آشنایی با حنای کرمان

  • برداشت حنا، سالی دو بار صورت می‌گیرد. برداشت نخست در اوایل تیرماه به نام حنای گرما که دارای برگ ضخیم و به رنگ روشن است و برداشت دوم در اواخر آبان، به نام حنای قوس که به رنگ سبز تیره می‌باشد.

 

حنا گیاهی درختچه‌ای و با ارتفاع تا 7 متری می‌باشد. برگ‌های این درختچه، ساده، بیضی، نوک تیز و به طول تا 3 و به عرض تا 1 سانتی متر هستند. این برگ‌ها به طور متقابل بر روی ساقه قرار می‌گیرند.
گل‌های حنا سفید یا مایل به گلی کوچک و به صورت مجتمع خوشه مانند، با ظاهری زیبا بر روی ساقه قرار دارند.
درختچه‌ی جوان بدون خار، ولی درختچه‌های مسن، دارای خار هستند.
قسمت مورد استفاده‌ی حنا برگ آن است.
درختچه‌ی حنا در مناطق جنوبی ایران از جمله اطراف بندرعباس و بوشهر، استان سیستان و بلوچستان (اطراف چابهار)، استان کرمان (کرمان، بم و نرماشیر)، استان خوزستان (اطراف اهواز) و یزد رویش دارد.
منبع جغرافیایی
حنا، بومی نواحی مدیترانه است. در نواحی شرق نزدیک و هندوستان نیز کاشته می‌شود و از نواحی استوایی هند و مصر به نقاط دیگر صادر می‌گردد. در ایران نیز در مناطق جنوبی کشور، استان‌های کرمان، هرمزگان و بلوچستان کاشته می‌شود.
ترکیبات مهم
یکی از مهم‌ترین اجسامی که شناسایی و استاندارد کردن حنا نیز، با آن صورت می‌گیرد، ترکیب لاوسون یا 1 ـ هیدروکسی نفتوکینون می‌باشد که به میزان حدود 1% حنا را تشکیل می‌دهد. این ماده، منبع رنگ حنا نیز هست.
ترکیبات دیگر حنا، شامل کومارین، گزانتون‌ها، فلاوونوئیدها، کینوئید، تانن به میزان 10- 5 درصد، رزین و مقداری اسید گالیک به حالت آزاد و مقدار کمی استرول از جمله سیتروسترول هستند.
حنا علاوه بر موارد مذکور دارای مانیتول و موسیلاژ است. وجود موسیلاژ باعث می‌گردد که برگ حنا به سهولت با آب به صورت خمیر درآید . حنا دارای 2/1% اسانس می‌باشد.

اثرات مهم
* با توجه به این که حنا یکی از گیاهان، با مقدار قابل ملاحظه‌ای تانن است، لذا دارای خاصیت قوی قابض می‌باشد؛ به همین دلیل از آن به طور خوراکی در اسهال خونی، زخم‌های روده‌ای- معده‌ای و به عنوان ادرارآور استفاده می‌شود.
* مصرف خارجی و موضعی آن، به عنوان ضد اگزما، درمان جرب (بیماری پوستی واگیری که عامل آن سارکوپتس اسکابیل می‌باشد)، ضد میکوزیس (بیماری قارچی پوست) و درمان زخم‌ها می‌باشد.
* در بسیاری از نقاط جهان، از جمله مصر، هندوستان، ایران، پاکستان، افغانستان، اروپای مرکزی و آمریکا، جهت رنگ کردن مو از آن استفاده می‌کنند. در حال حاضر، محصولات زیادی از حنا به عنوان مراقبت و محافظت از مو در جهان ساخته شده و مورد استفاده هستند، از آن جمله حنای بدون رنگ است؛ این نوع حنا رنگ طبیعی مو را حفظ و آن را درخشان می‌سازد.
با توجه به این که بعضی از خواص حنا، مربوط به ماده‌ی رنگی آن است، لذابه نظر نمی‌رسد که خواص حنای طبیعی، کاملاً مشابه حنای بی رنگ باشد.
هم چنین در هنگام جدا کردن ماده‌ی رنگی لاوسون، مواد دیگری نیز جدامی‌شوند که در حنای بی رنگ حذف شده و یا به میزان کم‌تری وجود دارند
* حنا، همچنین خاصیت بهبودی زخم‌های ناشی از عفونت باکتری‌های گرام مثبت را داشته و بر علیه قارچ‌های مولد کچلی مانند تری‌کوفیتوز، اسپوروتریکوم و کریپتوکوکوس، موثر است.
* از دیگر خواص حنا، خاصیت نرم کنندگی و ضد آفتاب آن است؛ به همین دلیل در فرآورده‌های آرایشی- بهداشتی، در سال‌های اخیر از آن استفاده می‌شود و جهت ترک خوردگی پوست، به خصوص دست و پا موثر است.
* حنا به صورت موضعی در تخفیف دردهای روماتیسمی نیز به کار می‌رود.
* جوشانده‌ی برگ آن برای درمان بیماری‌های پوستی، گاهی اوقات تسکین سردرد و دهان‌شویه به کار می‌رود.
* عصاره‌ی برگ‌های گیاه به عنوان ضد گرفتگی عضلانی دستگاه گوارشی به کار می‌رود.
* در بعضی نواحی، گرد برگ حنا، برگ هلو و برگ تانن‌دار گیاهان مختلف را مخلوط کرده و برای رفع اگزما و جلوگیری از تعریق دست و پا بدان می‌مالند.
حنا
مهم‌ترین اثرات گزارش شده حنا
ضد باکتری، ضد بارداری، ضد التهاب، ضد لوسمی، ضد کاندیدا، ضد عفونی کننده، ضد قارچ، ضد تب، ضد اسپاسم، ضد ویروس، ضد آفتاب، قابض، تهوع آور، ادرارآور، قاعده آور، ملین، خلط آور، محافظ کبد، کاهش دهنده‌ی پرفشاری خون، سقط کننده، حساسیت زا، مهار کننده‌ی نیترات ردوکتاز و مسکن.
آثار فارماکولوژیکی
به علت وجود تانن، اثرات قابض نشان می‌دهد. به طور کلی عمده‌ی آثار رنگ‌کنندگی و درمانی حنا را ناشی از وجود ماده‌ی لاوسون می‌دانند، اما این ماده به تنهایی عمل نمی‌کند و به خصوص خاصیت رنگ‌کنندگی آن به سایر مواد نیز بستگی دارد. لاوسون سمیت بسیار کمی دارد و موجب کند شدن زودگذر ضربان قلب با افزایش دامنه‌ی انقباض آن می‌گردد.
اثر ضد اسهالی آن را به علت کاهش تونوس و حرکات دودی شکل روده می‌دانند.
اثرات ضد التهاب، ضد درد و ضد تب با مصرف 500 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن لاوسون (ماده‌ی مؤثر حنا) گزارش شده است . اثر ضد باکتری و ضد قارچی حنا را نیز به لاوسون نسبت می‌دهند.
نکات قابل توجه
1- برداشت حنا، سالی دو بار صورت می‌گیرد. برداشت نخست در اوایل تیرماه به نام حنای گرما که دارای برگ ضخیم و به رنگ روشن است و برداشت دوم در اواخر آبان، به نام حنای قوس که به رنگ سبز تیره می‌باشد.
2- با توجه به این که بعضی از خواص حنا، مربوط به ماده‌ی رنگی آن است، لذا به نظر نمی‌رسد که خواص حنای طبیعی، کاملاً مشابه حنای بی رنگ باشد. هم چنین در هنگام جدا کردن ماده‌ی رنگی لاوسون، مواد دیگری نیز جدا می‌شوند که در حنای بی رنگ حذف شده و یا به میزان کم‌تری وجود دارند.
با توجه به این که حنا یکی از گیاهان، با مقدار قابل ملاحظه‌ای تانن است، لذا دارای خاصیت قوی قابض می‌باشد؛ به همین دلیل از آن به طور خوراکی در اسهال خونی، زخم‌های روده‌ای- معده‌ای و به عنوان ادرارآور استفاده می‌شود
3- با اضافه کردن مواد و یا گیاهانی به حنا، رنگ‌های مختلفی را ایجاد می‌کنند که نسبتاً پایدار است. مثلاً با اضافه کردن شیر یا آب لیمو به حنا، رنگ برنز را به دست می‌آورند.
حنا، موهای سیاه را رنگی نمی‌کند ولی موهای سفید یا رنگی دیگر را رنگ می‌کند.
گاهی به حنا گیاه رنگ اضافه می‌کنند که بر حسب مقدار مصرفی و زمان استفاده، به صورت قهوه‌ای کم رنگ، قهوه‌ای و یا سیاه غلیظ در می‌آید.
4- برای تهیه‌ی حنا به منظور استفاده برای موی سر، آن را با آب گرم به صورت خمیر، در می‌آورند و روی سر می‌مالند. نکته‌ی گفتنی این است که در این هنگام باید رطوبت گرم آن حفظ شود تا رنگ دلخواه و پایدار را ایجاد کند؛ از این رو برای مدتی (چند ساعت) روی آن حوله یا پارچه‌ی نفوذ ناپذیری می‌بندند.
5- در تحقیقاتی که در سال 1366 توسط صالحی سورمقی و همکاران در دانشکده داروسازی تهران بر روی حنای نواحی مختلف ایران صورت گرفت، حنای نرماشیر (استان کرمان) بهترین و حنای کرمان، یزد و بم در درجات بعدی بودند.
عوارض جانبی
در موارد بسیار نادر، ممکن است باعث تحریک پوست و حساسیت گردد. برگ‌های حنا در موش، ماده‌ی ناباروری ایجاد نموده است.
به عنوان رنگ‌کننده‌ی ابروها و مژه‌ها دقت شود، زیرا خطر آسیب رساندن به چشم وجود دارد.
برگ‌ها دارای خاصیت مُخدر است و مقادیر بالای آن، باعث سردرد و مسمومیت می‌شود.

 

آشنایی با زیره کرمان

  • اگر زیره را در ظرفی خیس کنید و با آب آن صورت خود را بشویید، رنگ صورتتان باز می‌شود. پودر زیره را با آب جوش مخلوط کنید و روی صورت خود بگذارید و نرمی و لطافت را به صورت خود هدیه بدهید.

 

زیره یکی از بهترین سوغات کرمان است و در طب قدیم به آن «کمون» نیز گفته می‌شد. زادگاه اولیه آن کرمان است که نوع سیاه آن در آنجا پرورش پیدا کرده است. بیشتر در سواحل رودخانه‌ها می‌روید و زراعت آن به آب زیادی احتیاج ندارد. دارای رنگ‌های مختلفی از جمله سیاه، سفید، سبز، صورتی، زرد، قهوه‌ای و خاکستری است. بذر آن به دو شکل بیضی و دراز است. به طور کلی انواع زیره دارای یک اسانس روغنی فرار است که ترکیبی از چند ماده دارویی و موثر مثل تانن، رزین. صمع، نوعی الکل و کمی ترکیبات نیتروژن است. اروپاییان از آن به عنوان ادویه غذا استفاده می‌کنند. اگر به پنیر اضافه شود باعث افزایش قدرت نگهداری پنیر و خوشبو شدن پنیر می‌شود. یک نوع از زیره نیز به آن اضافه می‌شود که می‌تواند خاصیت لاغری داشته باشد. زیره با برخی از مواد غذایی ترکیب می‌شود و خواص جادویی از خود به جای می‌گذارد.
زیره گیاهی است علفی که ارتفاع آن به 40 سانتی‌متر می‌رسد. این گیاه انواع مختلفی شامل زیره سبز، سیاه و کوهی دارد.
میوه بیضی شکل این گیاه که بوی مطبوعی نیز دارد، به عنوان طعم‌دهنده غذاهای مختلف و انواع شیرینی‌ها و نان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. بعضی‌ها آن را به صورت درسته یا پودر شده روی میوه یا پنیر ریخته و میل می‌کنند که البته این زیره معمولا از نوع سیاه است.
زیره سبز و سیاه هر دو طبیعتی خیلی گرم و خشک دارند. زیره سرشار از ویتامین‌های B1، B2، B3، B9، C، E ، K و همچنین املاح معدنی مختلف مانند کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم و سدیم است.
زیره بادشکن و ضد نفخ است. رطوبت را برطرف می‌کند و تقویت‌کننده معده و کبد است. اشتها را تحریک می‌کند و باعث لاغری می‌شود. با تاثیر بر روی عصب معده جلوی سکسکه را می‌گیرد. ورم طحال را از بین می‌برد و اسهال را معالجه می‌کند. از طرفی درمان یبوست نیز هست. شیردهی را افزایش می‌دهد و چون دارای هورمون‌های جنسی است، میل جنسی را افزایش می‌دهد. روی میزان خونریزی و قطع خونریزی دوران قاعدگی تاثیر می‌گذارد. عرق را زیاد می‌کند و بوی بد آن را برطرف می‌کند و خاصیت ضدعفونی کننده و میکروب‌کشی دارد.
زیره از هر نوعی که باشد، تقویت‌کننده و نیرودهنده بدن بوده و این خاصیت با مخلوط‌شدن با عسل افزایش می‌یابد.
– زیره در درمان اختلالات گوارشی، ضعف عملکرد دستگاه گوارش، نفخ، بلع، دل‌پیچه‌کودکان و ترش‌کردن معده مؤثر است. در واقع مصرف آن باعث تقویت معده می‌شود. درضمن زیره قابض هم است.
– زیره خاصیت ادرارآوری دارد و همچنین تعریق بدن را بیشتر می‌کند.
– مصرف زیره برای ازدیاد شیر بانوان شیرده و همچنین باز کردن قاعدگی زنان جوان مفید است.
– اگر از ضعف اعصاب در رنج هستید، زیره مصرف کنید. می‌گویند زیره خاصیت ضدتشنجی هم دارد.
– بعضی‌ها توصیه می‌کنند برای برطرف کردن سکسکه زیره بخورید.
– به‌رغم تمام خواصی که زیره دارد اما باید توجه داشته باشید که در مصرف آن زیاده‌روی نکنید زیرا رنگ رخسار را زرد می‌کند.
اگر زیره را در ظرفی خیس کنید و با آب آن صورت خود را بشویید، رنگ صورتتان باز می‌شود. پودر زیره را با آب جوش مخلوط کنید و روی صورت خود بگذارید و نرمی و لطافت را به صورت خود هدیه بدهید. آب جوشانده آن خون بینی را بند می‌آورد، فقط کافی است کمی از آب را داخل سوراخ‌های بینی بریزد و پره‌ها را چند دقیقه نگه دارید و نگذارید بیرون بریزیند. اگر آب جوشیده آن را داخل چشم بچکانید، قرمزی چشم را برطرف می‌کند و مانع خونریزی رگ‌های داخل چشم می‌شود. ضدعفونت و ورم ملتهمه چشم است و از چسبندگی پلک‌ها جلوگیری می‌کند. قرقره کردن آب جوشانده آن در دهان، دندان درد را تسکین می‌دهد.

آشنایی با خرمای کرمان

  • خرما مقدار قابل توجهی فولات یا همان اسیدفولیک به بدن می‌رساند که برای خون رسانی برای بدن لازم است و زنان هنگام بارداری مجبور می‌شوند، علاوه بر دریافت فولات از طریق غذا، قرص آن را نیز مصرف کنند.

 

خرما میوه بهشتی است که کمک به جلوگیری از سرطان سیستم گوارش، اشتها آور، بهبود دهنده عملکرد دستگاه گوارش، کمک به حفظ سلامت دستگاه عصبی، موثر در پیشگیری و درمان بیماری‌های همچون فقر آهن، کم خونی و چربی خون بالا می‌کند.
یکی از مهم‌ترین محصولات کشاورزی استان کرمان با توجه به آب و هوا و اقلیم شرق و جنوب کرمان خرماست که با بیش از 80 هزار هکتار نخلستان در شرق کرمان و بیش از 37 هزار هکتار نخلستان در جنوب کرمان این استان بعنوان یکی از قطب‌های تولید خرمای کشور بشمار می‌رود.
خرما میوه ایی شیرین، خوش طعم و خوش خوراک و در ردیف میو هایی قرار می‌گیرد که سرشار از کلسیم، فسفر، منیزیم و ویتامین‌ها بوده که برای تأمین سلامتی بدن بسیار مفید و ضروری می‌باشند. اسپات خوشه نر خرما اگر به صورت تازه مصرف شود بمنظور تقویت کار قلب و کبد بسیار مفید است و مالیدن آن به دندان، باعث تقویت دندان شده از پیوره و چرکی شدن، جلوگیری می‌کند. اگر روغن خرما که از خرمای رسیده با مواد میان آن تهیه می‌شود را با روغن زیتون، مخلوط نموده و روزی چند بار بهم زنند، داروی یکنواختی پدید می‌آید که برای بهبود زخم معده و سردرد مفید بوده و مالیدن آن به سر، از ریزش مو جلوگیری می‌کند. چون آهن خرما زیاد است، با خوردن 15 گرم آن روزانه میتوان رفع نیازمندی از جهت تأمین آهن بدن نمود و کم خونی یا عوارض ناشی از کمبود آهن را به این وسیله برطرف کرد.
بسیاری از دانشمندان از جمله پروفسور Delbet معتقد است که در موارد کمبود منیزیم، زمینه ابتلا به سرطان آماده است. لذا مصرف خرما از جهت داشتن منیزیم، فوق العاده اهمیت دارد، بخصوص آنکه این میوه در مناطقی مصرف می‌شود که آفتاب، فراوان است (و بعضی تشعشعات آنرا سرطانزا دانسته اند). منیزیم اثر مخصوصی در درمان جوش و غرور جوانی دارد. از این رو جوانانی که در سن بلوغ هستند و در نقاط معتدل و سرد (غیرمناطق خرماخیز) باشند میتوانند روزانه 2تا3 عدد خرما مصرف کنند.
خرما مقدار قابل توجهی فولات یا همان اسیدفولیک به بدن می‌رساند که برای خون رسانی برای بدن لازم است و زنان هنگام بارداری مجبور می‌شوند، علاوه بر دریافت فولات از طریق غذا، قرص آن را نیز مصرف کنند.فولات به عنوان ماده خون ساز در خرما موجود است، هر چند که مقدار آهن خرما آن چنان زیاد نیست، اما برای خون سازی، بدن احتیاج به سه ماده مغذی فولات، آهن و ویتامین ۱۲ B دارد که در غذاهای حیوانی یافت می‌شوند، بنابراین برای این منظور باید از غذاهای متنوع استفاده کرد.ویتامین C یکی دیگر از مواد مغذی خرما است که این ویتامین برای جلوگیری از بیماری‌های خطرناک خونریزی دهنده یا همان اسکوربوت لازم است و باید بدن هر فرد در طول روز، ۶۰ میلی گرم ویتامین C دریافت کند که تقریباً در هر ۱۰۰ گرم خرما ۱۴ میلی گرم ویتامین C موجود است.
خرما، در درمان فلج اطفال، مفید است و به مبتلایان این بیماری دادن روزانه چند عدد خرما توصیه میشود. همچنین خرما مقوی سلسله اعصاب می‌باشد. اخیراً در آزمایشهای متعددی مشاهده شده که با کمبود منیزیم، قند در ادرار پیدا می‌شود و وجود منیزیم برای کلیه‌ها و مثانه، لازم شناخته شده است. مزه شیرین و خاصیت رفع خلط خرما زیاد است و میتوان 60 گرم آنرا در یک لیتر آب، جوشاند و در مورد زکام و درد گلو و تمام عفونت‌های ریوی آنرا مصرف نمود. خرما همچنین یکی از میوه‌های ملین می‌باشد. ارزش غذایی این میوه از نظر قند و انرژی زایی، برای ورزشکاران بسیار اهمیت دارد.

به عقیده بعضی پزشکان، مصرف روزانه حبه‌های خرما، یبوست‌های مزمن را نیز برطرف می‌سازد. اخیراً ماده ایی به نام دیوستولنس (Diostulence)، در خرما کشت و استخراج شده که میتوان آنرا نوعی کرتیزن گیاهی دانست و از این جهت آنرا کرتیزن گیاهی نام نهاده اند که کرتیزن انسانی در بدن بهترین داروی ضدحساسیت و آلرژی محسوب شده و برای مبتلایان به بیماریهای روماتیسم و پوست و چشم و بیماریهایی که در نتیجه حساسیت بوجود آمده اند، داروی مفیدی است. خرما نیز همین عمل را انجام می‌دهد و از حساسیت می‌کاهد. بعلاوه در کلیه التهابات (پوستی، گوشی، جلوی و 000) موثر بوده و میتوان از خرما برای رفع التهابها استفاده نمود.
خرما ویتامین هایی مانندC، B، A و E دارد و حاوی مقادیری املاح مدنی است.خرمای خشک ۳۰۰ کالری انرژی، دو گرم پروتئین، 0/6گرم چربی ، ۶۰میلی گرم گوگرد، ۵۰ میلی گرم فسفر،۶۵۰میلی گرم پتاسیم، ۶۵ میلی گرم منیزیم،۷۰ میلی گرم کلسیم، دو میلی گرم آهن و ۲/۲ میلی گرم نیاسین و مقدار کمی سدیم دارد.یک متخصص تغذیه در این زمینه گفت: در ۱۰۰گرم خرما ۱۲۵ کیلو کالری موجود است و این در حالی است که در هر ۱۰۰ گرم قند، ۴۰۰ کیلو انرژی موجود است و مقدار انرژی ناشی از خوردن خرما از قند ساده بسیار کمتر است و بسیار کمتر از قند، افراد را دچار چاقی و اضافه وزن می‌کند.محمد بیرجندی افزود: ۱۰۰ گرم خرما حاوی1/5 درصد پروتئین گیاهی از جنس مرغوب است و در خرما، مقداری فیبر غذایی موجود است که این مقدار فیبر موجود در خرما برای سلامت دستگاه گوارش و تغذیه بسیار مناسب بوده و علاوه بر آن کارتنوئید یا مواد رنگی در خرما است که پیش ساز ویتامین A و آنتی اکسیدان محسوب می‌شود که جلوی ضایعات و سرطانی شدن سلول‌ها را می‌گیرد.
براساس بررسی‌های علمی مشخص شده که مبتلایان به دیابت (بیماری قند) میتوانند به جای قند صنعتی (چغندر قند و شکر) از خرما استفاده نمایند زیرا منیزیم موجود در آن، کار کلیه و لوزالمعده را آسان و از طرفی ویتامین B2 موجود در خرما، جاذب مواد قندی سایر غذاهاست. وجود پتاسیم و منیزیم درخرما، در تعادل یون‌های بدن نقش موثری داشته و در شستشوی خون از مواد زائد اثر شگرف دارد.
فسفر، فعالیت‌های فکری را زیاد می‌کند و در خرما به مقدار کافی وجود دارد. فسفر که وجودش در اعصاب و مغز ضروری است. از ضعف اعصاب و خستگی جلوگیری مینماید وبرای تقویت بینایی نیز مفید می‌باشد. پودر نرم کننده : گرده گل نخل نر به عنوان پودر نرم کننده پوست صورت و دست به کار می‌رود. پس از جمع آوری گرده، آنرا در ماسوله ایی ریخته و به تدریج بکار می‌برند. داروی شکسته بندی: روی هسته خرما، پوسته سفید نازک است که در خرمای خارک و خشک، به آسانی از هسته جدا می‌شود. این پوسته نازک را شکسته بندها، در گذشته به عنوان دا رو بکار می‌برده اند.
طبق تحقیقاتی که اخیراً توسط جهاددانشگاهی سراوان با همکاری اداره کل صنایع این استان، روی هسته خرما بعمل آمده است نشان می‌دهد که هسته خرما، بین8 تا10 درصد روغن دارد که این مایع، ماده اولیه صنایع شوینده، و پاک کننده مانند انواع شامپو، پودرلباسشویی و صابون، گزارش شده است.
مهم‌ترین شغل مردم شهرستان‌های شرق کرمان کشاورزی است و در این میان تولید خرما، اهمیت ویژه‌ای دارد اقتصاد خانوارها در این شهرستان‌ها تابع مستقیمی از برداشت محصول خرماست، اقتصاد این منطقه به خرما وابسته است و فعالیت در این حوزه می‌تواند موجب رشد منطقه شود.

 

آشنایی با پسته کرمان

  • بعضی محققان عقیده دارند که پروتئین پسته به اندازه‌ای است که می‌توان آن را به عنوان جایگزینی برای گوشت و حبوبات دانست. در ضمن روی موجود در آن نیز در رشد سلول‌ها و بافت‌های بدن بسیار مؤثر است.

 

کرمان، رتبه اول سطح زیر کشت پسته در ایران را داراست.
پسته درخت دوپایه ای است که ارتفاع آن به حدود پنج متر می‌رسد و بحالت خودرو در ایران و افغانستان می‌روید.
پسته طبیعتی گرم و خشک دارد و حاوی مقدار زیادی پروتئین گیاهی، مواد نشاسته‌ای غنی و مواد معدنی‌ای نظیر پتاسیم و منیزیم است که بسیاری از نیازهای بدن را تأمین می‌کند.
برگهای درخت پسته متناوب و مرکب از 2 یا 3 برگچه نوک تیز با یک برگچه انتهایی است وبرنگ سبز روشن می‌باشد.گلهای آن خوشه ای است گل نر آن فاقد گلبرگ است ترکیبات شیمیاییپسته دارای مواد غذایی فراوانی است وبنابراین برای تقویت بیماران و اشخاص ضعیف مناسب است.
بعضی محققان عقیده دارند که پروتئین پسته به اندازه‌ای است که می‌توان آن را به عنوان جایگزینی برای گوشت و حبوبات دانست. در ضمن روی موجود در آن نیز در رشد سلول‌ها و بافت‌های بدن بسیار مؤثر است.
در صد گرم مغز پسته مواد زیر موجود است آب5/2 گرم پروتئین 20 گرم مواد چرب 54 گرم مواد نشاسته ای 15 گرم کلسیم 130 میلی گرم فسفر 500میلی گرم آهن 7/5 میلی گرم پتاسیم 950 میلی گرم ویتامین آ 230 واحد ویتامین ب 1 0/7 میلی گرم ویتامین ب 3 1/5 میلی گرم خواص داروئی خواص مغز پسته مغز پسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است.
خوردن پسته برای افزایش حافظه و تقویت ذهن نیز مفید است ولی باتوجه به اینکه خاصیت چاق‌کنندگی دارد، اگر رژیم دارید، اعتدال را در مصرف آن رعایت کنید.

مغزپسته بعلت داشتن آهن خون ساز است و آنهائیکه مبتلا به کم خونی هستند باید حتما روزانه مقدایر پسته بخورندخوردن پسته نیروی جنسی را تقویت می‌کند مغز و ذهن را تقویت می‌کند برای آرامش قلب و آرام کردن اعصاب مفید است برای باز کردن مجاری کبد مصرف پسته توصیه می‌شود پسته معده را تقویت می‌کند برای تسکین سرفه مفید است اسهال معمولی و اسهال خونی را درمان می‌کند جوشانده پوست و برگ درخت پسته برای رفع درد و خارش مقعد مفید است خواص پوست سبز پسته پوست سبز پسته تازه از نظر طب قدیم ایران سرد وخشک است و دارای خواص زیر می‌باشد برای رنگرزی بکار می‌رود. بهترین دارو رای رفع بوی ید دهان است جویدن آن باعث التیام زخم‌های داخل دهان می‌شود برای استحکام لثه آنرا روی لثه بمالید و یا بجوید دم کرده پوست سبز پسته حالت دل بهم خوردگی و استفراغ را از بین می‌برد دم کرده آن برای رفع اسهال مفید است برای رفع سکسکه پوست سبز پسته را دم کنید و یک فنجان از آنرا بنوشید خواص پوست سفید پسته پوست سفید پسته برای بواسیر و بیرون زدن مقعد مفید است . برای درمان این بیماری باید پوست سفید پسته را در آب بجوشانید و آنرا داخل لگنی بریزید و شخصی را که این بیماری را درد برای چند دقیقه در آن بنشیند . باعث تسکین درد و تخفیف بیماری می‌شود مضرات مغز پسته چربی زیادی درد و بنابراین برای معده مناسب نیست و کسانیکه معده ضعیف دارند باید آنرا بازردآلو بخورند ضمنا مغز پسته گرم و خشک است خوردن زیاد آن باعث گرمی بدن و کهیر و دانه‌های قرمز رنگ در پوست می‌شود .برای رفع گرمی و خشکی باید سرکه ،انار ترش و یا برگه زردآلوی ترش مصرف نمود.