دستگاه تنفسی شامل بینی، حلق، حنجره و نای می‌شود و قسمت تحتانی شامل ریه‌ها و اجزای آن (برونش، برونشیول‌ها و آلوئول‌ها) می‌شود.

بسته به اینکه عفونت در کدام قسمت از دستگاه تنفسی شما بروز کند، به نام‌ همان بخش نامگذاری می‌شود. بخش فوقانی سیستم دستگاه تنفسی شامل بینی، حلق، حنجره و نای می‌شود و قسمت تحتانی شامل ریه‌ها و اجزای آن (برونش، برونشیول‌ها و آلوئول‌ها) می‌شود.

عفونت باکتریایی ریه شایع‌ترین نوع عفونت ریه می‌باشد که از عوارض همراه آن می‌توان به سوزش پوست اشاره کرد. این نوع از این عفونت عموما توسط آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

نوع دیگر این عفونت، عفونت ویروسی می‌باشد که در موارد حاد باعث از دست رفتن آب بدن و آبی شدن لب‌ها و ناخن‌ها می‌شود. در موارد غیرحاد معمولا این عفونت نیاز به دارو ندارد و خودبخود درمان می‌شود.

عفونت ریوی قارچی نوع دیگری از عفونت ریه می‌باشد که علائم آن همانند علائم عفونت‌های باکتریایی و ویروسی است. این نوع عفونت در موراد حاد نیاز به عمل جراحی دارد.

نکته: منبع عفونت ریه ممکن است در قسمت دیگری از بدن باشد که از طریق جریان خون به ریه منتقل شده و باعث بروز این بیماری می‌شود.

علت عفونت ریه چیست؟

  • علاوه بر مواردی که در بالا به آن اشاره شد، قرار گرفتن در شرایط دیگری نیز باعث بروز این عارضه می‌گردد:
  • استنشاق مواد شیمیایی مانند بخارهای سمی و مواد حساسیت زا
  • تنفس گرد و غبار در محیط کاری
  • ورود بخشی از محتویات معده به ریه‌ها و بروز عفونت

علائم عفونت ریه چیست؟

  • سرفه مداوم
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه
  • خس خس سینه

در صورت عدم بهبود گلودرد پس از چند روز و یا عدم بهبود سرفه‌های مداوم پس از چند هفته حتما به پزشک مراجعه نمائید؛ این‌ها از علائم عفونت ریوی می‌باشند که نیاز به بررسی دارند.

انواع عفونت ریه

این بیماری شامل انواع مختلفی می‌باشد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد

ذات الریه (پنومونی): ذات الریه شابع‌ترین عفونت ریوی است که می‌تواند قارچی،‌ باکتریایی یا ویروسی باشد. بسیاری از بیماران پس از آنفولانزا دچار این بیماری می‌شوند. این بیماری در حقیقت همان التهاب ریه می‌باشد که با یک عفونت ایجاد می‌شود. افراد سیگاری و افراد مسنی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، همچنین نوزادان و کودکان بیشتر در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. زمانی که کیسه‌های هوایی درون ریه محتوی مقدار زیادی مایعات شوند، ذات الریه رخ می‌دهد.

این بیماری می‌تواند یک بیماری خفیف، شدید و یا حتی تهدید کننده زندگی باشد. علائم این بیماری از نوع خفیف تا شدید، بسته به علت اولیه بروز بیماری، سن و همچنین وضعیت کلی سلامت فرد، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت خواهد بود. برای مثال در بیمارانی که به پنومونی خفیف مبتلا می‌شوند، علامت‌ها معمولا به علامت‌های سرماخوردگی و آنفلوانزا نزدیک خواهد بود. سایر علائم این بیماری شامل موارد زیر می‌بادشد:

  • التهاب ریه
  • تنگی تنفس
  • درد و گرفتگی قفسه سینه
  • تب و لرز بالا
  • درد عضلانی و خستگی
  • تغییر سطح هوشیاری و عملکرد مغزی (در افراد مسن)
  • استفراغ (به خصوص در نوزادان)

علائم پیشگیری و درمان عفونت باکتریایی واژن در بارداری

  • با گزارش حدود ۷ میلیون مورد جدید ابتلا در هر سال، عفونت تریکوموناس یکی از رایج ترین و قابل علاج ترین بیماری های مقاربتی است که ممکن است در طی بارداری نیز شما را گرفتار کند. انگل تریکوموناس واژینالیس دلیل اصلی ابتلا به این عفونت است.

 

از هر ۵ زن باردار یک نفر دچار خارش و عفونت تحریک کننده واژینال می شود. عفونت باکتریایی واژن زمانی اتفاق می افتد که باکتری هایی که به طور طبیعی در مهبل (واژن) وجود دارند، بیش از حد رشد می کنند. این مساله احتمالا ناشی از تغییرات هورمونی دوران بارداری بوده و نسبتا شایع است. اگر عفونت باکتریایی واژن درمان نشود، علائم واژینیت باقی مانده و ممکن است منجر به زایمان زودرس شده یا به تولد نوزاد با وزن کم منتهی گردد.
لازم است زنان باردار علایم عفونت قارچی واژن را بشناسند و به محض مواجهه با آن، سریعا به پزشک متخصص زنان مراجعه کنند.
عفونت باکتریایی واژن با یک کشت ساده واژینال قابل تشخیص است. برای این کار پزشک معالج شما یک سواب را وارد واژنتان کرده و نمونه ای از ترشحات واژن جمع آوری می کند تا در زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار گیرد.
علائم عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
ترشحات رقیق سفید به مایل خاکستری
درد در هنگام ادرار کردن
خارش اطراف واژن
درمان عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
عفونت باکتریایی واژن گاهی اوقات به صورت خود به خود از بین می رود. اگر در سه ماهه اول بارداری هستید، پزشک شما ممکن است برای درمان تا سه ماهه دوم صبر کند.
برای درمان عفونت باکتریایی واژن استفاده از آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین لازم است.
پیشگیری از عفونت باکتریایی واژن در بارداری:
هرگز با لباس خیس و عرق کرده ننشینید.
همیشه لباس زیر نخی یا پنبه ای بپوشید.
سعی کنید از لباس زیر آزاد استفاده کنید که هوا در آن جریان دارد.
از پوشیدن جوراب شلواری تنگ خودداری کنید.
بدون لباس زیر بخوابید.
موقع دستشویی رفتن خودتان را از جلو به عقب بشویید.
از روغن حمام که باعث گیر افتادن باکتری ها می شود استفاده نکنید.
عفونت قارچی واژن در بارداری:
خارش و سوزش واژن که ناشی از قارچ باشد معمولا به دلیل نوعی قارچ به نام  کاندیدا ایجاد می شود. کاندیدا به طور طبیعی در واژن زن زندگی می کند اما در طول دوران بارداری، افزایش سطح استروژن و پروژسترون به ایجاد محیط مستعد رشد این مخمر کمک می کند و شانس ابتلای مادر باردار به عفونت قارچی واژن بیشتر می شود.
سایر علل عفونت قارچی در بارداری شامل مصرف آنتی بیوتیک ها و داشتن مقاربت محافظت نشده است که هر دو باعث تغییر PH طبیعی در مهبل (واژن) می شود.
تشخیص عفونت قارچی با جمع آوری ترشحات از طریق سواب و بررسی آزمایشگاهی آن ممکن است.
علائم عفونت قارچی واژن در بارداری:
درد و خارش در واژن
قرمزی و تورم مهبل (واژن) و لبه های آلت جنسی زنانه
ترشحات سفید غلیظ که ظاهر پنیری دارند و معمولا بی بو هستند.
درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی
سوزش در هنگام ادرار کردن
درمان عفونت قارچی واژن در بارداری:
کرم واژینال که به صورت موضعی تجویز می شود یا داروی ضد قارچ خوراکی از جمله درمان های شایع این بیماری است.
پیشگیری عفونت قارچی واژن در بارداری:
لباس زیر پنبه ای بپوشید تا هوا به راحتی در زیر لباس در جریان باشد.
بدون لباس زیر بخوابید.
برای دفع سموم بدنتان را هیدراته نگه دارید و روزی ۸ لیوان آب بنوشید.
ادرارتان را نگه ندارید و به طور مرتب دستشویی بروید.
به جای شکر تصفیه شده از کربوهیدرات های پیچیده و غلات سبوس دار استفاده کنید.
ماست بخورید. ماست به دلیل داشتن باکتری لاکتو باسیلوس که به طور طبیعی در این ماده لبنی یافت می شود، به جلوگیری از عفونت قارچی واژن کمک می کند.
عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
با گزارش حدود ۷ میلیون مورد جدید ابتلا در هر سال، عفونت تریکوموناس یکی از رایج ترین و قابل علاج ترین بیماری های مقاربتی است که ممکن است در طی بارداری نیز شما را گرفتار کند. انگل تریکوموناس واژینالیس دلیل اصلی ابتلا به این عفونت است.
علائم عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
داشتن ترشحات بدبو زرد مایل به سبز و پر از کف
خارش، سوزش و آزردگی که ممکن است در طول مقاربت جنسی هم وجود داشته باشد.
درمان عفونت تریکوموناس واژن در بارداری:
دکتر شما به احتمال زیاد برایتان آنتی بیوتیک های خوراکی مانند مترونیدازول و تینیدازول را تجویز می کند.