فلفل سبز و خواص جنجالی آن

شما دوستانی که سوال فرموده بودید که فلفل سبز دارای چه خواصی می باشد برای شما در این بخش نکاتی درباره ی فلفل سبز و خواص آن برایتان قرار داده ایم.فلفل سبز خواص بی نظیری دارد و در زمینه های مختلف درمانی تاثیر دارد با کمک فلفل سبز قادر خواهید بود مشکلات زیادی در بدنتان را درمان کنید در ادامه به فایده های بی نظیر آن اشاره خواهیم کرد

فلفل سبز به عنوان جزء اصلی رژیم غذایی آمریکایی و هندی شناخته شده است؛ ماده مغذی سرشار از آنتی اکسیدان هایی مانند کپسایسین، ویتامین آ، ویتامین ث، ویتامین ب، ویتامینEو مواد معدنی مانند آهن، منیزیم، پتاسیم.مصرف فلفل سبز بدن را در برابر آسیب های رادیکال های آزاد محافظت می کند و باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان می شود ضمن این که سرعت روند پیری را نیز کم می کند. کپسایسین همچنین موجب کاهش سطح کلسترول می شود.

در اینجا 10 فایده شگفت انگیز مصرف فلفل سبز بیشتر معرفی شده است:

محافظت در برابر سرطان: طبق مطالعات انجام شده، ماده موجود در فلفل سبز به نام کپسایسین، به مبارزه با سرطان پروستات کمک می کند. فلفل سبز غنی از آنتی اکسیدان هایی برای حفظ ایمنی بدن در برابر سرطان استکاهش سطح قند خون: یک فرد دیابتی به راحتی می تواند فلفل سبز را به رژیم غذایی اش اضافه کند چون فلفل سبز سطح قند خون را تنظیم می کند.

سلامت دستگاه گوارش: فلفل سبز سرشار از فیبر غذایی است که به پاکسازی روده ها کمک کرده و در واقع نقش پیشگیری کننده از ابتلا به یبوست دارد.ضد التهاب: فلفل سبز دارای خواص ضد التهابی است که به تسکین درد و تورم در مبتلایان به بیماری هایی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و … کمک می کند.

افزایش ایمنی بدن: فلفل سبز یک منبع غنی از ویتامین آ است که به محافظت در برابر عوامل بیماری زایی که به سیستم ایمنی بدن حمله می کنند، کمک می نماید و آنهم با افزایش غشاهای مخاطی سالم در مسیر بینی و ریه ها. این روند منجر به اینجاد ایمنی در برابر عفونت می شود.

ویتامین سی: فلفل سبز سرشار از ویتامین ث بوده و حتی میزان این ویتامین در آن از مرکباتی مانند پرتقال خیلی بیشتر است. مصرف ویتامین ث با افزایش ایمنی بدن و محافظت در برابر رادیکال های آزاد ارتباط دارد. بد نیست بدانید یک فلفل دلمه‌ای متوسط، بیش از 3‌برابر نیاز روزانه بدن ویتامین ث دارد.

سلامت قلب: فلفل سبز حاوی مواد معدنی مغذی مانند پتاسیم، منگنز، آهن و منیزیم است. این مواد معدنی نقش مهمی در کنترل ضربان قلب و فشار خون و در نتیجه سلامت قلب دارند.ضد درد: می توان از فلفل سبز به عنوان یک مسکن استفاده کرد چون مصرف آن اندروفین را تحریک کرده و باعث کاهش درد می شود. این خاصیت فلفل سبز بخصوص برای دیابتی ها، مبتلایان به تبخال، اسپاسم های عضلانی و روماتیسم مهم است.

کاهش بروز زخم معده: کپساسین موجود در فلفل، باعث کاهش بروز زخم معده می ‌شود. کپساسین موجب افزایش جریان خون در قسمت مخاطی معده و تولید موکوس به وسیله دیواره معده می ‌شود، بنابراین بافت معده در برابر ترشح اسید معده مصون باقی می‌ ماند.

پیشگیری از گرفتگی رگ ها: کپساسین سبب کاهش میزان کلسترول خون می ‌شود، این موضوع موجب کاهش احتمال گرفتگی رگ‌ ها می‌ شود، این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگ ‌های خونی جلوگیری می ‌کند، این دو خاصیت موجب می ‌شود که مصرف فلفل به پیشگیری از بیماری‌ های قلبی و آرترواسکلروز (سخت شدن رگ‌ ها) کمک کند.

با خواص جنجالی چای سبز آشنا شوید!!

چای سبز از جمله نوشیدنی هایی می باشد که بسیار خوش طعم و از خواص بسیار زیادی از جمله لاغری نیز برخوردار می باشد.چای سبز یک نوشیدنی فوق العاده است. با وجود اینکه تمام خواص این چای مورد بررسی علمی قرار نگرفته است اما همه محققان بر این عقیده اند که این چای بسیار مفید است. چای سبز حاوی میزان زیادی آنتی اکسیدان بوده و خواص دیورتیک (ادرارآور) و چربی سوزی دارد. در این مطلب در خصوص نحوه صحیح دم کردن و مصرف آن صحبت خواهیم کرد. لطفاً با ما همراه باشید.

چای سبز را مطابق با میلتان آماده کنید

طعم چای سبز بستگی به روشی دارد که شما در تهیه آن به کار می بندید. باید بدانید که دمای آب و مدت زمان دم کشیدن آن جزو عواملی هستند که طعم چای را متفاوت می کنند. چایی سبزخورهای قهار معتقدند که چای سبز خوب، طعم قوی دارد اما تلخ نیست. اگر آب بیش از اندازه داغ باشد یا برگ های چای سبز بیش از اندازه دم بکشند ممکن است که نوشیدنی تان طعم تلخ و نامطلوبی بگیرد. برعکس استفاده از آبی که به اندازه کافی داغ نیست نیز اجازه نمی دهد برگ ها به خوبی خیس شده و طعم خود را آزاد کنند. بادتان باشد که زمان دم کشیدن ایده آل به اندازه برگ های چای سبز نیز بستگی دارد. این چای باید با دمای بین 60 تا 85 درجه سانتی گراد مصرف شود. بهترین زمان برای دم کشیدن چای سبز نیز بین 1 تا 3 دقیقه است.

پژوهش ها چه می گویند؟

* نتایج پژوهش های متعدد نشان می دهد که شیوه آماده کردن چای سبز تأثیر زیادی روی میزان آنتی اکسیدان های آن دارد. در نتیجه باید به موارد زیر دقت بیشتری داشته باشید: اندازه و شکل برگ های چای سبز از اهمیت بالایی برخوردار است. برگ های ریز و کوچک به سرعت دم می کشند و برگ های بزرگ نیاز به زمان بیشتری دارند تا تمام خواص خود را آزاد کنند.افرادی که به طور منظم چای سبز می نوشند لثه های سالمتری نسبت به افرادی که به ندرت از این چای استفاده می کنند و یا لب آن نمی زنند دارند

* معمولاً چای سبز به صورت کیسه ای و همچنین انواع فله ای آن موجود است. در حالت کلی چای سبزی فله ای طرفدار بیشتری دارد و از ارزش بالاتری نیز برخوردار است. چون در تهیه چای فله ای از برگ های جوان، تکه های از ساقه گیاه و کمابیش تمام قسمت های چای دیده می شود. اما چای سبز کیسه ای فقط حاوی برگ های خرد شده چای است. بنابراین بهتر است انواع فله ای چای سبز را انتخاب کنید.

* دمای آب برای دم کردن چای سبز نیز اهمیت بالایی دارد. زمانی که آب جوش می آید باعث می شود تمام کاتچین های چای در حداقل زمان ممکن خارج شود. با این حال یادتان باشد هر چه آب داغ تر باشد میزان خواص چای که برای بدن لازم است کاهش پیدا می کند. بنابراین لازم است که بعد از جوش آمدن آب بلافاصله از آن برای دم کردن چای سبز استفاده نکنید. آب داغی که از حالت جوش افتاده و اندکی خنک شده است کمتر باعث تجزیه شدن ترکیبات چای مانند اسید گالیک در حین دم کشیدن شده و به این ترتیب خواص آن بهتر حفظ می شود.

خطرات مربوط به مصرف چای سبز کدام است؟

به طور کلی چای سبز نوشیدنی سالمی محسوب می شود. یادتان باشد اگر مدت زمان دم کشیدن چای سبز طولانی شود، طعم آن تلخ شده و میزان کافئین آن بیش از میزان لازم خواهد شد. علاوه بر این، طولانی شدن مدت زمان دم کشیدن خطر آزاد شدن ترکیبات خطرناکی مانند آفت کش ها یا فلزات سنگین را نیز افزایش می دهد. بنابراین بهتر است مدت زمان دم کشیدن چای را کوتاه تر کنید.

چگونه می توان چای سبز را به شیوه ای دیگر مصرف کرد؟

اگر می خواهید از حداکثر میزان قدرت آنتی اکسیدانی فنجان چای سبزتان استفاده کنید می توانید به مدت 2 ساعت برگ های چای را در آب سرد خیس کنید. در این صورت طعم فوق العاده ای خواهید چشید. در این صورت نیز از خواص ضروری این نوشیدنی طبیعی بهره ببرید.

سه خاصیت ناشناخته چای سبز

نتایج برخی پژوهش ها نشان می دهد که این چای خواص ناشناخته و فوق العاده ای دارد. این نوشیدنی خواص ضدسرطانی دارد و کاهش دهنده استرس و بیماری های قلبی است. علاوه بر این 3 خاصیت ویژه دیگری نیز به این چای نسبت می دهند:

چای سبز برای داشتن دندان ها و لثه های سالمتر

محققان در سال 2009 روی وضعیت سلامت دهان و دندان 940 نفر تحقیقاتی انجام دادند. آن ها مشاهده کردند افرادی که به طور منظم چای سبز می نوشند لثه های سالمتری نسبت به افرادی که به ندرت از این چای استفاده می کنند و یا لب آن نمی زنند دارند. هر فنجان چای سبز باعث کاهش عوامل ایجاد کننده بیماری های دهان و دندان مانند خونریزی لثه و تخریب مینای دندان می شود. پس برای داشتن دهانی سالمتر حتماً چای سبز میل کنید.

چای سبز برای پیشگیری از سکته مغزی

لازم است که بعد از جوش آمدن آب بلافاصله از آن برای دم کردن چای سبز استفاده نکنید. آب داغی که از حالت جوش افتاده و اندکی خنک شده است کمتر باعث تجزیه شدن ترکیبات چای مانند اسید گالیک در حین دم کشیدن شده و به این ترتیب خواص آن بهتر حفظ می شود

در همان سال 2009، پژوهش دیگری ارتباط بین مصرف چای سبز و تأثیر آن در کاهش چشمگیر سکته مغزی را به اثبات رساند.نتایج این پژوهش که روی 195 هزار نفر انجام شده بود نشان می دهد که نوشیدن روزانه 3 فنجان چای سبز خطر بروز سکته مغزی را به میزان 21 درصد کاهش می دهد.

چای سبز برای بهبود عملکرد مغز

به عقیده متخصصان نوشیدن چای سبز باعث محافظت مغز در برابر اثرات مخرب پیری می شود. در سال 2006، محققان تأثیر چای سبز را روی 1000 ژاپنی بیش از 70 سال بررسی کردند. آن ها مشاهده کردند افرادی که در طول زندگی خود چای سبز مصرف کرده اند کمتر دچار مشکلات حافظه و ضعف عمومی عملکرد حافظه خود شده اند. محققان مشاهده کردند افرادی که در طول زندگی خود

هر هفته بین 4 تا 6 بار چای سبز مصرف کرده اند به میزان 38 درصد کمتر در معرض مشکلات دژنراتیو مغزی قرار گرفته اند. در واقع این افراد کمتر دچار زوال قدرت عقل شده اند. البته با وجود این نتایج، به نظر می رسد که نمی توان به طور قطع در خصوص تأثیر درمانی چای سبز روی بیماری ها نظر داد. با این حال متخصصان بر این عقیده اند که این چای اثرات پیشگیرانه فوق العاده ای دارد.

آیا می دانید زیره چه خواص و فوایدی دارد ؟

  • زیره به صورت طبیعی در ایران، افغانستان، ترکیه، ازبکستان، مصر، هند، مکزیک، سوریه و… رشد می‌کند. این گیاه دارای دو نوع سبز و سیاه بوده که زیره سیاه را همه با عنوان زیره ایرانی می‌شناسند.

 

گیاهی با مقادیر قابل توجهی املاح، مواد معدنی، ریز مغذی‌ها، انواع ویتامین و آنتی اکسیدان بوده که به علت وجود همین مواد، خواص درمانی و خوراکی بی نظیری دارد. گیاه زیره رابطه خوبی با پوست داشته و مانع مقاومی برای جلوگیری از پیری زودرس به شمار می‌آید.

زیره به صورت طبیعی در ایران، افغانستان، ترکیه، ازبکستان، مصر، هند، مکزیک، سوریه و… رشد می‌کند. این گیاه دارای دو نوع سبز و سیاه بوده که زیره سیاه را همه با عنوان زیره ایرانی می‌شناسند.
همچنین خوب است بدانید با جویدن دانه های زیره می‌توانید از شر بوی بد پیاز و سیر خلاص شوید. خانومانه در این نوشته قصد داشته تا به طور خلاصه به خواص بی نظیر زیره اشاره کند.

خاصیت اول: گیاه زیره منبعی سرشار از فیبر غذایی است. فیبر خوراکی موجود در دانه های زیره تأثیر خوبی بر مخاط جداره روده خواهد گذاشت و باعث می‌شود تا از روده‌ها در برابر سرطان حفاظت شود. همچنین این فیبر از جذب بیش از حد نمک در روده جلوگیری می‌کند.

خاصیت دوم: گیاه زیره منبعی سرشار از املاح و مواد معدنی همچون منگنز، منیزیم، پتاسیم، مس، کلسیم و آهن می‌باشد.

خاصیت سوم: فیبر خوراکی موجود در زیره سبب افزایش حجم غذا می‌شود و در پی آن سرعت حرکت غذا در روده را بالا می‌رود که این امر از بروز یبوست جلوگیری می‌کند.

خاصیت چهارم: در دل دانه های زیره روغن‌های بی نظیری نهفته که به علت دارا بودن خواص آنتی اکسیدانی قدرتمند و ضد نفخ بودن به بهبود عملکرد دستگاه گوارشی کمک بسیاری می‌کند.

خاصیت پنجم: با مصرف زیره می‌توان ویتامین‌های ضروری و مورد نیاز بدن همچون ویتامین‌های A ،E و C را تأمین کرد.

آنتی اکسیدان چیست و چه تاثیری بر سلامت بدن دارد

 

 

  • بعضی غذاهای حاوی آنتی اکسیدان ارزشمند مانند سبزیجات و مکمل‌ها عبارتند از سبزیجاتِ دارای برگ سبز، کنگر فرنگی، کاکائو، توت وحشی، چای سبز، دارچین، میخک، سبزیجات دریایی مانند کلپ، جلبک سبز-آبی، مکمل لوتئین یا کورستین و روغن‌هایی مانند روغن اسطوخودوس و کندر.

 

 

هریک از ما به‌طور مداوم میزبان آنتی اکسیدان‌ ها و رادیکا‌ل‌های آزاد در بدن خود هستیم. برخی از آنتی‌ اکسیدان‌ ها توسط خود بدن ساخته می‌شوند و بقیه‌ی موارد از طریق تغذیه و خوردن غذاهای حاویِ آنتی اکسیدان که به عنوان غذاهای ضد التهاب نیز شناخته می‌شوند، تأمین می‌شوند.


 

بدن ما بعد از انجام واکنش‌های سلولی، رادیکال‌های آزاد تولید می‌کند. برای مثال کبد رادیکال‌های آزاد را تولید و از آنها برای سم‌زدایی بدن استفاده می‌کند، درحالی‌که گلبول‌های سفید خون از رادیکال‌های آزاد برای مقابله و از بین بردن ویروس‌ها و باکتری‌ها و سلول‌های آسیب‌دیده استفاده می‌کنند. وقتی نوع خاصی از مولکول‌های حاوی اکسیژن می‌توانند آزادانه در بدن حرکت کنند، موجب ایجاد نوعی آسیبِ اکسیداتیو و در نتیجه تشکیل رادیکال‌های آزاد می‌شوند. اما وقتی در اثر تغذیه‌ی نامناسب یا قرار گرفتن در معرض سموم مختلف یا عوامل دیگر، سطح آنتی اکسیدان ها در بدن کمتر از رادیکال‌های آزاد شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

پایین آمدن سطح آنتی اکسیدان ها در بدن منجر به پیری زودرس، سلول‌های آسیب‌دیده یا جهش‌یافته، نسج و بافتِ آسیب‌دیده، فعال شدن ژن‌های معیوب در DNA و افزایش فشار بر سیستم ایمنیِ بدن می‌شود.

سبک‌زندگی غربی با فست‌فودها، تکیه بر داروها و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آلاینده‌های زیست محیطی، عاملی برای گسترش رادیکال‌های آزاد است. از آنجا که بسیاری از ما از سنین جوانی در معرض استرسِ اکسیداتیو هستیم، به سطح بیشتری از آنتی اکسیدان ها نیاز داریم که به معنای مصرف بیشتر غذاهای حاوی آنتی اکسیدان است.

آنتی اکسیدان ها چه چیزهایی هستند؟

برای معرفی فواید آنتی اکسیدان ها باید ابتدا به تعریف آن بپردازیم، آنتی اکسیدان به هر ماده‌ای گفته می‌شود که بتواند فرآیند اکسیداسیون را مهار کند، مخصوصا موادی که برای جلوگیری از خراب شدن مواد غذایی ذخیره شده یا حذف عوامل بالقوه‌ی اکسیداسیون در بدن یک موجود زنده استفاده می‌شوند.

آنتی اکسیدان ها شامل مواد غذایی مختلفی هستند که حتما قبلا نام آنها را شنیده‌اید، مثلا کارتنوئیدها (carotenoids) مانند بتاکاروتن (beta-carotene)، لیکوپن (lycopene) و ویتامین C، این مواد نمونه‌ای از آنتی اکسیدان‌هایی هستند که فرآیند اکسیداسیون یا واکنش سلولی در برابر اکسیژن، پراکسید یا رادیکال‌های آزاد را مهار می‌کنند.

تحقیقات نشان می‌دهند که برای سلامتی و طول عمر، فواید مصرف برخی از آنتی اکسیدان های خوراکی مانند سبزیجات، چای‌ها و مکمل‌ها به شرح زیر است:

  • کند شدن روند پیری در پوست، نسوج بدن، مفاصل، چشم‌ها، ‌قلب و مغز؛
  • داشتن پوستی سالم‌تر، جوان‌تر و درخشان‌تر؛
  • کاهش ریسک ابتلا به سرطان؛
  • افزایش سم‌زدایی در بدن؛
  • افزایش طول عمر؛
  • جلوگیری از بیماری‌های قلبی و سکته؛
  • کاهش مشکلات شناختی مانند زوال عقل؛
  • کاهش ریسک مشکلات چشمی مانند آب‌مروارید و بیماری ماکولا (macular degeneration) که موجب از بین رفتن شبکیه‌ی چشم می‌شود؛
  • همچنین آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از اکسیداسیون و فساد مواد غذایی به آنها افزوده می‌شوند.

 

چرا به آنتی اکسیدان ها نیاز داریم و آنها در بدن چه کاری انجام می‌دهند؟

منابع غذایی سرشار از آنتی اکسیدان مانند سبزیجات، ادویه‌جات و انواع چای باعث کاهش تأثیر رادیکال‌های آزاد یا استرس اکسیداتیو می‌شوند که عامل ایجاد انواع بیماری‌ها هستند. مشکلات جسمانی که امروزه با آنها روبه‌رو هستیم مانند بیماری‌های قلبی، سرطان و زوال عقل به دلیل افزایش میزان آسیب اکسیداتیو و التهاب رخ می‌دهند. به عبارت ساده، اکسیداسیون یک واکنش شیمیایی است که موجب تولید رادیکال‌های آزاد و واکنش‌های شیمیایی زنجیره‌ای دیگر نیز می‌شود که مسئول آسیب‌های سلولی هستند.

استفاده از آنتی اکسیدان‌ها در رژیم غذایی برای مقابله با آسیب‌های ناشی از نور آبی یا اشعه‌ی خورشید، رژیم غذایی نامناسب، سیگار کشیدن یا استفاده از مواد مخدر، مصرف داروها، مسمومیت یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی،‌ استرس زیاد و سایر عوامل طبیعی که برای سلامتی خطرآفرین هستند، بسیار لازم و کمک‌کننده است. در فرایند مبارزه با آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد، آنتی‌ کسیدان‌ها درحالی‌که با سلول‌های بدخیم یا سرطانی مقابله می‌کنند، از سلول‌های سالم نیز محافظت می‌نمایند.

تاریخچه‌ی شناخته شدن آنتی اکسیدان ها و کاربرد آنها

اینکه اولین بار آنتی‌اکسیدان‌ ها توسط چه کسی کشف شدند، دقیقا مشخص نیست. سابقه‌ی ظهور آنتی اکسیدان‌ ها در مبانی نظری پزشکی به اوایل قرن ۱۹ و ۲۰ برمی‌گردد اما محققان و کارشناسان علوم پزشکی از مدت‌ها قبل به بحث و تبادل نظر در مورد آنها پرداخته‌اند. هر آنتی اکسیدان تاریخچه‌ی کشف منحصربه‌فردی دارد. بعضی از آنها مانند ویتامین C و E در ابتدا توسط پزشکانی مانند هِنری اِی (Henry A) کشف شدند. متیل (Mattill) بین سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰ به پژوهشی در این مورد پرداخت که طی آن مشخص شد حیواناتی که غذاهای کامل‌تری می‌خورند، زندگی طولانی‌تری دارند و سالم‌تر هستند.

جو مک‌کورد (Joe McCord) پژوهشگر دیگری بود که کاملا اتفاقی و از روی اشتباه مفتخر به کشف عملکرد آنزیم‌های آنتی اکسیدانی مانند سوپر اکسید دیموتاز (superoxide dismutase) شد. او به این نکته اشاره کرد که چگونه همه‌ی حیوانات این ترکیبات سودمند را در بدن خود نگه می‌دارند و با افزایش سن این مواد در بدن‌شان کاهش می‌یابد.

امروزه سطح آنتی اکسیدان موجود در مواد غذایی مختلف توسط تست ORAC محاسبه می‌شود که به معنای «ظرفیتِ جذبِ رادیکالِ اکسیژن» می‌باشد. تست ORAC قدرت جذب و از بین بردن رادیکال‌های آزاد توسط یک گیاه را نشان می‌دهد.

بیشتر میوه‌ها، سبزیجات و گیاهان حاوی آنتی‌اکسیدانِ موجود در رژیم غذایی، حاوی ویتامین E، لوتئین (lutein)، ویتامین C، بتا کاروتن، فلونوئیدها(flavonoids) و لیکوپن هستند. اما چرا هیچ‌یک از نهادها میزان مجاز مصرف آنتی‌اکسیدان روزانه یا غذاهای حاویِ آنتی اکسیدان را توصیه نمی‌کند، زیرا بهتر است که آنتی اکسیدان مورد نیاز بدن خود را روزانه از طریق مواد غذایی تأمین کنید.

ده ماده‌ی غذایی سرشار از آنتی اکسیدان

آنتی اکسیدان ها می‌توانند به سادگی به رژیم غذایی شما افزوده شوند. بر اساس امتیاز ORAC که توسط آزمایشگاه داده‌های غذایی، مرکز تحقیقات تغذیه‌ی انسانی بلتسویل (Beltsville) و سرویس تحقیقاتی کشاورزی آمریکا محاسبه می‌شود، برخی از غنی‌ترین مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها بر اساس امتیازشان عبارتند از:

  1. زالزالک با ۲۵۰۰۰ امتیاز؛
  2. تمشک وحشی با ۱۴۰۰۰ امتیاز؛
  3. شکلات تلخ با ۲۱۰۰۰ امتیاز؛
  4. گردوی آمریکایی با ۱۷۰۰۰ امتیاز؛
  5. کنگر فرنگی با ۹۴۰۰ امتیاز؛
  6. تمشک با ۱۴۰۰۰ امتیاز؛
  7. لوبیا با ۸۴۰۰ امتیاز؛
  8. زغال‌اخته با ۹۵۰۰ امتیاز؛
  9. شاتوت با ۵۳۰۰ امتیاز؛
  10. گشنیز با ۵۱۰۰ امتیاز.

امتیاز ORAC در مواد غذایی ذکر شده بر اساس وزن است به این معنا که نیازی نیست مقادیر زیادی از این غذاها را مصرف کنیم. سایر مواد غذایی دارای آنتی اکسیدان که در فهرست بالا ذکر نشده‌اند و منابع غنی از آنتی اکسیدان ها هستند و فواید بسیاری دارند شامل گوجه‌فرنگی، هویج، کدوحلوایی، سیب‌زمینی شیرین، انار، توت‌فرنگی، کلم، کلم‌بروکلی، انگور قرمز، کدو و ماهی سالمون وحشی هستند. سعی کنید روزانه حداقل سه تا چهار عدد از این خوراکی‌ها را در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانید تا سالم‌تر بمانید.


 

۱۰ گیاه حاوی آنتی اکسیدان

در کنار غذاهای دارای آنتی اکسیدان، برخی گیاهان، ادویه‌جات و روغن‌های خاصی که از گیاهان خوراکی گرفته می‌شوند نیز در بالا بردن ترکیبات آنتی اکسیدانی در بدن کمک شایانی می‌کنند. در اینجا فهرست دیگری از گیاهانی را که می‌توانید برای بالا بردن ضریب ایمنی بدن خود در مقابل بیماری‌های مختلف از آنها در رژیم غذایی‌تان استفاده کنید، مشاهده خواهید کرد. بسیاری از این گیاهان و ادویه‌جات به شکل روغن خوراکی در دسترس هستند. به دنبال روغن‌های خالص با خاصیت درمانی بالا باشید زیرا سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند.

  1. میخک با ۳۱۴.۴۴۶ امتیاز ORAC؛
  2. دارچین با ۲۶۷.۵۳۷ امتیاز ORAC؛
  3. پونه‌‌ی کوهی با ۱۵۹.۲۷۷ امتیاز ORAC؛
  4. زردچوبه با ۱۰۲.۷۰۰ امتیاز ORAC؛
  5. کاکائو با ۸۰.۹۳۳ امتیاز ORAC؛
  6. زیره ۷۶.۸۰۰ امتیاز ORAC؛
  7. جعفری (خشک) ۷۴.۳۴۹ امتیاز ORAC؛
  8. ریحان ۶۷.۵۵۳ امتیاز ORAC؛
  9. زنجبیل ۲۸.۸۱۱ امتیاز ORAC؛
  10. آویشن ۲۷.۴۲۶ امتیاز ORAC.

سایر گیاهان حاوی آنتی اکسیدان‌ عبارتند از سیر، فلفل‌هندی و چای سبز، سعی کنید روزانه دو تا سه عدد از این گیاهان یا چای‌های گیاهی را مصرف کنید.


 

۱۰ مکمل غذایی سرشار از آنتی اکسیدان

توصیه‌ی انجمن قلب آمریکا، کلینیک مایو (Mayo) و کلینیک کلیولند (Cleveland) این است که آنتی‌اکسیدان‌‌ها را از انواع مختلفی از غذاها تأمین کنید. اگرچه همیشه حالت ایده‌آل و معمولا مفیدتر این است که آنتی اکسیدان‌ ها را از غذاها دریافت کنید اما مصرف برخی دیگر از انواع خاص آنتی‌اکسیدان‌‌ها نیز که به شکل مکمل‌های غذایی موجودند سودمند است. هنوز بر سر این موضوع که مصرف مقادیر مشخصی از آنتی اکسیدان ها تا چه حد از بروز بیماری‌های مختلف جلوگیری می‌کند، بحث و تردید وجود دارد. برخی محققان می‌گویند آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند لوتئین و گلوتاتیون (glutathione) وقتی به شکل مکمل‌ها مصرف شوند، تأثیر بیشتری خواهند داشت، برای مثال برای جلوگیری از کاهش دید، دردهای مفاصل یا دیابت. اما سایر محققان این نتایج را قبول ندارند و می‌گویند مصرف مکمل‌های خاصی مانند ویتامین ‌A یا C به مقدار زیاد می‌تواند زیان‌آور باشد.

بنابراین فقط به یاد داشته باشید که ممکن است مصرف مکمل‌ها گاهی مفید باشد اما به شما کمک نمی‌کند تا عمر طولانی‌تری داشته باشید. این بستگی به سبک‌زندگی و رژیم غذایی شما دارد و ما هرگز نباید از مکمل‌ها به عنوان رژیم غذایی و یک عادت همیشگی استفاده کنیم.

اگر سالم هستید و رژیم غذایی متنوعی دارید، نیازی به استفاده از مکمل‌های آنتی اکسیدانی ندارید، اما اگر با مشکلاتی مانند کاهش دید، بیماری‌های قلبی یا دیابت مواجه شده‌اید می‌توانید از پزشک‌تان درخواست کنید تا میزان مشخصی از مکمل‌های حاوی آنتی اکسیدان را با توجه به نیازتان تجویز کند.

١. گلوتاتین (Glutathione)

گلوتاتین مهم‌ترین آنتی اکسیدان موجود در بدن است زیرا در سلول‌ها وجود دارد و به افزایش فعالیت سایر آنتی اکسیدان ها و ویتامین‌ها کمک می‌کند. گلوتاتیتن یک پپتاید (peptide) است که ترکیبی از سه آمینو اسید مهم است که نقشی حیاتی در بدن دارند، از جمله کمک به جذب ویتامین‌ها، تولید برخی آنزیم‌ها، سم‌زدایی، هضم چربی‌ها و از بین بردن سلول‌های سرطانی.

٢. کورستین (Quercetin)

کورستین به‌طور طبیعی در انواع توت‌ها و سبزیجات موجود است و به نظر می‌رسد مصرف آن برای تمامی افراد بی‌خطر است. بیشتر تحقیقات صورت گرفته در این مورد نشان می‌دهند که مصرف مواد غذایی سرشار از کورستین یا مصرف آن به صورت مکمل‌های خوراکی کوتاه‌مدت، عوارض جانبی ندارد یا عوارض کمی دارد. مصرف آن تا ۵۰۰ میلی‌گرم، دو بار در روز و به مدت ۱۲ هفته برای از بین بردن التهاب‌ها یا مشکلات جسمانی شامل بیماری‌های قلبی و عروقی، آلرژی‌ها، عفونت‌ها، خستگی مزمن و علائم مربوط به بیماری‌های خودایمنی مانند آرتریت، توصیه می‌شود.

٣. لوتئین (Lutein)

مصرف لوتئین برای چشم، پوست، شریان‌ها، قلب و سیستم ایمنی بدن فواید زیادی دارد، اگرچه مواد غذایی طبیعی به نظر تأثیر بیشتری دارند و مصرف آنها کم‌خطرتر از مکمل‌هاست. برخی شواهد نشان می‌دهند که افرادی که لوتئین بیشتری در رژیم غذایی‌شان موجود است، کمتر به سرطان‌های سینه، روده‌‌ی بزرگ، دهانه‌ی رحم و ریه مبتلا می‌شوند.

۴. ویتامین ‌‌C

ویتامین C برای افزایش ایمنی بدن در مقابل سرماخوردگی، آنفولانزا و سرطان پوست و مشکلات چشمی مؤثر است.

۵. رسوراترول (Resveratrol)

رسوراترول ترکیبی فعال است که در کاکائو، انگور قرمز و توت‌های سیاه مانند توت‌های وحشی، تمشک‌، توت سیاه و تمشک آبی وجود دارد و یک آنتی اکسیدان بیوفلانوئید پلی‌فونیک است که توسط این گیاهان تولید می‌شود و برای مقابله با استرس، زخم‌ها و عفونت‌های قارچی، حفظ سلامت قلب، شریان‌ها و … مفید است.

۶. آستاکسانتین (Astaxanthin)

آستاکسانتین در ماهی سالمون وحشی و کِریل (از سخت‌پوستان دریاهای آزاد) موجود است و در کاهش لکه‌های پوستی،‌ افزایش سطح انرژی بدن، کمک به سلامتی مفاصل و جلوگیری از بروز علائم اختلال بیش‌فعالی مؤثر است.

٧. سلنیوم (Selenium)

سلنیوم یک ماده‌ی معدنی است که در خاک، غذاهای خاص و کمی نیز در آب موجود است و به ترشح غدد فوق کلیوی و تیروئید کمک می‌کند و از بروز مشکلات شناختی و بیماری‌های قلبی نیز جلوگیری می‌کند، همچنین با انواع ویروس‌ها مقابله می‌کند و خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند آسم را کاهش می‌دهد.

٨. روغن اسطوخودوس (Lavender Essential Oil)

روغن اسطوخودوس التهاب را کاهش می‌دهد و به روش‌های مختلفی همچون تولید آنزیم‌های حاوی آنتی اکسیدان مهمی چون گلوتاتین، کاتالاز (catalase) و سوپر اکسید دیسموتاز (superoxide dismutase) کمک شایانی به سلامتی بدن می‌کند.

٩. کلروفیل یا سبزینه (Chlorophyll)

کلروفیل برای سم‌زدایی و جلوگیری از بروز سرطان‌های مختلف، از بین بردن اثرات مواد سرطان‌زا در بدن و محافظت از DNA در برابر سموم و استرس بسیار مفید است و در موادی مانند سبزیجاتِ برگ سبز، آب‌میوه‌های پودری سبز و جلبک‌های سبز-آبی وجود دارد.

۱۰. روغن کُندر (Frankincense Essential Oil)

روغن کندر از لحاظ کلینیکی، درمانی حیاتی برای انواع مختلف سرطان مانند سرطان سینه، مغز، روده‌ی بزرگ و پروستات است و توانایی تنظیم عملکرد اپی‌ژنتیک سلولی را دارد که تأثیر مثبتی در تسریع درمان بر ژن‌ها دارد. روغن کندر را سه بار در روز روی بدن (در ناحیه گردن) بمالید و سه قطره از آن را در ۲۸ گرم آب بریزید و ۳ بار در روز به عنوان یک طرح پیشگیری طبیعی از بیماری‌ها مصرف کنید.


 

فواید غذاهای حاوی آنتی اکسیدان برای سلامتی

١. کاهش اثرات پیری با کاهش آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد

همان‌طور که در قسمت‌های قبل اشاره شد، یکی از مهم‌ترین اثرات آنتی اکسیدان‌ها کنترل رادیکا‌ل‌های آزاد موجود در بدن است که برای بافت‌ها و سلول‌های بدن بسیار مضر هستند. رادیکال‌های آزاد عامل بسیاری از مشکلات جسمانی و سرطان‌ها و دیابت و پیری زودرس پوست و چشم هستند.

اما رادیکال‌های آزاد دقیقا چه کاری انجام می‌دهند و چرا برای بدن مضر هستند؟ بدن از آنتی اکسیدان ها برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از اکسیژن استفاده می‌کند. الکترون‌ها به صورت جفتی موجود هستند و رادیکال‌های آزاد در واقع الکترون‌هایی هستند که جفت خود را از دست داده‌اند، این سلاح آنهاست زیرا با هر چیزی که برخورد کنند واکنش نشان می‌دهند و با سلول‌ها ترکیب می‌شوند تا الکترون از دست‌رفته‌‌ی خود را بازیابی کنند. این باعث می‌شود سلول‌های ترکیب‌شده قادر به عملکرد صحیح نباشند و به جویندگان الکترون تبدیل شوند. این سلول‌ها زنجیره‌ای از واکنش‌ها را در بدن ایجاد می‌کنند و موجب افزایش رادیکال‌های آزاد می‌شوند. این رادیکال‌های آزاد موجب آسیب به ‌DNA، غشای سلولی و آنزیم‌ها می‌شوند.


 

٢. حفاظت از بینایی و چشم‌ها

‌آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین‌های ‌C و E و بتاکاروتن در جلوگیری از بیماری فساد ماکولای چشم یا پیری چشم و کاهش دید تأثیر مثبتی دارند. بسیاری از غذاهای مغذی و حاوی آنتی اکسیدان‌ دارای لوتئین و زیکستانتین (zeaxanthin) هستند که با نام ویتامین‌های چشم شناخته می‌شوند و در خوراکی‌های رنگ روشنی مانند میوه‌ها و سبزیجات دارای برگ‌های سبز و زرد و نارنجی یافت می‌شوند. این ‌آنتی اکسیدان ها می‌توانند به راحتی در قسمت‌های مختلف بدن مخصوصا در بخش‌های باریک‌تر چشم مانند ماکولا و لنز حرکت کنند. در واقع بیش از ۶۰۰ نوع مختلف از کارتنوئیدها در طبیعت وجود دارند اما تنها ۲۰ نوع از آنها می‌توانند وارد چشم شوند و از این ۲۰ نوع تنها لوتئین و زیکستانتین به مقدار زیادی در بخش ماکولار چشم وجود دارند که با افزایش سن از بین می‌روند. موادی مانند لوتئین و سایر کارتنوئیدها که برای حفاظت از بینایی لازم هستند در غذاهای حاوی آنتی اکسیدانی همچون اسفناج، کلم‌پیچ، توت‌ها، کلم‌بروکلی و زرده تخم‌مرغ یافت می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد که منابع سرشار از لوتئین مانند اسفناج به حفاظت از چشم و بهبود قابلیت دید کمک می‌کنند. آنتی اکسیدان های فلانوئیدی در انواع توت‌‌ها مانند زغال‌اخته یا انگور وجود دارند (همچنین این مواد سرشار از آنتی اکسیدان رسورترول نیز هستند) که به کاهش روند پیری چشم کمک می‌کنند.


 

٣. کاهش اثرات پیری پوست

شاید قابل مشاهده‌ترین رادیکال‌های آزادی که موجب تسریع روند پیری می‌شوند، در ظاهر و پوست بدن وجود داشته باشند. آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین C، بتا کاروتن و … با این آسیب‌ها مقابله می‌کنند. ویتامین‌های A و C موجب کاهش چروک‌ها و خشکی پوست می‌شوند، مخصوصا ویتامین C آنتی اکسیدانی قوی است که موجب کاهش آسیب‌های ناشی از آلودگی، استرس یا رژیم غذایی نامناسب می‌شود. کمبود ویتامین‌ A نیز موجب خشکی، پوسته‌پوسته شدن و ضخیم شدن بخش فولیکولی پوست می‌شود. درست همان‌گونه که رادیکال‌های آزاد با آسیب زدن به سلول‌های سطحی موجب کراتینه شدن پوست می‌شوند، غشای مخاطی دستگاه تنفسی، گوارشی و ادراری نیز می‌تواند بر اثر از بین رفتن بافت مخاطی سلول‌ها و در نتیجه ازدست دادن رطوبت و سختی بافت، از بین برود.


 

۴. جلوگیری از سکته و بیماری‌های قلبی

آنتی اکسیدان ها علاوه بر جلوگیری از آسیب‌ بافت‌ها و سلول‌ها در اثر رادیکال‌های آزاد به جلوگیری از بیماری‌های قلبی و سکته نیز کمک می‌کنند. در این مرحله داده‌های تحقیقاتی نشان‌دهنده‌ی تأثیر تمامیِ آنتی اکسیدان ها در جلوگیری از بیماری‌های قلبی نیستند اما برخی از آنها مانند ویتامین C در جلوگیری از آن مؤثرند. مجله‌ی آمریکایی تغذیه‌ی بالینی، طی پژوهشی به بررسی تأثیر ویتامین C در خون پرداخت و به این نتیجه رسید که این ویتامین تا ۵۰ درصد خطر بروز سکته را کاهش می‌دهد. پژوهش‌های زیادی در مورد افرادی که رژیم غذایی سرشار از آنتی اکسیدان مانند سبزیجات تازه، گیاهان، ادویه‌جات و میوه‌ها دارند، انجام شده است، نتیجه‌ی این بررسی‌نشان داده است که تمامی آنها با کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی شانس بیشتری برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر دارند.

به نقل از بخش سلامت عمومی و پیشگیری دانشگاه ایالت ناوارا (Navarra)، «میوه‌ها و سبزیجات منابع سرشاری از آنتی اکسیدان های طبیعی هستند و این عموما پذیرفته‌شده است که آنتی‌اکسیدان‌ موجود در میوه‌ها و سبزیجات رابطه‌ی معکوسی با ریسک ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی یا افزایش ریسک ابتلا به این بیماری‌ها دارد.» مطالعات انجام شده در زمینه‌ی مشکلات و بیماری‌های قلبی نشان می‌دهند که مصرف مکمل‌های ویتامین E و بتاکاروتن به دلیل افزایش ریسک مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی شدیدا نهی شده است.


 

۵. کاهش ریسک ابتلا به سرطان

مطالعات نشان می‌دهند که مصرف ویتامین‌های A ،C و سایر آنتی اکسیدان ها به دلیل قابلیت آنها در کنترل سلول‌های بدخیم و تخریب سلول‌های سرطانی می‌تواند در پیشگیری یا درمان انواع مختلف سرطان بسیار مفید باشد. رتینویک اسید (Retinoic acid) که ماده‌ی شیمیایی موجود در ویتامین A است، نقش مهمی در رشد سلولی و تفکیک سلو‌ل‌های سرطانی دارد. سرطان‌های ریه، پروستات، سینه، مثانه، تخمدان، دهان و پوست می‌توانند با کمک این ماده سرکوب شوند. پژوهش دیگری به جمع آوری منابع مختلفی پرداخت که در آن به بررسی نقش رتینویک اسید در مقابله با سرطان‌های ملانوم، کبد، ریه، سینه و پروستات اشاره شده بود. این شواهد نشان می‌دهند که مواد مفیدی مانند رتینویک اسید اگر به طور طبیعی و از طریق غذاها وارد بدن شوند بسیار امن‌تر و مفیدتر از مکمل‌های دارویی هستند.

۶. کمک به جلوگیری از بروز مشکلات شناختی مانند زوال عقل یا آلزایمر

استرس اکسیداتیو نقش مهمی در ایجاد بیماری‌های عصبی دارد، اما یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند ریسک بروز این بیماری‌ها را کاهش دهد. به گزارش مجله‌ی پزشکی انجمن مغز و اعصاب در آمریکا، مصرف غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان مانند ویتامین C و E در طولانی‌مدت موجب کاهش ریسک ابتلا به آلزایمر و فراموشی می‌شود.

مطالعات زیادی در زمینه‌ی رژیم‌های غذایی غنی از آنتی اکسیدان صورت گرفته است و رژیم مدیترانه‌ای از رژیم‌هایی است که از بروز مشکلات شناختی جلوگیری می‌کند.


 

آیا مصرف آنتی اکسیدان ها عوارض جانبی دارد؟

به نظر می‌رسد مصرف مقدار زیاد مکمل‌های آنتی اکسیدانی مانند سایر مکمل‌ها، سودمند یا ضروری نیست، برای مثال در هنگام ورزش، مصرف اکسیژن توسط یک عامل بیش از ۱۰ برابر می‌شود، مصرف زیاد آنتی اکسیدان‌ها ممکن است در بازیابی مناسب ورزش اختلال ایجاد کند. سایر پژوهش‌ها نشان می‌دهند که مصرف دوز بالای مکمل‌های آنتی اکسیدانی در فواید ورزش برای قلب و عروق اختلال ایجاد می‌کند یا بر فعالیت‌های ضدسرطانی طبیعی بدن اثر منفی می‌گذارد و تعادل مواد شیمیایی بدن و مواد غذایی را برهم می‌زند.

وقتی از مقابله با سرطان و بیماری‌های قلبی صحبت می‌شود، به نظر می‌رسد که کل مبانی‌نظری پزشکی پر از تناقض است، اگرچه برخی از تحقیقات انجام‌شده نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی مثبتی بین مصرف مکمل‌های آنتی اکسیدانی و کاهش ریسک ابتلا به بیماری هستند اما برخی دیگر چنین رابطه‌ی مثبتی را تأیید نمی‌کنند. برای اینکه همیشه در امان باشید، به دستورالعمل پزشک‌تان عمل کنید و از او درباره‌ی وضعیت جسمی‌ خود و اینکه به چه مکملی نیاز دارید، سؤال کنید. برای اینکه در آینده سالم‌تر باشید و رادیکال‌های آزاد کمتری در بدن‌تان داشته باشید از دستورات زیر پیروی کنید:

  • از مصرف آب‌های حاوی آلاینده‌های زیست‌محیطی اجتناب کنید؛
  • در معرض مواد شیمیاییِ لوازم خانگی و محصولات آرایشی قرار نگیرید؛
  • مصرف غذاهای آماده و فرآوری شده را کاهش بدهید؛
  • مصرف آفت‌کش‌ها را محدود کنید؛
  • مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها و غذاهای هورمونی را محدود کنید؛
  • از مصرف بیش از حد داروها اجتناب کنید؛
  • از استرس‌تان بکاهید؛
  • روزانه ورزش ورزش کنید؛
  • از روغن‌های طبیعی، و سرد فشرده‌شده استفاده کنید (حرارت، چربیِ موجود در روغن‌های تصفیه شده را اکسید می‌کند).

کلام آخر درباره آنتی اکسیدان ها و غذاهای سرشار از آن

  • آنتی اکسیدان مانع از اکسیداسیون در بدن می‌شود و همچنین از آسیب رساندن رادیکال‌های آزاد که ناشی از استرس است، جلوگیری می‌کند.
  • ما بیشتر آنتی اکسیدان مورد نیاز بدن‌مان را از غذاها به‌دست می‌آوریم که اثرات سبک‌ زندگی ناسالم مانند پیری زودرس، سلول‌های جهش‌یافته، بافت‌های آسیب‌دیده‌ی پوست و چشم و فعال‌سازی ژن‌های مضر و ایمنی پایین جسمانی را خنثی می‌سازد.
  • بعضی غذاهای حاوی آنتی اکسیدان ارزشمند مانند سبزیجات و مکمل‌ها عبارتند از سبزیجاتِ دارای برگ سبز، کنگر فرنگی، کاکائو، توت وحشی، چای سبز، دارچین، میخک، سبزیجات دریایی مانند کلپ، جلبک سبز-آبی، مکمل لوتئین یا کورستین و روغن‌هایی مانند روغن اسطوخودوس و کندر.

خواص و فواید مواد غذایی رنگی برای سلامت بدن

 

  • کلروفیل، رنگدانه ای که باعث سبز شدن گیاهان می شود، سرشار از آنتی اکسیدانی است که به افزایش سطح سلامت کمک می کند. خوردن غذاهای سبز رنگ مانند بروکلی، کیوی، کاهو، اسفناج و کدو سبز کمک می کند:

قرمز برای فیتوکمیکال

میوه ها و سبزیجات قرمز رنگ حاوی فیتوکمیکال هایی هستند که شامل لیکوپن و آنتوسیانین می شود، رنگدانه هایی که دلیل طراوت رنگشان است. خوردن بیشتر زغال اخته، فلفل دلمه ای قرمز رنگ، توت فرنگی، گوجه فرنگی و هندوانه باعث می شود:

  • در برابر سرطان های خاص محافظت شوید.
  • خطر ابتلا به دیابت کاهش بیابد.
  • خطر دژنراسیون ماکولا و دیگر شرایط مربوط به پیری که روی دید تاثیر می گذارد کاهش پیدا کند.
  • بهبود کیفیت پوست
  • کاهش خطر بیماری قلبی و سکته مغزی
  • مقابله با رادیکال های آزاد آسیب رساننده

زرد و نارنجی برای کاروتنوئیدها

بسیاری از غذاهای زرد و نارنجی رنگ حاوی کاروتنوئید هستند، رنگدانه گیاهی که مسئول رنگ زنده آنها است. خوردن هویج، لیمو، انبه، پرتقال و سیب زمینی شیرین می تواند به این روش ها باعث افزایش سطح سلامتتان شود:

  • محافظت از پوست در برابر خورشید و آلودگی
  • بهبود عملکرد ایمنی بدن
  • بهبود سلامت چشم و محافظت از دید
  • کاهش خطر انواع سرطان
  • کاهش خطر بیماری قلبی
  • بهبود سلامت مفاصل

سبز برای آنتی اکسیدان ها

کلروفیل، رنگدانه ای که باعث سبز شدن گیاهان می شود، سرشار از آنتی اکسیدانی است که به افزایش سطح سلامت کمک می کند. خوردن غذاهای سبز رنگ مانند بروکلی، کیوی، کاهو، اسفناج و کدو سبز کمک می کند:

  • کمک به ترمیم بافت ها
  • سم زدایی از بدن
  • مهیا کردن آنزیم های گوارشی
  • تجدید انرژی و افزایش قدرت
  • کاهش خطر سرطان
  • تقویت سیستم ایمنی

آبی و بنفش برای رسوراترول

رنگدانه هایی که مسئول رنگ عمیق آبی و بنفش هستند، سرشار از آنتوسیانین و رسوراترول می باشند. خوردن توت سیاه، بلوبری، بادمجان، آلو، کلم بنفش، این مزایا را برای سلامتتان دارد:

  • افزایش طول عمر
  • کاهش خطر آلزایمر
  • تقویت حافظه
  • محافظت از سلول ها در برابر آسیب
  • کاهش خطر و کند کردن پیشرفت سرطان
  • کمک به مقابله با التهاب

سفید برای سلامت کلی بدن

با اینکه به صورت فنی یکی از رنگ های رنگین کمان به حساب نمی آید اما گیاهان سفید رنگ، مزایای فراوانی دارند و برای حفظ سلامت بدن باید به بخشی از برنامه غذایی تان تبدیل شوند. خوردن غذاهایی مانند موز، گل کلم، سیر، سیب زمینی و پیاز این مزایا را دارد:

  • محافظت در برابر سرطان های خاص
  • قوی نگه داشتن استخوان ها
  • کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف قلبی
  • کمک به کاهش کلسترول
  • کاهش التهاب
  • کمک به تعادل هورمون ها

منبع: سایت دکتر کرمانی

آشنایی با خواص و فواید ذرت

 

  • ذرت به طور کلی حاوی قند بیشتری نسبت به دیگر سبزیجات هست. ذرت با فلانوئید ها و آنتی اکسیدان هایی مثل بتاکاروتن میتونه موثر در پیشگیری انواع بیماری ها و سرطان ها باشه. همچنین حاوی ویتامین های A و B6 هست.

 

یه گشتی که در بازار میوه و تره بار بزنید حتما میتونید این روز ها بلال تهیه کنید. با خوندن این مطلب حتما به فکر تهیه ذرت و استفاده از اون خواهید افتاد. ذرت ابتدا در مکزیک و قسمتهایی از قاره آمریکا بوده و کم کم به کشور های دیگه منتقل شده. این گیاه کاربرد های بسیار زیادی در آشپزی داره و در بسیاری از غذا ها چه به صورت کامل و پخته شده و چه به صورت آرد یا نشاسته مورد مصرف قرار میگیره. احتمالا خیلی از شما هم تاحالا از ذرت در انواع سالاد ها استفاده کردید. این گیاه خواص خیلی عالی داره که در این مطلب در موردش صحبت میکنیم.

ذرت شیرین

خواص کلی ذرت

ذرت به طور کلی حاوی قند بیشتری نسبت به دیگر سبزیجات هست. ذرت با فلانوئید ها و آنتی اکسیدان هایی مثل بتاکاروتن میتونه موثر در پیشگیری انواع بیماری ها و سرطان ها باشه. همچنین حاوی ویتامین های A و B6 هست. این گیاه بسیار عالی برای بیماری های پوستی هست و باعث حفاظت پوست در برابر بیماری ها میشه. این گیاه عالی میتونه دارویی برای کنترل دیابت باشه. از بیماریهای قلبی و عروقی نیز جلوگیری میکنه.

میزان ۱۸ درصد ذرت رو فیبر تشکیل میده که بسیار موثر در پیشگیری و رفع بیماریهای گوارشی مثل یبوست هست و از ابتلا به سرطان روده نیز جلوگیری میکنه.

همچنین ذرت سرشار از ویتامین های مختلفه که درسلامتی بسیار موثر هستند. از طرفی  مواد معدنی همچون فسفر، منیزیم، منگنز، روی، آهن، مس همگی در ذرت یافت میشود.

ذرت یک منبع غنی از آنتی اکسیدان هاست که بسیار موثر در مبارزه با رادیکال های آزاد ایجاد کننده سرطان هستند.

معمولا از متخصصان تغذیه شنیده میشه که با پخت و پز، از خواص سبزیجات و میوه ها کاسته میشه. یک مطالعه نشون میده که پختن ذرت در دمای ۱۱۵ درجه فارنهایت به مدت ۲۵ دقیقه میتونه باعث افزایش خواصش هم بشه.

ذرت موثر در حفظ سلامت قلب

روغن ذرت باعث کاهش کلسترول و در نتیجه کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی میشه. همچنین مصرف این روغن بهترین راه برای حفظ سلامت قلبه. به این دلیل که ذرت دارای یک ترکیب مطلوب از اسد چرب مشتق شده است که اجازه میده تا اسید های چرب امگا ۳ باعث از تخریب کلسترول های بد و جایگزین اونها بشن. این موضوع باعث کاهش حملات قلبی و سکته مغزی میشه.

پیشگیری از کم خونی

ویتامین B12 و اسید فولیک موجود در ذرت باعث جلوگیری از کم خونی ناشی از کمبود ویتامین ها میشه. همچنین ذرت دارای سطح قابل توجهی از آهنه که یکی از مواد معدنی ضروری برای تشکیل سلول های قرمز خون به شمار میاد.

ذرت زرد منبع غنی از بتاکاروتن هست که به شکل ویتامین A در بدن نمود پیدا میکنه. این ویتامین بسیار موثر در قدرت بینایی و همچنین طراوت پوست هست.

هشدار: درسته که در بالا گفتیم روغن ذرت میتونه باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی بشه ولی باید توجه داشته باشیم که ذرت حاوی مقدار زیادی از اسید های چربه بنابر این برای افرادی که در حال حاضر دارای بیماری های قلبی هستند، ذرت اضافی و یا مصرف بیش از حد روغن ذرت میتونه خطر ساز باشه.

به طور کلی هر چیزی بیشتر از حد نیاز میتونه خطر ساز باشه و برای بدن مضر باشه. پس باید در مقدار مصرف حتی سبزیجات هم دق کنیم.

فصل ذرته و توصیه میکنم ذرت تازه تهیه کنید و دون کنید. هم بپزید و تازه مصرف کنید و هم مقداری کنسرو و یا فریز کنید تا بعد ها استفاده کنید.