-
این کارشناس اجتماعی ادامه داد: والدینی که بدون در نظر گرفتن حق کودک به‌علت حس مالکیتی که بر فرزندشان داشته اقدام به تنبیه آن‌ها می‌کنند شاید هنوز از عواقب تنبیه بدنی آن‌ها بی‌اطلاع هستند.
«نسرین شهبازی»، اظهار کرد: حمایت از کودکان رسالتی است که علم حقوق از دیرباز بر آن تأکید داشته بطوری‌که ترقی زندگی اجتماعی با تعلیم و پرورش کودکان شایسته امکان‌پذیر بوده که بر این اساس صیانت از حقوق کودکان برنامه‌ریزی‌شده است.
وی بابیان این‌که حمایت قانون از کودک در ابعاد گوناگون مطرح است، افزود: کودکان در هر دوره از زندگی دارای حقوق ویژه و نیازمندی‌های خاص هستند تا در سایه این حمایت‌ها بتوانند از صحت و سلامت روحی و جسمی برخوردار و حضوری مفید و سازنده در اجتماع داشته باشند.
شهبازی خاطرنشان کرد: گفته‌های کارشناس مصداق این مسأله است که کودکان دارای حق‌وحقوقی بوده که حمایت قانونی از آن‌ها را شفاف و بر این نکته تأکید دارد که حقوق کودکان باید ابتدا توسط والدین و سپس در جامعه رعایت شود.
این کارشناس اجتماعی ادامه داد: والدینی که بدون در نظر گرفتن حق کودک به‌علت حس مالکیتی که بر فرزندشان داشته اقدام به تنبیه آن‌ها می‌کنند شاید هنوز از عواقب تنبیه بدنی آن‌ها بی‌اطلاع هستند.
وی افزود: کودکی که تنبیه جسمانی می‌شود پس از مدتی رفتاری را که والدین از او انتظار دارند تحقق‌نیافته و ممکن است پدر و مادر بر میزان و شدت تنبیه برای گرفتن نتیجه اضافه کنند که این مسأله به آسیب جسمی جبران‌ناپذیری نظیر شکستگی، سوختگی و خون‌ریزی بدن کودک منجر می‌شود و کودکی هم که کتک می‌خورد از همان دوران بچگی می‌آموزد که راه‌حل مشکلات ابراز خشم به دیگران است.
شهبازی تصریح کرد: تنبیه بدنی اگر مداوم و مستمر باشد موجب پائین آمدن اعتمادبه‌نفس در کودکان شده و واژه‌هایی نظیر من لیاقت ندارم، من ناتوانم و من به چشم نمی‌آیم را که در حین کتک از والدین دریافت کرده به‌عنوان یک باور در ذهن خود ثبت می‌کند.
وی اعتماد نداشتن به دنیا و محیط اطراف را از دیگر عواقب تنبیه جسمی کودکان دانست و افزود: کودکانی که در سن زیر 2 سالگی از والدین خود کتک می‌خورند و باخشم با آنان رفتار می‌شود دنیا را از دید خود مکانی ناامن می‌بینند چراکه از سوی افرادی که مراحل اولیه اتکا و اعتمادبه‌نفس را قرار است در آنان شکل دهند تنبیه می‌شوند.
وی شکل‌گیری افسردگی، فرار از مدرسه، فرار از منزل، روی آوردن به فحشا و اعتیاد در سن نوجوانی، بزهکاری و رفتار غیراجتماعی را از دیگر پیامدهای تنبیه جسمی کودکان دانست.